Forum portalu turystyka-gorska.pl

Czy istnieją jakieś zasady dotyczące urządzania odpoczynków, uzupełniania energii oraz pobierania płynów podczas intensywnego wysiłku w górach? Celowo posłużyłem się takimi nieapetycznymi terminami, bo chodzi mi o optymalizację. To poważna sprawa. Gdzieś tu obok mamy wątek o ulubionych batonikach, orzeszkach i mineralkach
ale nie znalazłem tam ani nigdzie indziej na forum odpowiedzi na pytania jakie sobie zadaję.

Otóż reprezentuję styl chodzenia po górach, określany tu przez niektórych jako "wyrypa". Dużo kilometrów w poziomie i duże przewyższenia robione w jeden dzień. Kiedy jestem na grani to coś mi każe gnać i niezbyt leży w mojej naturze usadowić się na szczycie i kontemplować widoki. Zwykle na szlaku mijam szybkim tempem tych którzy szli przede mną a którzy zatrzymali się na popas. Tak samo jakoś niezbyt znajduję czas na zjedzenie czegoś po drodze. Ot, spożyję jakiś batonik wtedy gdy poczuję głód a i to w biegu. Kiedy czytam o ilościach wody jakie ludzie zabierają ze sobą (a co za tym idzie - wypijają) czasem się dziwię.
Niestety, taki styl chyba mści się przy schodzeniu ze szczytów a zwłaszcza na końcu tras, kiedy zmierzam już do schroniska. Odczuwam wtedy jakiś dziwny kryzys.

Prawdopodobnie popełniam błąd nie zaopatrując organizmu regularnie w kalorie oraz forsując się. Stąd moje pytanie. Istnieją jakieś zalecenia w tej kwestii?

ja piję nawet wtedy gdy wydaje mi się że nie odczuwam pragnienia ! co chwila 1-2 łyki ...nalepiej mieć camelbak nie zmusza do sciągania plecaka by wyciągnąć płyny ( zimą jednak preferuje termos).... pokarmy co min 2-3 h przynajmiej "kęs".... jem "cukry" tzn wszystkiego rodzaju batony i/lub "ciasteczka zbożowe , sporadycznie kabanoski/kanapki ( jadąc sam nie robie , żona ma zawsze )

Potwierdzam - tak zyl3k pije

_________________
Wiem, że nic nie wiem

Pije jak chce mi sie pić -czyli dość często max 3-4 łyki . Jem coś małego a energetycznego w połowie trasy (ale zawsze mam zapas )

kapuś !!!

A ja mam deko inaczej. Na cały dzień łażenia wystarczą mi w sumie dwa marsy i litr wody. Jakoś nie odczuwam specjalnie głodu i pragnienia. Bez względu na pogodę. A przerwy? Najlepiej wcale, strasznie wybijają z rytmu. Co najwyżej chwila na złapanie oddechu i leżakowanie na szczycie

_________________
"Ludzie przeważnie nie są źli. Po prostu czasem dają się porwać jakiejś idei"
Moje pstryki

Ooo, to ja mam na odwrót Piję, jem, leżakuję, znowu jem, potem piję i jak tu ze mną wytrzymać

_________________
Powolutku do przodu, mamy już stronę !!! http://pomagamoli.pl/

Bardzo bliska mi ta filozofia

_________________
Wiem, że nic nie wiem

Zdrowy rozsądek, znajomość własnego organizmu i jego reakcji, ogólne zasady związane z "zabezpieczaniem" organizmu żywego podczas intensywnego wysiłku opracowane przez specjalistów - głównie lekarzy. W takiej kolejności...

pozdrawiam
gb

_________________
wszystko już było - ergo: nie panikuj
http://jaskiniar.blogspot.com/
http://puzzlepamieci.blogspot.com/

taaaa a ten 4pak browara to uj ???

Piję jak odczuwam pragnienie. Jem tyle, aby nie być głodna. Odpoczywam różnie. Są dni, że przerwę robię dopiero na szczycie dłuższą, ale jest i tak, że po drodze na szczyt. Zależy od dnia. Generalnie za długo nie siedzę na szczytach, przełęczach. Nie mam jakieś zasady.
Ale np w górach tabliczka czekolady starcza mi czasami na dwa - trzy dni, a tu w domu dziś pochłonęłam dwie tabliczki osobiście Oczywiście w górach na szlaku jem też owoce: jabłka, banany. Jakieś kanapki też.
Nie odczuwam zupełnie potrzeby picia kawy, w domu owszem. Pepsi w górach rzadko, na Słowacji kofola. A w domu z pepsi czasami przeginam.

Robiłam w tym roku taką trasę: Schronisko w Chochołowskiej - Wołowiec - Rohacz Ostry - Płaczliwy (pominięcie szczytu) - Żarska Przełęcz- Baraniec - Żarska Przełęcz - schronisko Żarskie. Jak mówiłam o swoich planach, mówiono mi w schronie, ze to nie jest na jeden dzień, że nie ma takiej opcji. Ale spokojnie dałam radę, całość około 12 godzin. Odpoczynek na Wołowcu, Rohaczu Płaczliwym i na Żarskiej Przełęczy (wszędzie około 10-15 minut), Baraniec około 30 minut.

_________________
A my zmieniliśmy jawę w sny
Jesteśmy jak rosa, jak pył!
Ukradliśmy siłę gwiazd
I dla nas zatrzymał się czas

Bo to jest tak: Pierwsze jest piwem na sen, jeśli ten ma miejsce w samochodzie. Drugie jest rozruchowo-podejściowe. Trzecie jest piwem szczytowym. Czwarte do galerii browarów. Oczywiście dopuszczam zamianę trzeciego z czwartym

_________________
"Ludzie przeważnie nie są źli. Po prostu czasem dają się porwać jakiejś idei"
Moje pstryki

Pić należy systematycznie, a więc zanim jeszcze odczujemy pragnienie. Uczucie pragnienia jest pierwszym objawem rozpoczynającego się odwodnienia organizmu, poźniej są gorsze dolegliwości (bóle głowy, osłabienie, kryzysy).

Tempo marszu i odpoczynków to bardzo indywidualna sprawa, bo zależy od wielu czynników - m. in. wieku, kondycji, aklimatyzacji, ewent. chorób przewlekłych, u kobiet także od fazy cyklu.
Mam swoje tempo marszu i w podejściu praktycznie nie robię odpoczynków, jedynie po to, by właśnie łyknąć wody (oczywiście mówimy o okresie późna wiosna-wczesna jesień, bo w porze zimnej kwestie tempa, odpoczynków oraz jedzenia i picia na szlaku wyglądają zupelnie inaczej) oraz ewent. - jeśli akurat podchodzę pod większą stromiznę - by wyrównać oddech.
Za to robię dłuższą przerwe na szczycie i nie dlatego że jestem zmęczona - tak po prostu lubię - posiedzieć i pogapić się lub nawet poleżeć. Oczywiście jeśli jeste zimno, mocno wieje lub pada no to po prostu schodzę.
Przy schodzeniu też mi ciężko uniknąć malego kryzysu- czasem czuję wychłodzenie, senność, słabość w nogach, ale dotyczy to głownie Tatr (np. te 8,5 km asfaltu w dół do Palenicy potrafi człowieka na koniec docisnąć), czasem Bieszczadów po jakiejś dłuższej trasie ( np. po przejściu granicznego z wejsciem od Wyżnieńskiej Przeł. przez Rawki i Kremenaros i z zejściem przez Paprotną i Jawornik do Wetliny tak ostatnio miałam), w innych górach raczej nie odczuwam jakiegoś wyraźnego zmęczenia.

Z tego co piszecie wynika że postępuję podobnie jak wielu z was a myślałem że jestem jakiś nieporządny. Generalnie wysoko w górach nie chce mi się jeść i dziś dopiero dojadam czekoladę, którą miałem w plecaku w sobotę z myślą o posilaniu się nią na szlaku.
Szarotka2, jesteś może w jakiś sposób związana z medycyną?

Nie jestem. Po prostu interesuję się ogólnie pojętym zdrowiem, zdrowym trybem życia, odżywianiem i medycyną naturalną i duzo na ten temat czytam i sama staram sie wprowadzać to w swoje życie.

U mnie wygląda to tak, że na szlaku zawsze staram się jeść jakieś mniejsze porcje kalorycznych rzeczy np czekolady. Nie jem dużych posiłków, dopiero np na szczycie jem jakieś kanapki, herbatę. W trakcie nie mam na to czasu ani ochoty
Coś porzadnego zjadam dopiero na kwaterze lub w schronisku w drodze powrotnej (jeśli jest zbyt późno na obiad w miejscu nocowania). Co do odpoczynków, to jest ich dość sporo, ale krótkich.Chodzę dość szybko, ale na początku szlaku zawsze szybciej się męczę Dopiero po jakiejś godzince nabieram swojego słusznego tempa:D

Na cały dzień chodzenia zabieram przeważnie dwie kanapki (jedna i tak wraca do schroniska/na kwaterę nietknięta, no ale i tak zabieram tę dodatkową czysto profilaktycznie), Snickersa/Marsa i półtora litra wody, z czego na ogół zostaje gdzieś 1/3 czy 1/4. Do picia się w zasadzie zmuszam z rozsądku - jakiś taki mam organizm, że nie dopomina się sam z siebie o wodę nawet w upał, to raczej tryb "aha, ostatnio piłam z godzinę temu, jest gorąco, powinnam się teraz napić". Za to po powrocie wypijam i półtora litra duszkiem

Jeśli chodzi o przerwy - to dwa rodzaje: albo chwila na złapanie oddechu, albo dłuugie kontemplowanie otoczenia, jak ostatnio przez godzinę na Starorobociańskim.

Ja w drodze jem bardzo dużo. Zazwyczaj biorę 5-7 bułek z serem i np. ogórkiem. Batony, czekoladę, picie, owoce (dużo) oraz cukierki.

_________________
Góry moje, wierchy moje, otwórzcie swe ramiona....

Pensjonat w Zakopanem - tam poznałem swoją żonę.

No to chodzisz pewnie z szerpą.

_________________
W życiu piękne są tylko chwile. (R. Riedel)

Ewentualnie nie oddala się zbytnio od spożywczaka.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Ja też nie jestem żadnym wycyznowcem

Pić trzeba dużo, pocenie się w upał jest oczywiscie naturalne i potrzebne (wydalanie toksyn i mechanizm termoregulacji) - też tak mam

zazdroszczę - piękny widok!!!

Wiele osób chodzi tak jak Ty. I w zasadzie dopóki czujesz się dobrze, to teoretycznie wszystko jest ok (lub przynajmniej akceptowalne). Ale skoro chcesz mimo wszystko coś usprawniać i poprawiać, zacząłbym od nawodnienia.

Człowiek w normalnej sytuacji potrzebuje minimum 2 litrów dziennie. Przy całodniowym wysiłku, zwłaszcza tak intensywnym - robi się z tego znacznie więcej (a ile dokładnie, to już zależy np. od potliwości). Oczywiście nie sugeruję noszenia 5-litrowego baniaka . Ale mimo wszystko warto pilnować tej kwestii. Odwodnienie bywa upierdliwe. nie wiem, jakie konkretnie dolegliwości rozumiesz przez "kryzys", ale zacząłbym od tego . Jak ktoś już wpsomniał - polecam Camela. Można dzięki niemu bez postoju i zdejmowania plecaka popijać po kilka łyków. Ma to też tę zaletę, że jeśli zamiast popijać mało i często robi się to raz na kilka godzin, w większych ilościach - organizm potrafi momentalnie wykorzystać "nadwyżkę" do schłodzenia przez intensywne pocenie. Człowiek ma wrażenie, że to co wypił minutę temu dosłownie wylewa się przez skórę

Poza tym na tzw. długich dystansach (rajdy na orientację, marsze po 50+km itd) opatentowałem zastępowanie wody izotonikami. Konkretnie isostarem rozrabianym z proszku. Owszem, to kosztuje i nie zawsze jest konieczne. Ale akurat w moim przypadku sprawdzało się idealnie - bo po całodniowym lub dwudniowym napieraniu z wodą i tak zazwyczaj mam objawy "kaca", związane z odwodnieniem. Wychodzi na to, że nie da się zabrać i wypić tyle, żeby temu zapobiec Z izotonikiem jest znacznie lepiej.

Co do jedzenia - też mam spory problem, bo po prostu nie jestem głodny w trakcie takiego marszu. Ale tego się nie oszuka - wprawdzie problemy z tego powodu nie są tak wyraźne i szybkie jak te od odwodnienia, ale mimo wszystko zdecydowanie należy coś w ciągu dnia przegryźć. Co, to już bardzo indywidualna sprawa. Ja np. nie cierpię w takich sytuacjach pieczywa, kanapek itd. Dobrze sprawdzają mi się słodycze i dla kontrastu kabanosy. Bilans kaloryczny takiego dnia tak czy inaczej będzie ujemny