Forum portalu turystyka-gorska.pl

Nawet w tematach z górami związanych, są też takie które mnie drażnią. Jak się jest z grupą na Wiktorówkach (dla nie wtajemniczonych: kaplica niedaleko Rusinowej Polany), to nie sposób nie wspomnieć historii powstania tego obiektu, a przede wszystkim przyczyny, czyli Marysi, która miała objawienie matki Jezusa. Dla mnie osobiście to zwykła bzdura, gdzie Maryśka zapewne popiła zbyt dużo żentycy i miała odlot. Jednak jako przewodnik nie mogę pokazywać grupie swoich przekonań duchowych, czy politycznych, więc trza mówić o tym "cudzie", choć zawsze podkreślam, że "jest wiele osób, które uważa...".

Taką wiedzę przewodnik musi posiadać i umieć przekazać. Tego chce rynek.

No oczywiście optymalne byłoby gdybyśmy wszyscy zmierzali w stronę Paryskich.

Moim zdaniem Paryski nie poszerzał swojej wiedzy ze względu na rynek, ale swoje zainteresowania.

Z strony koordynatora

~jzysz

29 czerwca 2014 o 02:44
Witam serdecznie,
Na prawdę nie wiem co mam napisać, po przeczytaniu opisu tego zdarzenia, bowiem nie jestem pewna czy śnię czy jestem na jawie. Prowadzę grupy w Tatrach od 7 lat i ten przypadek widziałam na własne oczy, a to co widziałam jest raczej smutne. Parkowiec Tomasz K. jest raczej spokojnym i lubianym strażnikiem, generalnie szanowany w środowisku zakopiańskim i górskim, niezły skialpinista. Jego interwencja, której byłam świadkiem na Suchej Przełęczy była zwyczajnym zapytaniem o to czy prowadzący grupę opiekunowie chcą prowadzić dzieci ( z tego co widziałam drobiazg – 6-10 lat) w kierunku Hali Gąsienicowej. Panowały raczej niezbyt dobre warunki, z tego co pamiętam na zejściu były duże płaty śnieżne a większość dzieciaków miała trampki i lekkie adidasy. Niestety, jak to się potocznie mówi Panie opiekunki od razu się nastroszyły, generalnie od razu się postawiły. Leśniczy zapytał jeszcze czy w takim razie, kiedy nie mają przewodnika czy w dalszym ciągu chcą schodzić w takich warunkach a opiekunki na to, że to nie jego sprawa. Reszty rozmowy już nie słyszałam bo rozpoczęłam schodzenie z moją grupą w kierunku Hali.
Byłam też świadkiem fragmentu zdarzeń pod schroniskiem Murowaniec, ale znów nie widziałam żadnej agresji ze strony parkowców. Było ich dwóch, Tomasz K. i Edward W., który znany jest raczej z nieprzejednanej postawy do tych, którzy łamią przepisy TPN. Ze swej strony – co mogę potwierdzić jako świadek – zachowanie „zielonych” było wzorcowe, ja przynajmniej nie widziałam żadnych oznak agresji z ich strony. Wydaje się, że to właśnie opiekunki wprowadziły nastrój histerii i emocji , jakby były takie bardzo zawzięte. Zdarzenie to widziało więcej przewodników, którzy z grupami przebywali w schronisku i przed nim. Jeden szczegół utkwił mi w głowie – że opiekunka dzieci w pewnej chwili dramatycznym głosem wołała w pełnej sali schroniska – „Żądam psychologa dziecięcego i lekarza” (sic!). Potem już nie miałam styczności z tamtą grupą ale z innymi kolegami z braci przewodnickiej wymieniając uwagi stwierdziliśmy, że jest to właśnie jeden z klasycznych przykładów niewłaściwej opieki nad grupą a także przykład kompletnej nieznajomości warunków ze strony opiekunów. Te dzieci były realnie zagrożone, choć przecież przy dobrych warunkach zejście z KW nie jest przecież żadnym wyczynem. Uważam zainteresowanie parkowców ta grupą za uzasadnione.
I jeszcze jedno. Mimo, że jestem przewodnikiem II klasy, nie uważam, że przewodnik, choćby najlepszy w 100% zapewni bezpieczeństwo grupie w każdych warunkach, być może należy podejść do problemu z większą dozą swobody. Ale w tym konkretnym przypadku, jako mama nigdy nie powierzyłabym tym paniom opieki nad moim dzieckiem w górach, bo to co zrobiły i jak naraziły swoich podopiecznych tamtego dnia dyskwalifikuje je zupełnie jako opiekunki. Pozdrawiam , z górskim pozdrowieniem!

~Justyna Żyszkowska

30 czerwca 2014 o 22:02
Informuję iż wbrew pozorom nie jestem autorką tego wpisu. Byłam w okolicy całej sytuacji ale w nie byłam jej świadkiem i nie mogłabym się pod tym co napisano wyżej podpisać. Justyna Żyszkowska – Przewodnik III klasy

Nie musi, gdyż nie każdego przewodnika taki rynek interesuje. Jednocześnie, jeśli przewodnik chce mieć więcej zleceń w tym nie do końca górskie, to z własnej inicjatywy poszerza swoją wiedzę o dane zagadnienia i dostosowywuje się do rynku. Jego wybór...chce mieć więcej zleceń, nich się dodatkowo dokształca.

Jeżeli przewodnika interesują zlecenia i regionalizm dlaczego chcesz mu to odebrać

§ 5 pkt 4. Obszary uprawnień, o których mowa w ust. 1–3, nie obejmują dróg publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260, z późn. zm.3)) oraz terenów zwartej zabudowy miast i wsi.

To, że ta droga jest własnością Powiatu, wcale nie oznacza, że jest drogą publiczną.

droga: Łysa Polana - Morskie Oko (schronisko) dzieli się aż na trzy odcinki

7. Numery drogom, po zaliczeniu ich do kategorii dróg publicznych, nadają odpowiednio:
1) drogom krajowym i wojewódzkim – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2) drogom powiatowym i gminnym – zarządy województw.

Zwróciłeś uwagę na podkreślenie?

Obszary uprawnień, o których mowa w ust. 1–3, nie obejmują dróg publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260, z późn. zm.3)) oraz terenów zwartej zabudowy miast i wsi.

tak się zastanawiam w jaki sposób

W rozumieniu ustawy o drogach publicznych droga o nrze 1649K Łysa Polana - Morskie Oko ma status drogi publicznej.

Nie zmienisz jednak faktu, że zmienione rozporządzenie nie zalicza drogi od Łysej Polany do samego Morskiego Oka do zakresu uprawnień przewodnika tatrzańskiego i nikt nie ma podstaw takowego na tej drodze od nikogo wymagać.

Art.1.Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Ta droga o której mowa jest drogą powiatową tylko do Polany Włosienica, dalej jest już drogą wewnętrzną TPN (świadczy o tym zresztą długość drogi z zacytowanej tabelki)

Zapewne potrafisz Lechu przekonać ewentualnych kontrolujących - że poruszałeś się wraz z wycieczką nie po szlaku turystycznym - a po "publicznej drodze", na której "nie obowiązuje".

Ta droga o której mowa jest drogą powiatową tylko do Polany Włosienica, dalej jest już drogą wewnętrzną TPN (świadczy o tym zresztą długość drogi z zacytowanej tabelki)

Czy na poruszanie się po drogach publicznych - w sensie jazdy samochodem po takiej drodze jest konieczne osobne zezwolenie?

Tabela podaje: Droga nr 1649K Łysa Polana - Morskie Oko 8,39 km. Dokładnie tyle ile wynosi odległość z Łysej Polany do Morskiego Oka.

Piszesz o sprawach na których kompletnie się nie znasz. Jest wiele dróg publicznych z ograniczeniami, np. tonażu, wymagających osobnego pozwolenia jak np. pewien odcinek publicznej drogi prowadzącej przez poligon wojskowy w Biedrusku, który nie jest żadną wewnętrzną drogą WP.

To naprawdę Lechu nie ma najmniejszego znaczenia.