Forum portalu turystyka-gorska.pl

Ali7 przedstawil opinie z ktora w 100% sie zgadzam. Gory ucza pokory, i nie ma sie co tlumaczyc, bo nawet najwiekszym zdazaja sie sytuacje, gdzie trzeba po prostu o pomoc poprosic.
Po to sluzby ratownicze w gorach, by w takich sytuacjach pomagac.

Dobrze, ze sie nie zawachaliscie i wezwaliscie po pomoc. Najwazniejsze, ze nic sie wam nie stalo.

_________________
http://www.youtube.com/watch?v=h9TWwBB5 ... r_embedded

Ja także, bardzo chętnie bym zobaczył to miejsce z bliska, bardzo mnie zaintrygowało.


I moja pierwsza myśl taka była.


Nic podobnego nie myślę ! Wręcz przeciwnie, sam niejednokrotnie, byłem tym, który sprowadzał ambitne plany na ziemię, zamieniając czadową wycieczkę w smutną porażkę. Bardzo się chyba nie pomylę, jeśli napiszę, że w dużym stopniu z autopsji znam wasze mieszane odczucia co do decyzji wezwania pomocy i dlatego, napisałem, co napisałem, niejako prowokując zagłębienie się w ten temat.
Tak, czy inaczej, decyzję uważam za słuszną, każdy ma swoje granice, i nie można robić nic na siłę.

Spoko Maćku, twój komentarz był jedynie pretekstem by opisać to co się we mnie i tak zbierało, cieszę się że nie wziąłeś go do siebie

_________________
[https://wordpress.com/view/3000stop.home.blog]239, zostało 43[/url]

Tak właśnie czułem. Miło że mogłem (mam nadzieję) pomóc

Pomyśl więc o tym. Gory nam nie uciekną, a zanim się pojawisz my też się bardziej ogarniemy. Wizja wspolnych wypadow z KEGami (w całości, części teamu) na Ben Nevisa (a jest tam co łoić) czy na wyspę Skye to po prostu marzenie.

_________________
http://3000.blox.pl/html

"Listy z Ziemi" Twaina: poszukaj, przeczytaj... warto

Klify i bazaltowe kolumny to tam?

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

Lubię czytać takie rzeczy. Przede wszystkim dlatego, bo wiem że skoro autor to napisał, to znaczy wyszedł z tego w jednym kawałku. Autor jak i pozostałe dramatis personae...
Takie rzeczy uczą wiele, oczywiście jeśli uda się je przezyć. Wam się udało, i za to należą się Wam słowa uznania. I jak dla mnie przynajmniej, nie mają tutaj znaczenia osoby postronne (czyt. Chłopcy z Mountain Rescue) jakie w tym uczestniczyły... Po prostu

Poza tematem przyznam jednak, z rozbrajającą szczerością iż nie potrafię niestety zmilczeć faktu, iż całe dwie i pół strony Vespa z Maziem musieli czekać aby ktoś w końcu na nich najechał, iż na lajtowej, prostej i znanej drodze takie hardkory przeżywali

_________________
Czasem wystarczy przestać pragnąć jakiegoś marzenia, aby sprawić żeby się ono spełniło...

Klifów w całej Brytanii jest jak mrówków, o kolumnach nie wiem, za to na pewno na Skye są Black Cuillins, pasmo jak miniaturowe (w sensie wysokości, trudność jest analogiczna) Tatry Wysokie. I Inn Pin, jedyny munros gdzie sprzęt jest konieczny



Jest co łoić.

_________________
[https://wordpress.com/view/3000stop.home.blog]239, zostało 43[/url]

Pikne. Za ile?

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

...

Chłopcy, to podobno, przed wojną u szewca w zębach, drewniane gwoździe prostowali.


Nazbyt jesteś wyczulony (dlaczego ?) Rzecz wcale nie była o lajtowych hardkorach, a o czymś zupełnie innym.

Mpiku, ja tego tak nie odebrałam. Jeśli moje wypowiedzi to sugerowały, to tylko dlatego że MNIE SAMEJ było głupio.

_________________
[https://wordpress.com/view/3000stop.home.blog]239, zostało 43[/url]

Nie znam wyceny tego wariantu. Od niewidocznej strony prowadzi nachylona grań za pięć w scramblingu z koniecznością zjazdu z założonego dookoła głazu na szczycie łańcucha. W sumie lajt ale trzeba umieć. Tak więc liczę na przyszły rok. Ten koleś na zdjęciu Vespy wchodzi zaś jakąś drogą wspinaczkową bokiem. Wyższa szkoła gotowania na gazie - jak dla mnie.

_________________
http://3000.blox.pl/html

"Listy z Ziemi" Twaina: poszukaj, przeczytaj... warto

Pikne Panie!

Bardzo dobra decyzja i świetnie, że jesteście... Wiadomo, że takie decyzje zawsze są ciężkie, ale warto pomyśleć... Ku*** przecież mam dla kogo żyć... Jeszcze raz gratuluję rozsądku...

P.S. Widzę, że Mazio ostatnio szuka mocnych wrażeń...;p Po testowaniu sprzętu teraz to...



Czy ten koles tylko w moim odczuciu próbuje popełnić samobójstwo...


Świetnie, że to napisałaś... takie relacje dają dużo do myślenia i pozwalają wyciągać wnioski...

_________________
Zesraj się, a nie daj się...

V-M-M dobrze ze jestescie cali i zdrowi, fajna relacja dajaca do myslenia, ku przestrodze zapalencow, limit rescue teamow na ten rok juz wyczerpany byc powinien

_________________
Omówienie sezonu ograniczam do rejonu Morskiego Oka i Tatr Zachodnich (...). By zasłużyć na wyróżnienie w rejonie Hali trzeba by najtrudniejszą tamtejszą drogę przejść nocą, samotnie i w kapciach. - Władysław Cywiński

Napiszę coś z pozycji turysty, który chodzi tylko po szlakach i pewnie nigdy z nich nie zejdzie, bo sprawność i psycha nie ta...
Przed wakacjami czytałam sobie blog Vespy, chronologicznie od początku i przyjemnie sobie popatrzeć, jak sie rozwija (w sensie górskim, oczywiście ). I tak sobie myślę, że ta "przygoda" to pewien etap rozwoju, przez który każdy musi przejść. Etap schowania do kieszenii dumy i ambicji. Etap pewnie trudniejszy od niejednej góry ... I opisać go innym też sztuka nie lada... I chyba z jego przejścia należy być dumnym (choć brzmi to koszmarnie), więc duma znowu z kieszeni łeb może wystawić.
Dla mnie osobiście jest to najlepsza relacja z tych wakacji. Bo to nie tylko relacja z wyprawy w góry, ale też z przeżywanych emocji, rozterek, trudności z podjęciem decyzji, sytuacji braku zgody w zespole. Samo życie. I to jest ciekawe. Nie wiem jak to jest, ale jeśli chodzi o "zwycięskie" relacje, to pooglądam, pozazdroszczę, że ja pewnie tak nie będę, popodziwiam piękne widoczki i szybko zapominam. A tą na pewno na długo zapamiętam, bo jest ciekawa nie tylko z punktu widzenia gór, ale też ludzkiego.
I dlatego proszę o więcej takich relacji. Prawdziwych - z porażek i z sukcesów. Bez tych relacji będzie to tylko dział dla chwalipiętów.
Trzymam kciuki za pokonanie drogi w przyszłości.

Byliście już tam czy to jeszcze przed Wami ?
Cuillinsy były moim marzeniem.
No i jeszcze jest tam kilka znanych igieł np Old Man of Storr (niestety tylko widziałem z auta) :
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Storr

_________________
GŚ TG

Zgadzam się

Tylko, jeżeli będą kończyły się happy-endem

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-42968.php
http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-42212.php
http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-44589.php
http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-63555.php
http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-66080.php
http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-139939.php
http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-271298.php
http://www.obiektywni.pl/galeria/fotografia-263315.php

A kiedy wrzucisz swoje z tego miejsca?

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

Chcesz być moim sponsorem?

A nie powinno. Wykazaliście klasę, choć być może przeplataną odrobiną ryzyka, ale w górach kto nie idzie do przodu, ten zostaje na dole...

Oj, czasem musisz mi wybaczyć moje "wiejskie" naleciałości...

_________________
Czasem wystarczy przestać pragnąć jakiegoś marzenia, aby sprawić żeby się ono spełniło...

A jak ktoś nie umie przyznać się do porażki ? Idzie do góry, czy na dół ?

Mazio mam pytanie dotyczące zdjęcia zamieszczonego w Twoim ostatnim poście Czy to Am Basteir? Bylem na nim lecz nie widziałem go z tej perspektywy

To zostaje tam gdzie stoi.

To jest dobra odpowiedź, tylko czy wszyscy to zrozumieją?

Bardziej od "czy" obawiał bym się "jak"

No racja, to znacznie większy problem.

O to właśnie mi chodziło.