jako ciekawostkę mogę podać, że do korony gór europy zalicza się górę mahya dagi najwy ższy szczyt w europejskiej części turcji, .... podobnie jest z innymi krajami : kazachstan, hiszpania, dania

do korony gor europy zalicza się 46 krajów. mnie zostalo jeszcze 15 do zrobienia

i tak dobrze

Wystarczy, ze sie tego nauczyłam Kangchenjunga

To jako zdobywca najwyższej góry Holandii szczytu Vaals dodam ją do listy, bo najwyższy szczyt Holandii znajduje się...na Morzu Karaibskim.

Rysy i Gerlach
A z pomoca Kaytula się zrobi Ben Nevis

Tak się zastanawiam czy wejść sobie na najwyższe szczyty Litwy, Łotwy i Estonii (oscylują w granicach 300 m). Byłeś na nich ? Jakie wrażenia ?

warto przy okazji zobaczenia nadbałtyckich stolic.

Po wieżowcach chcesz łazić?

na ben nevisa moze wejsc sama droga turystyczna.
jezeli nie masz leku wysokosci to mozesz i solowo tower ridge na north face

Wiem, wiem
Jeno z Kaytkami to by tak weselej było

no dobra.
kolekcja kolekcją.
można kolekcjonować znaczki, można kolekcjonować pocztówki.
więc czemuż i nie kolekcjonować najwyższe szczyty poszczególnych krajów?
w szkocji na przykład, modne jest zdobywanie szczytów powyżej 3000 stóp.
jest ich ponad 200 więc brytyjscy turyści mają zajęcie, a i turystyka górska może się utrzymać.
ale czy nie jest to pozbawienie górkich eskapad duszy? Skomercjalizowanie, naświetlone i naganiane przez media jak i przez samych ludzi, którzy góry lubia?
w argentynie, ba w ameryce poludniowej najwyższym szczytem jest aconcagua. co roku tysiące turystów zdobywa ten, będąc szczerym nie najpiękniejszą górę.
maszerują na szczyt jak na manifestacji, grupami, no bo w końcu co dziennie przyjeżdżają nowe autobusy ze świeżą dostawą kolekcjonerów.
w pogoni za kolejnym szczytem do ich górskiego klaseru. jak by nie było, bo uniknąć się tego nie da, rejon aconcagua jest zanieczyszczony (setki ludzi dziennie musi gdzies załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne).
kilkadziesiąt kilometrów na południe pręży się tupungato. piękny wulkan, dziki, mało popularny. w koncu jest 100 metrów niższy niż andyjska królowa (jakbym był królem to wolałbym poślubić andyjskie pospólstwo w kordyllera blanca czy patagoński pleb).
dobrze, ze najwyzsze szczyty są z regóły łatwo dostępne. wyobraźcie sobie co by było, gdyby najwyższym szczytem świata była anapurna a ameryki południowej cerro torre?
chociaż i tu znalazłoby się sposób. anapurne by się całą oporęczowało a na torre już jeden "zacięty" powbijał potężne haki, niszcząc dziewictwo tego pięknego szczytu i kalecząc kamienne ciało.
ale powód tego był. wspinał się tylko dla sławy a nie dla samego siebie.

Ale wciąż obstaję ,że więcej plusów...
Niech bogaci zostawiają kasę himalaistom i ich organizacjom, niżby mieli wyrzucać na inne wątpoliwe uciechy życia.

Wejście na 5,6,7 , 8-tysięcznik!!, czy nawet walka z nim , w wykonaniu "komercyjnym" jest superrr przygodą i wyczynem.

nie można mieć pretensji do bogatych ludzi, że płacą za komercyjn ą wyprawę i wchodzą na jakiś szczyt. wiadomo nie od dziś że pieniądze dawaly zawsze jakieś możliwości. w myśl mądrego powiedzenia, że każdy towar jest wart tyle ile ktoś chce za niego zapłacić drożeją permity i całe wycieczki w góry.

zdarzyło mi się być na kilku komercyjnych wyprawach i wiem ,że pewnych rzeczy bym sam nie zrobił - chcę jeszcze trochę pożyć. zresztą na takich wyjazdach siłą rzeczy nabywa sie doświadczenia które się potem może przydać na wyjeździe organizowanym samodzielnie.

wiele zależy od indywidualnego podejścia do gór. nie mogę unikać znanych gór tylko dlatego aby ktoś mi nie zarzucił, że wchodzę na komercyjne góry , które tracą urok, bo są zanieczyszczane. podróżując dużo wiem jak należy się w górach zachowywać aby by ły czyste. niestety nie wszyscy wiedzą.
a to ,że coraz więcej ludzi ciągnie do gór to bardzo dobrze. uważam, że dziewiczych zakątków jeszcze na bardzo dużo lat wystarczy dla najbardziej zagorzalych zwolenników natury w odosobnieniu.

kolejna sprawa to pieniądze. wiadomo, że większości górołazów nie stać na częste i atrakcyjne wyjazdy, ale jestem przekonany, że wiele zależy od determinacji. jeśli czegoś bardzo chcemy to można to osiągnąć.
nic nie ma od razu. na mój pierwszy komercyjny wyjazd pojechałem w wieku 32 lat.

wiadomo, że większości górołazów nie stać na częste i atrakcyjne wyjazdy, ale jestem przekonany, że wiele zależy od determinacji.

w wiekszosci przypadkach u bogatych ludzi tak to sie wlasnie przedstawia. wejscie na taki ME wiaze sie ze snobizmem.

wieksego doswiadczenia nabedziesz jadac ze znajomymi, ktorzy je maja. wtedy mozesz nauczyc sie planowac, organizowac logistyke, itp. w przypadku wyjazdu zorganizowanego przez agencje masz juz wszyskie te problemy rozwiazane. ty jednynie dziabiesz do gory.

ja osobiscie nie widze sensu zdobywania najwyzszej gory Belgi.

a na swoj pierwszy "niemozliwy" wyjazd pojechalem 5 lat temu zmieniajac zupelnie priorytety
...i do tej pory na nim jestem.
_________________

Rzeczywiscie duzo zalezy od determinacji ale jednak bez odpowiedniej ilosci pieniedzy nie da sie rady...

co wcale nie oznacza,że gdyby biedni mieli kasę kierowali by sie innymi pobudkami

nie chodzi mi tu o logistykę bo z tym wydaje mi się ,że sobie jakoś radzę, ale o konkretne zachowania w konkretnych momentach - trudnych.

widzisz, każdy ma swoje motywacje. robiąc koronę gór europy nie tylko zależy mi na samych górach, ale i na wielu innych sprawach. chcę odwiedzić wszystkie te kraje, spróbować dopatrzeć się ich specyfiki, coś przy okazji zwiedzić, napić się lokalnego piwa bąć wina, coś zjeść , to wszystko jest bardzo budujące i wiele uczy i po prostu to lubię. trudno mi powiedzieć czy wolę pojechać 46 razy w alpy, czy zwiedzić 46 państw w europie. jedno i drugie jest pociągające. to drugie chyba prostsze. a najwyższy szczyt belgii to tylko jakiś cel za pomocą którego realizowane są sprawy opisane wyżej. jest czas na to aby dać sobie mocno w kość i na to aby jakiś wyjazd był zupełnie lajtowy.