Forum portalu turystyka-gorska.pl

Ja na bezczelnego wykorzystałam tę relację, jako umoralniającą bazę opowieści dla dzieci pt. dlaczego należy nosić kaski.
Nie, żeby nieletni nie chcieli kasków zakładać (rower, narty) - zakładają, my (rodzice) też. Ta relacja plus opowieść kolegi, jak to jadąc z góry na rowerze spadł na kamień - dają do wyobraźni, oj dają...

PrT - moje dzieciaki szybkiego powrotu do zdrowia Ci życzą:) ja też

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

PrT, teraz nie zasnę, takie ciary chodzą! Wracaj szybko do pełni mocy!

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

byłem świadkiem, jak rodzinka (rodzice z synkiem i córcią) jechali rowerami doliną Mumlavską w Czechach (płynie tam fajny Mumlavski Potok, jest wzdłuż niego asfalcik). jedynie kobieta nie miała na głowie kasku. jak wyszedłem zza zakrętu (karetka już na bombach leciała), to na asfalcie kobieta z rozbitą głową w kałuży krwi leżała...

_________________
Każdy chłopak z polskiej wsi jeździ wozem TDI
Rosja to nie kraj, to stan umysłu
"Pierwsza decyzja, jaką w okresie zdobywania sprzętu musi podjąć wspinacz z gotową do użycia kartą kredytową..."

Kruszyzna to coś co chcąc nie chcąc trzeba w Tatrach tolerować,jeśli uprawia się zaawansowaną turystykę wysokogórską.Co do popularyzowania tej formy publicznie nie będę się wypowiadać.Faktem jednak jest, iż ostatnio spirala zakręciła się na maksa.Co oczywiście czyni to forum bardzo atrakcyjnym.Uwielbiam czytać ostatnie relacje Roha Nie powiem,bo sama też w jakiś tam sposób w niej uczestniczę, chociaż ja nawet na psychicznej I i tak będę się asekurować,jeśli to tylko możliwe W tej kwestii nie czuję dyskomfortu i nie ścigam się z nikim.Każdy musi oszacować sam ryzyko na jakie się decyduje.

Solowanie było i jest dla mnie wyższą formą wtajemniczenia górskiego,ale oczywiście pod pewnymi warunkami.Wydaje mi się,iż aby robić takie drogi trzeba na prawdę mieć wytrenowaną psychę i pewność ruchów.Dla mnie takim wzorem jest np Krzysztof Łoziński-swego czasu bardzo krytykowany w środowisku za solową wspinaczkę. Ma jednak na koncie wspaniałe przejścia.Zawsze mi się wydawało,że do takiej wspinaczki trzeba dojrzeć i najpierw przebiec w szerz i wzdłuż całe tatry,znać bardzo dobrze topografię,drogi,mieć jakieś solidne przejścia taternickie.

W związku z tym korci mnie kolejne pytanie do PrT. Jakie wspinaczki,drogi solowe masz do tej pory na koncie?? czy to był Twój debiut solowy? często bywasz w Tatrach,znasz dobrze ich topografię? masz jakieś piki z Korony na koncie czy tylko Polskie Tatry?

Oczywiście moje pytanie znowu powodowane jest parszywą ludzką ciekawością

_________________
"Sukces-jeśli go osiągamy-to tylko pewien dar.Ostatecznym celem jest poczucie pełni i samoświadomość"
Steve House

Dokładnie. Pierwszym "podobnym" był kiedyś niejaki ML...

_________________
Wchodzi Kaczyński do sklepu a tam wszędzie WINA TUSKA

Chariot na Durnym i na Miedzianych Ławkach ...
Rohu też chyba narzekał na Miedziane Ławki jak się drapał na Widły tyle, że chyba się wcześniej czy później związali ...
Wyprawa przeż Śnieżną też miewała dylematy "wiazać się czy nie" ...
Mogę zacząć dlubać i szukać konkretów. Napisałem, że odnoszę wrażenie. Nie napisałem też, że wszyscy forumowicze. Jeżeli nie jest to szerszy problem, jeżeli nie ma takiego trendu to zignorujmy sprawę. Ja się napinać nie będę bo mi to wisi i powiewa.
Uważam, że Maciek trafnie zauważył, że poprzeczkę podniesiono dosyć wysoko. Czy naśladowców jest wielu ? No to trudno ocenić. Kwestia dyskusyjna. Tak samo kwestia ich umiejętności.


No to chyba jest jedna z kluczowych spraw ...

_________________
GŚ TG

Ja patrzę na to zimno z pozycji laika i nie widzę w tym wyższej formy. Dla mnie jedyna różnica to nie ryzyko samego wypadku ale brak "wyjścia awaryjnego" w postaci partnera. Ostatnio spierałem się w podobnych kwestiach ze znajomym, który jest instruktorem nurkowania i solowanie patępia w każdych okolicznościach czy w górach czy pod wodą. Ja jestem większym liberałem ale do pewnych granic. Uważam, że poki obecność partnera tylko w znikomy sposób zwiększa bezpieczeństwo (np. w turystyce, szczególnie na bardziej uczęszczanych trasach gdzie luda jak mrówków) to czy ktoś chodzi solo czy nie to ma niewielkie znaczenie. Co innego w trudnym terenie albo na bezludziu. Tam partner stanowi realne oparcie czy to asekurując, czy doradzając, czy ruszając po pomoc.


Wydaje mi się, że znajomość topografii czy wytrenowanie nie mają specjalnie znaczenia. W miejscu gdzie PrT zjechał ani znajomość (bądź nie znajomość) topografii ani też kondycha i poprzednie przejścia nie mają chyba znaczenia. To tak jak ten ... no ... Pustelnik ? ... co pojechał z lawiną z Ciemniaka. Za to równie dobrze możesz mieć zespół który pobłądzi bo wszyscy w zespole to topograficzne ch*je (zespół na tyle jest silny na ile silny jest jego nasłabszy uczestnik?).

_________________
GŚ TG

Ok, rozumiem teraz, co chcesz powiedzieć.

Natomiast:

[1] podejście pod drogę niezbyt dogodnym (patrz: kruchym) terenem (mimo, iż optymalnym z różnych względów), a
[2] celowe "pakowanie się" w drogę jako taką, kruchą z definicji - bo na przykład nikt jej nie robi (tyczy się to przede wszystkim dróg o niższych wycenach i nie mówię o drogach kursowych)

to jednak IMHO dwie odrobinę różne sprawy, bo motywacja w obu przypadkach zwykle bywa różna.

Bywają piękne drogi [1], z wujowym podejściem, gdzie wszystko wyjeżdża i wylatuje - jednak nie nazwałabym łażenia po takich drogach naiwnością. W ogromnych uproszczeniu: nie sądzę, by Rohu chciał zrezygnować z Wideł wyłącznie dlatego, że podejście "mało dogodne" i mu "wyjeżdża" (chociaż, może się mylę).

Natomiast inaczej należy spojrzeć na przypadki [2], kiedy ludzie pakują się w takie kruche niewiadomo co tylko i wyłącznie dlatego, że "nikt tego nie robi", że "będzie oryginalnie", itp - choć często sama droga może być w zasadzie bez znaczenia (wspinaczkowego, wysokogórskiego, itp) lub po prostu, nie warta zachodu. Wóczas, przy takiej motywacji, mogą faktycznie rodzić się pytania z gatunku: "po chyj tam leziesz / lazłeś"? Oczywiście, nie twierdzę, że był to przypadek PrT, bo nie znam ani Jego intencji, ani nie wnikam w Jego górskie plany (i to nie jest "wywołanie do tablicy"). Może i chciał podziwiać przyrodę Cywiński (i nie tylko) powie, że lezie po trawkach, złomach czy innych żwirowniach, bo "tam pięknie jest i ludzi nie ma".

Asekurowanie się - bądź nie - w takim terenie, to zaś zupełnie inny temat.

Dlatego zapytałam z ciekawości o przykłady - sądząc, Gustawie, że masz na myśli raczej przypadki typu [2].

no właśnie,nie bez przyczyny wspinaczka solowa jest bardzo kontrowersyjną formą aktywności górskiej. Ale w ten sam sposób wyglądają dyskusje o zimowej turystyce czy w ogóle wspinaniu w górach w oczach laików. Po prostu są zwolennicy i przeciwnicy. Ja nikogo nie zamierzam oceniać,ale takie zjawisko jak solowa wspinaczka było jest i będzie.

ok,ale jakby sobie poczytał,że tam do polowy drogi sama kruszyzna i bez asekuracji jest ryzyko,to może obrałby inną drogę
Hajzer pojechał z lawiną ok,tu się zgadzam,wypadki,pobłądzenia po prostu zdarzają się najlepszym...

edit:

tylko dodam,że zapytałam Prt o przebyte drogi bo go nie znam po prostu od strony działalności górskiej.

_________________
"Sukces-jeśli go osiągamy-to tylko pewien dar.Ostatecznym celem jest poczucie pełni i samoświadomość"
Steve House

Artur Hajzer.
Piotr Pustelnik to akurat wtedy dzwonił po pomoc.
Właśnie w tej sytuacji ważne było, że Hajzer nie był tam sam, tylko partnerzy (było kilka osób) od razu zadzwonili po TOPR (Piotr ponoć powiedział "sponsor wam poleciał z lawiną") i znaleźli go bardzo szybko, dzięki czemu nic się nie stało.

Co do samego tematu "solowania" - mam uczucia bardzo mieszane.
Sama solo nie chodzę (chyba że po Beskidach lub innych podobnych górach), bo jestem bardzo strachliwa.
A o swojego męża kiedy idzie sam, jak również o kolegów, kiedy wybierają się w góry samotnie bardzo ale to bardzo się boję.

Synowi wręcz nie pozwalam chodzić po górach samotnie, ma na szczęście fajnego stałego partnera (wspinaczkowego)

Wydaje mi się ze solowanie to nie potrzebne ryzyko, ale z drugiej strony rozumiem jego potrzebę, bo doznania podczas samotnej wędrówki są zupełnie inne niż wtedy kiedy się idzie w grupie bądź z partnerem.

B.

czuje sie wywolany do tablicy
Gustawie, sformuluj jakies pytania, chetnie odpowiem

Niby różne, motywacja zapewne tak ale ...
na koniec dnia, solo czy kupą, stajesz gdzieś w kruchym terenie i zaczynasz mieć wrażenie, że z tym gruzem zjedziesz gdzieś na zbity pysk ?
Czy się mylę ?
I co robisz ?
Masz kilka opcji i tutaj akurat ma znaczenie czy jesteś na podejściu czy w trasie i czy jesteś solo czy ekipą ...
Jak to jest dopiero początek trasy (czy to podejeście czy sama trasa) to można najzwyczajniej dać dyla bez większego uszczerbku dla honoru. Można też przeć do przodu. Im dalej tym pewnie bardziej ryzykownie - zależy od terenu ale w przypadku PrT tak chyba było. No i zespół może się związać, asekurować (tak jak w tej Śnieżnej). A solista ? Solista może się zacząć modlić ... bo chyba więcej opcji nie ma ... Jak się wszystko sypie to zaczyna to być bardziej kwestia szczęścia niż psychy czy umiejętności. Czyżbym walił totalne głupoty ?
Przepraszam za to moje chłopskie myślenie.


Wszystko OK. Tak, inna forma. Ale czy wyższa ? A dlaczego wyższa ? O to mi chodziło. Że trzeba mieć mocniejszą psyche ? A idąc w zespole to się można zrelaksować ? Lajcik bo jak się poleci to partner uratuje ? Mi, laikowi, wydaje się, że zagrozenia pozostaja te same. Główna różnica polega na tym, że jak już się coś przytrafi to ten drugi przy sprzyjających okolicznościach może uratować delikwenta. (Jak łaziłem z kumplem po dziwnych miejscach to tak naprawdę nadal chodziłem sam (nie nosiliśmy liny) tyle, że gdyby się coś któremuś z nas przytrafiło to była szansa, że ten drugi sporwadzi pomoc.)
Generalnie wszystko rozumię tylko tej "wyższości" tak nie za bardzo ... szczególnie w kontekście łażenia po jakichś parszywych, kruchych bezdrożach i wykrotach ...



Poczytać sobie można. Ale nie trzeba być znawcą topografi, żeby stwierdzić, że to na czym sie stoi i czego się chwyta to luźny gruz ... Zapakuję Cię Ivono i przetrasportuję na jakieś odludzie, postawię na jakimś zboczu i nawet bez znajomości miejsca od razu będziesz wiedziała czy tu bezpiecznie łazić czy nie ...

PS

Takie pytanie laika ...

Czy nie wydaje się Wam, że takie kruche zboczo-ściany są trochę jak ten legendarny Żleb Drege'a ?
Na początku wszystko cacy, trochę się sypie ale daję radę, lufa niewielka. Po jakimś czasie teren stromieje, wszystko się usuwa, nie ma się czego chycić, lufa zrobiła się dużo większa więc jest gdzie spaść ale ... ale bliżej i szybciej pod górę niż się teraz wycofywać ... czy to nie jest rodzaj potrzasku ?

_________________
GŚ TG

Nie, Chariot. Nie musisz się czuć. Złożyłeś relację i opisałeś tam swoje zmagania z kruszyzną. Chyba, że chcesz opis jakoś uzupełnić ...


OK, tak z ciekawości.
Czy po przeczytaniu relacji PrT nie masz wrażenia, że podczas swoich ostatnich wędrówek nie znalazłeś się w podobnej sytuacji ale miałeś więcej szczęścia ?
W końcu nurkowałeś solo pod jakimś chwiejącym się blokiem ?
Czy gdybyś nie był wtedy sam to zdecydowałbyś się na jakieś inne rozwiązanie ? Może wycof ? Obejście trudniejszym wariantem ?
Innymi słowy czy idąc w zespole a nie sam nie podjąłbyś innych decyzji w takich momentach jak ten z tym blokiem ?

_________________
GŚ TG

Tak. Jednak nie znam solisty, który wierzyłby w swoją nieśmiertelność lub coś podobnego. Nie twierdzę, że to dobre czy mądre... dla mnie to nic złego... jedyny problem to taki, że cierpią później bliscy...

Każdy powinien być świadomy co to jest kruchy granit i jak może się zabawa w takowym skończyć... stąd miedzy innymi mój post... to jeden z głównych powodów jego istnienia... W górach, jednak jak dla mnie nigdy nie powinno być wyścigu... każdy powinien realizować to co chce... to jak niektórzy do tego podchodzą to już ich rzecz... zarówno kruszyzna jak i trawki w tatrach mogą zrobić kuku... albo inaczej... my tam idąc możemy zrobić sobie kuku...

No cóż... wielu jemu podobnych solistów było podobnie traktowanych... Bo wspinaczkę free solo trzeba rozumieć bo ciężko ją wytłumaczyć... to tak jak tłumaczyć komuś sens wspinaczki lub łażenia w góry...
Co do samej wypowiedzi dotyczącej wspinaczki tego typu to powiem tylko tyle... żywcem solo powinni zajmować się ludzie z psychiką gotową na to chyba od zawsze... nie sądzę, że psyche do tego da się wyćwiczyć...

To lecimy

Debiut to nie był. Co do wykazu to takowego nie zrobię z wielu przyczyn... Kiedyś mam nadzieję, że Ci opowiem...

Nie bywam w Tatrach tyle ile bym chciał... mieszkam za daleko a ostatnio doszły jeszcze pewne problemy i komplikacje życiowe więc miałem pewną przerwę... Co do topografii to wbrew temu co niektórzy sobie tutaj zaczynają pisać znam ją z całą pewnością nie tak jakbym chciał, natomiast dostatecznie dobrze szczególnie w rejonie polskich tatr... W przyszłości będziesz mogła mnie przepytać...;p

Wiesz ile teraz jest Koron?;p

ludzką?;p chyba kobiecą...;p

Główna różnica jest taka, że partner może wyłapać Twój lot i się nie spierdzielisz jak ja ok. 50-60m albo więcej tylko kilka. Oczywiście zakładam że idziecie na sznurku i przeloty się nie sypią.

I właśnie o to chodzi... jesteś mądrą kobietą... nie zawsze chodzi tylko o trudności... czasami chodzi o samo piękno drogi i jej otoczenia... to jakie są widoki z progu WCzK latem jest ciężkie do opisania... ale tego się nie zapomina...

Pierwsze primo to nie zakładaj, że nie czytałem bo Włodka czytam nader często... Ciekawi mnie czy są tutaj tacy jak ja w tym względzie... Dwa sąd pomysł, że do połowy drogi?

Kto tak teraz pisze? to trzeba wiedzieć... nie ma przewodników do żywczyków... poza tym jak jest jak to Maciek mówi taki kruchy rzęch to co mi po sznurku? Powiedz sama... jeżeli lecę wyrywając dwa chwyty to czy utrzymają się przeloty w takim terenie? Nie mówię, że z całą pewnością nie, ale powątpiewam...

I od podobnego zdania można by zacząć wypowiedz przedstawiającą solowanie...





Dziękuję

Chciałbym jednak dodać, żebyście mnie źle nie zrozumieli... ja nie uważam że to jakaś mądra decyzja czy najprawdziwsza forma wspinaczki/turystyki... ja tak wybrałem bo tak czułem... można mnie poddawać oceną jasne, tylko że w moim przypadku to niczego nie zmieni... nie jestem typem człowieka, który czymś jest zachwycony a po jakimś wydarzeniu mniej korzystnym zmienia zdanie... to tak jak z tymi kibicami co dopingują aktualnego mistrza... dalej słabość do żywcowania, rzęchów itp. pozostanie...
Oczywiście wcale tego nie polecam bo widać jak może się skończyć... dla mnie największym bólem było oglądanie cierpienia bliskich i o tym szczególnie trzeba myśleć...
Jasne człowiek zadaje sobie pytania co mógł zrobić, ale ciężko teraz na to odpowiadać bo myśli krążą zwłaszcza w okół jednego momentu... ogólnie szło się naprawdę nieźle, chociaż w pewnym momencie czegoś zabrakło... Ja czasami tylko przewrotnie zadaję sobie pytanie... czy skoro moje niby "pewne chwyty" poszły pod gościem, który "wygląda jak babka" to czy przeloty dałyby radę? Podobnych pytań jest wiele...
A Wy co byście zrobili, pomijając głupawe odpowiedzi w stylu wybrali inną drogę? Jeżeli asekuracja to może jakieś pomysły/propozycję na nią?

_________________
Zesraj się, a nie daj się...

zgadza sie
wiele razy (nie tylko ostatnio) znajdowalem sie w podobnych sytuacjach (podobnych, bo nigdy nie polecialem).
Czy mialem wiecej szczescia?
Mialem


oczywiscie, ze podjalbym inna decyzje gdybym szedl w zespole-tak jak mowisz, najprawdopodobniej obejscie o wiele trudniejsza lewa scianka
jako, ze bylem sam bez liny i w dosc trudnym eksponowanym miejscu, na waskich stopniach, musialem decyzje podjac bardzo szybko i zdecydowalem sie na wariant, ktory wydawal mi sie najmniej ryzykowny

co do kruszyzny w Snieznej Dolince
zdarzylo mi sie przechodzic z kolegami Sniezna Dolinke w drodze na Sniezny Szczyt wprost od polnocy (z ominieciem zlebu z Lodowej Przeleczy Wyzniej)
bylo to kilka dni przed Rohem, Grubym, Lukaszem i Rumpelem
w tamtym rejonie decyzja, czy sie wiazac, czy nie, jest bardzo problematyczna
po prostu asekuracja w tak kruchym terenie moze wrecz zwiekszyc zagrozenie wypadkiem
my szlismy z asekuracja od samego dolu na sam szczyt (oczywiscie z lotna w latwiejszych fragmentach)
raz zdarzylo sie, ze sama lina zrzucila kamien, ledwie sie przed nim uchylilem
takze wydaje mi sie, ze decyzje 'uzywac liny czy isc bez niej' nie moga podlegac ocenom osob trzecich, ktore widza teren tylko na zdjeciach w relacji

podsumowujac-troche sie juz zmeczylem przygodami w czasie chodzenia bez liny i szpeju-do konca roku kupuje wszystko, co potrzebne i zaczynam chodzic z asekuracja

PrT z przykrością stwierdzam że założyłeś ten tamat by sobie nabijać posty, a cała reszta leje tu wodę w podobnym celu, w tym ostatni zdobywcy Miedzianych Ławek i Śnieżnego Szczytu.

mialem Cie za madrzejszego usera
widac mylilem sie

Tu się z Tobą całkowicie zgadzam. Taki Rohu czy grubyilysy sprytnie wykorzystali ten wątek do nabicia sobie po jednym poście. Moim zdaniem jest to działanie niedopuszczalne i zasługujące na najniższą formę inwektywnej krytyki.

tak,uważam,że trzeba mieć mocną psychę do wspinania solo.
Przepraszam,jeśli tego nie uargumentuję jakimś długim wywodem.Polecam książkę K.Łozińskiego"Ślady na śniegu",w której wielokrotnie dzieli się z czytelnikiem specyficznym stanem psychicznym w jakim znajduje się solista podczas wspinaczki.

a pakuj Gustawie ja cykor jestem ,solowa wspinaczka nie dla mnie,no może czasem jakiś łatwy spacer w pobliżu szlaku
Z tym doświadczeniem to chodziło mi o to,że mimo wszystko inaczej odbierzemy wypadki bardziej doświadczonych turystów,alpinistów niż tzw"niedzielnych".
PrT nie znam Cię,nie pisałeś żadnych relacji ze swoich wycieczek,więc po prostu pytam.Bez urazy.

To trza było od razu pisać,że dla widoków i innych mistycznych doznań tam poszedłeś
A teraz poważnie,też lubię różne dziwne miejsca w Tatrach i cieszy mnie ich odkrywanie.Kto jak to robi i w jaki sposób,jego sprawa.
Zdrowiej szybko i wracaj do swoich tatrzańskich planów.Osobiście podobnie jak Basia jestem w stanie zrozumieć tą formę aktywności górskiej,bo kto jak nie inny człowiek z pasją zrozumie drugiego pasjonata

Amen.Jestem ostatnia osobą,która tu sobie posty nabija,ani mnie to ziębi ani grzeje

_________________
"Sukces-jeśli go osiągamy-to tylko pewien dar.Ostatecznym celem jest poczucie pełni i samoświadomość"
Steve House

To tak jak ja. Chłopaki zjechali na Szczerbinę a ja zostałem sam, w kruszyźnie...
Nie ma to jak poczuć bicie serca skały z widokiem na Rysy, Wysoką i Gerlacha pomiędzy nimi...

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

Ty weź odstaw to, co bierzesz/pijesz/wciągasz, może prognozami się zajmij czy coś, bo tak durnej wypowiedzi dawno tu nie widziałem.

Podążając w temacie... napijmy się zatem!!!

_________________
Wchodzi Kaczyński do sklepu a tam wszędzie WINA TUSKA

Oczywiście, że tego doświadczyłam. I oczywistym jest, że w takich momentach robię wszystko, co możliwe, aby opuścić zagrożony teren. Nie zawsze jednak droga ewakuacji prowadzi w dół.


Wręcz przeciwnie, zgadzam się z Tobą w zasadzie w 100%. Tylko, że ja w mojej poprzedniej wypowiedzi celowo darowałam sobie komentarz do kwestii: "solo czy nie solo" - bo ta forma wspinania (vide: solo) zwyczajnie mnie nie interesuje.

jeden, co się nie zna na żartach...

pierwszy, który zna się na żartach.

drugi, co się nie zna na żartach...

o, drugi znający się na żartach

a solowy trawers Murowańca? tam nie jest krucho, a i niewysoko

a w temacie:
solo dla mnie osobiście jest do przełknięcia, gdy idę znakowanym szlakiem. nie musi wokół być dużo ludzi. tak, mam stracha, ale jest to taki rodzaj strachu powodującego większą moją koncentrację na tym, co robię. fakt, że w niektórych miejscach mam za dużo tego "strachu", łapię się na tym, że po powrocie stwierdzam, że byłem za bardzo ostrożny w niektórych miejscach, ale drugi raz zrobiłbym tak samo. no, może oprócz nocnego solowego wędrowania Doliną Białej Wody od obozowiska taternickiego Pod Wysoką do Łysej Polany... szczególnie po tych zdjęciach od Martina, jak mu miś rozpiździł spiżarkę...
wszelkie moje marzenia górskie, miejsca, które chciałbym odwiedzić na razie są trochę nie na wyciągnięcie ręki. po pierwsze - kurs wspinaczkowy, taternicki? nie wiem... i tak nie pójdę nigdzie w nieznany teren samiuśki. w pewne miejsca liczę, że mnie ktoś zabierze. i tu właśnie przydają mi się te wszystkie relacje ze wspinów, opisy, zdjęcia... widzę, że jest to jak dla mnie na razie wyższa szkoła jazdy. ale przynajmniej mam jakieś pojęcie o terenie, warunkach, trudnościach, itp. itd. może kiedyś też zwalę konia? pożyjemy, zobaczymy. reasumując - nie mi tu oceniać, czy ktoś zrobił źle, zaryzykował, przeszarżował. nie jestem kompetentny w temacie.
często się zastanawiam nad czymś takim:
"czy czasem idąc normalnie po chodniku nie spadnie na mnie kawałek jakiegoś kosmicznego złomu (część ruskiego satelity)?"

_________________
Każdy chłopak z polskiej wsi jeździ wozem TDI
Rosja to nie kraj, to stan umysłu
"Pierwsza decyzja, jaką w okresie zdobywania sprzętu musi podjąć wspinacz z gotową do użycia kartą kredytową..."

Przy południowej ścianie musisz wejść nieco wyżej wyngiel i jakieś deski utrudniają przejście. No chyba, że posprzątali.
Filarek jest ciekawszy.

_________________
Pozdrawiam
Jacek


___________
..Umiem być ciszą, Kończę się w twoim śnie, Ostatnie echo jest ciszą to miejsce gdzie kończy się twoje spojrzenie..

Zupełnie nie wiem, o czym mówisz to na pewno prowokacja.

Ja się nawet specjalnie po to spierdzieliłem...

To jest mój poza tatrzański plan numer 1... Dziękuję

Noooo... i trzeba trzymać zwieracze na wodzy... jak puszczą to zwiększy się ciężar i trudniej będzie go utrzymać...

Chyba nie takie bezpieczne... ostatnio jakiś Czech prowadził wewnątrz nową linię i odpadł...

_________________
Zesraj się, a nie daj się...

ominela mnie taka ciekawa dyskusja...tak by sobie nabic: zgadzam sie z przedmowcami!

_________________
dr Kozica szwedzka

pumeks fluorescencyjny firmy Pulokolor

nie dajmy się wciągnąć w tę podstępną grę! zapomnijmy wreszcie o tym czarnym tygodniu i powrócmy do naszego Forum wyciszeni i uspokojeni oraz pełni ufności i wzajemnego szacunku.

Nie szedłbym jednak sam, być może (jeżeli nie była to naprawdę dłuuuga droga) - sztywna asekuracja (nawet jeśli trudno byłoby o pewne przeloty).

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

A nawet jak asekuracja niezbyt mozliwa, to partner zawsze moze sie przydac do wezwania pomocy lub chociazby udzielenia pierwszej pomocy...
Pomysl PrT - a gdyby nikt nie widzial, jak lecisz...?

_________________
dr Kozica szwedzka

pumeks fluorescencyjny firmy Pulokolor

nie dajmy się wciągnąć w tę podstępną grę! zapomnijmy wreszcie o tym czarnym tygodniu i powrócmy do naszego Forum wyciszeni i uspokojeni oraz pełni ufności i wzajemnego szacunku.