Co zaś do wycinki lasów:
Pod hasłem uprawnienia wspólnoty 8 wsi znalazłam
Wspólnota prowadzi gospodarkę leśną na podstawie uproszczonego planu urządzenia lasu zatwierdzonego przez wojewodę na okres 10 lat. Pierwsze plany dla Wspólnoty opracowane były przez nadleśniczego Dóbr Zakopiańskich Findera w roku 1885. Do roku 1991 plany opracowane były na koszt właścicieli lasów. Plan urządzeniowy na lata 1992-2002 został sfinansowany całkowicie z budżetu Państwa, natomiast na lata 2003 - 2012 w 50 procentach.
Wspólnota Leśna Uprawnionych 8 Wsi w Witowie jest największą wspólnotą w Polsce. Lasy Wspólnoty do roku 1921 użytkowane były wspólnie a od 1922 roku lasy zostały fizycznie podzielone i każda z 8 wsi ma swoją własność oddzieloną, okopcowaną widocznymi wizurami granicznymi. Lasy Wspólnoty leżą w VIII Karpackiej Krainie Przyrodniczo- Leśnej w dzielnicy Tatr. W lasach witowskich wyróżnianych jest 6 typów siedliskowych, z których prawie 50 % stanowi Las Mieszany Górski /LMG /, natomiast w składzie gatunkowym drzewostanów największy udział posiada świerk, bo aż 91 % a pozostałe gatunki to jodła, modrzew, buk, jawor, olsza, jesion. Świerk występujący w lasach Wspólnoty, jest gatunkiem w zdecydowanej większości pochodzenia rodzimego natomiast drzewostany jodłowe i bukowe wprowadzone zostały sztucznie w ramach przebudowy drzewostanów. Wiek wyrębu dla świerka stosuje się na 120 lat, natomiast dla jodły na 140 lat, przy obowiązujących w Polsce minimalnych wiekach wyrębu ; dla świerka 80 lat, a dla jodły 100 lat. Drzewostany świerkowe wykazują duży przyrost, charakteryzują się dobrą jakością i dlatego właściciele Wspólnoty wysoko cenią drewno świerkowe jako znakomity materiał do budowy i robót wykończeniowych budynków. Zgodnie z obowiązującym prawem nadzór nad lasami Wspólnoty znajdującymi się w granicach Tatrzańskiego Parku Narodowego sprawuje dyrektor parku, a poza jego granicami nadleśniczy Nadleśnictwa Nowy Targ. W tym przypadku jest to nadzór tylko formalny, gdyż zarówno dyrektor Parku jak i nadleśniczy w pełni uznają gospodarkę leśną prowadzoną przez administrację Wspólnoty w oparciu o plany urządzenia lasu.
Plany urządzeniowe lasu wskazują możliwość pozyskania rocznie 7000 m3 cięć rębnych i przedrębnych, a pozyskuje się maksymalnie 6500 m3, z czego 70 % to użytki przygodne. Z użytków przygodnych 80 % stanowią wiatrołomy, a 20 % posusz powstały w wyniku działalności kornika drukarza i niewielkiej części opieńki miodowej. Wspólnota zatrudnia 12 osób, tj. dwie osoby w administracji, 10 osób w terenie. Całą gospodarką leśną kieruje nadleśniczy. Ma do pomocy 2 leśniczych obwodowych, 7 gajowych , głównego księgowego i kasjera. Zgodnie ze Statutem pierwszeństwo w zatrudnieniu mają osoby wywodzące się z rodzin uprawnionych do Wspólnoty. Zasada ta jest ściśle przestrzegana i w ten sposób zarówno właściciele jak i pracownicy decydują o gospodarce Wspólnoty.
Administracja Wspólnoty w całości prowadzi gospodarkę leśną, zgodnie z ustalonymi planami wycinkę wykonują wykwalifikowani robotnicy leśni. Pozyskane drewno cechowane jest przez służbę leśną, wykaz odbiorczy przekazywany jest do biura Wspólnoty celem dokonania wpisu drewna do numerowników. Każda sztuka drewna wpisana w numerownikach ma swój kolejny numer, wymiary, klasę jakości, cenę jednostkową wg wewnętrznego cennika, wartość w złotych oraz nazwę uroczyska, gdzie drewno się znajduje.
Na podstawie sporządzonej listy komisje do spraw leśnych dokonują w terenie podziału drewna pomiędzy uprawnionych, a następnie sporządzają protokół i listę odbiorców, którzy drewno otrzymali. W biurze wspólnoty jest sprawdzana zgodność wywożonego drewna z protokołem. Po dokonaniu tych czynności i wystawieniu asygnaty, drewno zostaje do wyłącznej dyspozycji uprawnionego.
Aby można było prawidłowo prowadzić gospodarkę leśną Wspólnoty, prowadzone są prace z zakresu hodowli i ochrony lasu. W każdym roku na terenie Wspólnoty wykonywane są odnowienia (zalesienia) na powierzchni 20-25 ha, a do wykonania tych prac używane są sadzonki wyprodukowane we własnych szkółkach leśnych. Poza odnowieniami wykonywane są prace pielęgnacyjne gleby, upraw i młodników o łącznej powierzchni 60-90 ha oraz zabiegi w ramach trzebieży wczesnych i próżnych, na ogólnej powierzchni 100-150 ha.
Wspólnota prowadzi też 3 szkółki leśne o łącznej powierzchni produkcyjnej 1.08 ha. Siew nasion świerka, modrzewia i jodły wykonywany jest w tunelu foliowym, a po roku siewki są szkółkowane w szkółkach leśnych. W szkółkach tych produkowane są sadzonki o dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym bardzo potrzebnym w trudnych warunkach górskich. Szyszki świerkowe pozyskiwane są z własnych drzewostanów nasiennych, następnie we własnej wyłuszczarni nasion zbudowanej w XIX wieku pozyskuje się nasiona w ilości niezbędnej dla Wspólnoty między okresami nasiennymi.
Dla prawidłowego funkcjonowania Wspólnoty prowadzone są również prace z zakresu ochrony lasu a dotyczą one w szczególności;
Wykładania pułapek chwytnych na kornika drukarza /klasyczne i z wkładem feromonowym/;
Jesiennego zabezpieczania pędów szczytowych jodły i buka przed zgryzaniem przez zwierzynę płową;
Korowanie drewna zasiedlonego przez kornika drukarza;
Ochrona przed nielegalnym pozyskaniem drewna i wypasem owiec.
Właściciele Wspólnoty realizują również zadania z zakresu ochrony przyrody. Ponad 2200 ha lasu Wspólnoty znajduje się w granicach TPN i dlatego aby dobrze gospodarzyć i chronić, niezbędnym było wypracowanie wspólnie z Dyrekcją Parku porozumienia o wzajemnej współpracy dla dobra przyrody z możliwością racjonalnego użytkowania lasu. W pierwszej kolejności pozyskiwane są użytki przygodne, a cięcia planowe wstrzymywane, żeby nie przekroczyć rocznego etatu cięć. Aby minimalizować niszczenie roślinności i gleby, preferowana jest konna zrywka drewna.
Najbardziej wartościowe przyrodniczo drzewostany o łącznej powierzchni 360 ha zostały wyłączone z użytkowania i są traktowane jako ochronne. Chronione są również pojedyncze drzewa jodły i świerka, które rosną na terenie całej Wspólnoty /np. jodła o masie 12,7 m3, lub 400-letnie świerki/.
Na terenie Wspólnoty w Dolinie Chochołowskiej na licznych skałkach wapiennych i dolomitowych występują cenne ostoje muraw maskalnych, w rejonie Korycisk sasanka słowacka, na Siwiańskich Turniach-reliktowa sosna. Spośród wielu roślin zielonych, 30 objętych jest ochroną gatunkową, a szczególną osobliwością jest 9 gatunków storczyków i 3 rośliny endemiczne: urdzik karpacki, goździk wonny i kostrzewa tatrzańska. Bardzo ważnym jest kompleks torfowisk z występującymi na nich bardzo rzadkimi, zagrożonymi wyginięciem i będącymi pod ścisłą ochroną, gatunkami takich roślin jak: tłustosz pospolity, rosiczka okrągłolistna i rosiczka długolistna.
Największym zwierzęciem na terenie Wspólnoty jest niedźwiedź brunatny, który to ma w Dolinie Chochołowskiej 2 lub 3 legowiska tzw. gawry. Bardzo rzadkimi ptakami zamieszkującymi omawiany teren są; orzeł przedni, puchacz i bocian czarny. Ptaki te gniazdują i wychowuje młode. Całość lasów wspólnoty ma status lasów glebochronnych i wodochronnych5.
http://www.wspolnotagruntowa.pl/index1. ... Fwitow.htm
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
TG
