Forum portalu turystyka-gorska.pl

Coś później pewnie napiszę, ale na razie bardzo jestem ciekawa Twojej relacji. Wyobraź sobie, że byłam w Wangenitzseehütte dwa dni i nie trafiłam na TEN MOSTEK!!

Dzień III

Ze względu na zapowiadane popołudniowe burze ten dzień przeznaczamy na zwiedzanie miasta Lienz. Obowiązkowym punktem programu jest piękny rynek gdzie udajemy się w pierwszej kolejności. Budynki - zarówno te mieszkalne jak i użytku publicznego - zachwycają serią kolorów i wzorów .




Następnie alejką wzdłuż rzeki Isel idziemy do kościoła parafialnego św. Andrzeja. Ten imponujący gotycki budynek wyróżnia się malowidłami ściennymi (niektóre pochodzą z XIV w.), chórem (1616 r.) ze skrzydłowymi organami i dwoma XVI-wiecznymi grobowcami, wykutymi w czerwonym salzburskim marmurze.



Kolejnym punktem zwiedzania jest zamek Bruck zbudowany w XIII-XVI wieku. Z zewnątrz wygląda ciekawie za to w środku nie ma nic interesującego oprócz fajnego widoku z wieży na miasto i okoliczne szczyty oraz obrazów jakiegoś kolesia (oczywiście nie można było robić zdjęć).


Wracamy na camping i resztę dnia umila nam krajowe piwko, które bije na głowę te tutejsze .

_________________
Galeria zdjęć

zephyr Super , góry jak dla mnie nie osiągalne , to chociaż sobie pooglądam

_________________
https://plus.google.com/105991526101585050980

Wysokie Taury to dla mnie coś zupełnie nowego, bardzo ciekawe miejsca, czekam niecierpliwie na ciąg dalszy relacji:)

Dzień IV

Po dwóch dniach odpoczynku przyszedł czas na akcję górską. Dzień wcześniej sprawdzałem prognozy i zapowiadali świetną pogodę która jednak nie do końca się sprawdziła :/. Idąc na Petzeck cały czas rzucał nam się w oczy piramidowy szczyt z pięknymi graniami – Glödis. Postanowiliśmy wybrać się więc właśnie nie niego. Ok. 6:00 startujemy ze znanego nam już parkingu Seichenbrunn w dolinie Debant i kierujemy się szutrową drogą w stronę schroniska Lienzer hutte. Tym razem szczyt widzimy cały czas przed sobą. Góruje on nad doliną i z daleka robi już spore wrażenie .


W schronisku jesteśmy po ok. 50min.


Na parę minut siadamy na ławkach przed schroniskiem żeby coś przekąsić. Zapamiętamy go ze względów na niezbyt miłą obsługę. Po kilku minutach ruszamy dalej drogą nr 914.



Na rozwidleniu skręcamy w prawo na drogę nr 912A i na kolejnym znów w prawo na drogę nr 941.




Pogoda w kratkę. Raz się przejaśnia a raz wszystkie szczyty spowite są chmurami.




Tego dnia jednak nie wszyscy są w pełni sił. Jednej z dziewczyn żołądek odmawia posłuszeństwa. Na szczęście zażycie leków postawia ją na nogi i w pełnym składzie dochodzimy do początku ferraty która wiedzie na szczyt.


Do pokonania jest ok. 300m przewyższenia o trudnościach „B”. Tutaj zastanawiamy się kto da radę iść dalej. Wariantów było parę ale okazało się, że wszyscy spróbują. Zostawiamy plecaki za głazami jak inne zespoły. Technicznie ferrata jest prosta i nie stanowi żadnych problemów.




Po niecałej godzinie stoimy na szczycie Glödisa 3206mnpm .


Na szczycie spotykamy 4 osoby. Niestety widoków jak na lekarstwo :/. Czasem na parę sekund chmury się rozstępują i coś widać.



Czekamy kilka minut na Martę i Roberta. Robimy parę zdjęć i wpisujemy się do książki. Znów okazuje się, że wg niej jesteśmy pierwszymi polakami na tym szczycie w tym roku. Po paru minutach odpoczynku schodzimy w dół tą samą drogą.




Docieramy do przełęczy, bierzemy plecaki, krótki pit stop i ruszamy w dół. Schodzimy poniżej pułapu chmur i robi się zdecydowanie cieplej. Pogoda jakby się trochę poprawiła ale nadal nie widać szczytów.



Łagodnymi ścieżkami i drogą docieramy na parking po drodze jeszcze spotykając stada alpejskich krów .




cd niebawem

_________________
Galeria zdjęć

Jak to mówi autor "Alpejskich trzytysięczników o Glodis : "Matterhorn grupy Schobera"..
Mi najbardziej podoba się ta zieleń w dolinach..i jaka okazała "miejscowa" na ostatnim zdjęciu"

_________________
"Ja akurat marzenia górskie mam pod powiekami,to jest mój oddech, moje życie" - Wojtek Kurtyka

Piękna wycieczka:) Zastanawia mnie jej długość. Ile zajmuje wejście na szczyt Glodisa licząc od parkingu?

nam to zajęło ponad 6 godz ale robiliśmy długie przerwy i gdyby nie problemy zdrowotne dziewczyn to dało by się w 5 godz zmieścić. Zejście ze szczytu na parking zajmuje ok 4godz.

_________________
Galeria zdjęć

Nie znam w ogóle okolic, ale fajnie sobie pooglądać. I poczytać.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Wygląda naprawdę ciekawie. Szkoda tylko tych widoków z góry!

_________________
blog.marcinszymkowski.pl

"W warunkach normalnych najwięcej pomaga technika. Natomiast w sytuacjach wyjątkowych najważniejszy jest hart ducha." - Walter Bonatti

moim zdaniem góra warta zdobycia . Widoków zawsze szkoda ale pocieszam się tym, że z Petzeck jest podobny tylko bardziej rozległy bo jednak Glodis położony jest pomiędzy innymi szczytami które ograniczają trochę panoramę.

_________________
Galeria zdjęć

Super:)
Gratulacje:)
Pytań w stylu "daleko jeszcze" też

_________________

Dzień V

Tego dnia wraz z Robertem postanawiamy ponownie wybrać się do wąwozu Galitzenklamm na ferratę Dopamin .



Ferrata ma dwa warianty. Jeden hardcorowy „E-F” a drugi „D”. Wybieramy ten drugi .
Topo: http://www.bergsteigen.at/pic/pdf/2458_ ... g_topo.pdf

Przed wejściem na ferratę stoi tablica informacyjna z topo drogi lecz jej wycena w niektórych miejscach jest zaniżona czasem aż o 1,5 stopnia. Nie wiedząc, że tak jest stwierdzamy, że spokojnie damy radę to przejść. Szpeimy się i atakujemy. Idę pierwszy. Przechodzę przez mostek, wchodzę w ścianę i od razu są spore trudności. Robertowi idzie to zdecydowanie wolniej więc czekam na niego w łatwiejszym miejscu.




Przepuszczamy tutejszych wyjadaczy aby ich nie spowalniać i ruszamy dalej.


Dochodzimy do miejsca zwanego „steiler Pfelier” gdzieś w połowie drogi. Jest to kilkumetrowa pionowa ściana. Jej pokonanie wymaga dużo siły. Ja przechodzę to bez większego problemu. Robertowi jednak zabrakło już sił. Próbuje ponownie kilka razy ale bez skutku.


Zrobiło się trochę nieciekawie bo zastanawiam się jak teraz zejdzie na dół skoro są tam same trudne odcinki. Postanawiamy, że ja idę dalej a on spróbuje schodzić przez łatwiejszy teren i poczeka na mnie przed tymi trudnymi. Ja obejdę trasę, pójdę do samochodu po linę i pomogę mu zejść. Trochę zestresowałem się przez tą sytuację i nie idzie mi się zbyt pewnie a ekspozycja jest coraz większa. Dochodzę do rozwidlenia ferrat. Na prawo biegnie hardcorowy wariant a mój – na wprost.






Przechodzę po mostku w sporej ekspozycji.



Potem jest dość trudny kominek i znów mostek. Napieram cały czas do przodu żeby jak najszybciej obejść tą ferratę. Muszę jednak zrobić na chwilę odpoczynek bo też zaczyna mi brakować sił. Po kilku minutach ruszam dalej. Ostatni odcinek wiedzie samą krawędzią płyty. Lufa jest konkretna.


Wychodzę na górę, wpisuję się do książki wejść. Ręce tak mi się trzęsą ze zmęczenia, że ciężko coś napisać. Na planszy pokazywało, że droga zejściowa to ferrata trudności „B” więc będzie łatwo. Okazuje się jednak, że są miejsca za „C/D” więc trzeba się jeszcze trochę sprężyć. Schodzę jednak dość szybko.



Podchodzę pod początek ferraty i widzę, że Robert siedzi i czeka na mnie. Oznajmiam mu, że pójdę po linę i pomogę mu zejść. W między czasie inny zespół pyta się go czy nie potrzebuje pomocy. Po paru minutach wracam. Instruuje Roberta jak ma schodzić. Kilkadziesiąt minut odpoczynku przywraca mu trochę sił więc idzie mu to nie najgorzej. Wchodzę na ferratę i pomagam mu się przepiąć w najtrudniejszych miejscach. W końcu jesteśmy na dole . Wracamy na camping. Po południu pogoda się psuje. Pada deszcz który dopiero przestaje nad nad ranem.

_________________
Galeria zdjęć

Bardzo fajny wypad.
Ta ferratka ładnie poprowadzona, taka malownicza okolica z wodospadami... ...te mostki świetna sprawa
Graty za udany wyjazd.

_________________

Fajnie ale nie dla takich widoków chodzę po górach

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Ładnie (może poza powyższym ). Szczególnie jeziorka robią dobre wrażenie.
A będzie coś więcej z Lienzer Dolomiten?

niestety w Dolomitach Liezkich nie byliśmy a mieliśmy je pod nosem. Jednak mam zamiar je jeszcze odwiedzić bo są przepiękne .

_________________
Galeria zdjęć

Dzień VI
Ze względu na brzydką pogodę postanawiamy jechać zobaczyć Dolomity z bliska i przy okazji zwiedzić Cortine d’Ampezzo. Chmury jednak wiszą dość nisko więc nie mamy zbyt dobrych widoków. W Cortinie trafiamy na tłumy ludzi, ponieważ na ten dzień przypadały obchody dożynek .





Wracamy do Austrii i resztę dnia spędzamy w namiotach ponieważ pada deszcz. Pod wieczór chmury się jednak rozchodzą i naszym oczom ukazują się szczyty pokryte śniegiem.
Obserwujemy również piękny zachód słońca .

_________________
Galeria zdjęć

Wyprawa, relacja, zdjęcia - po prostu świetne
Graty dla ekipy.

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/

I popijamy śmiertelnie niedobrą a la "Putinoff'ke".
Jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma

_________________
Są tylko dwa sposoby przejścia przez życie. Jeden, jakby nic nie było cudem, i drugi, jakby wszystko było cudem.

https://plus.google.com/photos/11464398 ... 876/albums

to był jakiś Rachmaninoff. Gorszej wódki w życiu nie piłem

_________________
Galeria zdjęć

Dzień VII

Po deszczowej niedzieli prognozy przewidywały na poniedziałek piękną pogodę. I tak też było przez cały dzień . W niedzielę postanowiliśmy, że idziemy na szczyt który jest widoczny z naszego pola namiotowego czyli Schleinitz 2904mnpm. Na szczyt wiodą dwie drogi. Jedna normalna a druga to nowa ferrata która prowadzi granią przez 4 wierzchołki Sattelkopfe. Wybieramy wariant drugi . Jedziemy samochodem do stacji Zattersfeld która jest położona na wysokości 1812mnpm. Droga wiedzie z Lienz ok. 11km stromo pod górę i jest płatna. Koło szlabanu jesteśmy przed 7mą więc nikt jeszcze nie pobiera opłat. Na parkingu robimy przepakunek i ruszamy w stronę górnej stacji kolejki Steinem Mandl.

w oddali Schleinitz



Jest dość chłodno bo ok. 6stopni. Po ok. 1 godz jesteśmy przy kolejce.


ławeczka z pięknym widokiem:)

Robimy krótki odpoczynek i ruszamy dalej drogą biegnącą po wierzchołkach wzniesień. Widok jest powalający .



Decydujemy się wyjść na szczyt leżący przy szlaku o nazwie Goiselemandl 2433mnpm.

po prawej szczyt Goiselemandl, na lewo w chmurach Schleinitz



Następnie schodzimy z niego i kierujemy się w stronę naszej ferraty. Dochodzimy do pięknie położonych stawów i robimy przerwę na drugie śniadanie:).



Pełni energii ruszamy dalej.


Ok. 13 jesteśmy na pierwszym niższym wierzchołku Sattelkopfe na którym umieszczony jest krzyż. Widok zapiera dech



od lewej Hochschober, Kleinschober, Debantgrat, Ralfkopf, Glödis, Großglockner, Roter Knopf




Robimy sporo zdjęć i ruszamy dalej granią.



Niestety Marta słabo się czuję i rezygnuje z dalszej drogi. Wraz z Robertem schodzą do stawów i tam na nas czekają. My natomiast zdobywamy główny wierzchołek Sattelkopfe liczący 2697mnpm.



Przechodzimy przez następny wierzchołek na przełęcz i zastanawiamy się co dalej.



Großglockner


Hohe Prijakt z tej strony pięknie się prezentuje

W tym miejscu jest ostatnia możliwość opuszczenia grani. Ferrata nie jest trudna bo zaledwie „B” ale droga na wierzchołek jest jeszcze długa. Jesteśmy dopiero w jej połowie. Przed nami najtrudniejszy odcinek wiodący stromo pod górę a my czujemy już spore zmęczenie. Z żalem decydujemy się na odwrót. Schodzimy ścieżką do stawów.




Teraz już w komplecie robimy dłuższą przerwę podziwiając piękne widoki:).


Alpy Julijskie. O ile się nie mylę to od lewej: Jof Fuart, Jof di Montasio, Visoki Kanin




Niestety czas szybko leci i trzeba się zbierać. Na parking wracamy innym szlakiem niż wychodziliśmy:).






Po 9 godz od wyjścia jesteśmy na parkingu. Pakujemy się i wracamy na pole namiotowe. Pomimo nie zdobycia zakładanego celu wszyscy jesteśmy zadowoleni ponieważ widoki był zdecydowanie najlepsze podczas naszego pobytu tutaj. Jadąc w dół kobieta widząc nas z daleka podnosi szlaban nie pobierając opłaty więc udało się przejechać za free .

_________________
Galeria zdjęć

Niesamowite krajobrazy.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

uwierz mi zdjęcia nie oddają tego jak był w rzeczywistości .

_________________
Galeria zdjęć