Forum portalu turystyka-gorska.pl

Jakaś reklama kiedyś była, że trzeba zjeść koniecznie o 10.
Inaczej nie smakuje tak dobrze.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

A.. to nie pamiętam dzięki

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Wpół do!!! Ta jest najstarsza, jaką znalazłem: https://www.youtube.com/watch?v=yqvp2GhT4no

I takich rzeczy człek się tu dowiaduje.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Dokładnie, jak ktoś od siódmej tyra to mu się o dziesiątej należy pięciominutowy pitstop na Knopersa

09.02.2020 Beskid Sądecki - Radziejowa.

Jeden z wyższych szczytów KGP z dość długim podejściem. Nie pojechałem na tą górę specjalnie, wykorzystałem wizytę u rodzinki w Młodowie W sobotę było białe szaleństwo na Wierchomli a w niedzielę była ostra sądecka wyrypa. Start z Rytra niebieskim szlakiem na Przehybę. Założyłem, że kilka osób pokusi się o wyjście z Rytra do schroniska, więc szlak będzie jakoś przetarty i był, jakoś przetarty. Na całym odcinku do Przehyby nikogo, tylko na parkingu wyprzedziłem dwóch skiturowców.
Kilka dni wcześniej dosypało śniegu i chyba dolało deszczu bo z drzew pod wpływem słońca i dodatniej temperatury leci śnieg i lód, leży sporo połamanych gałęzi.









Niebieski szlak w większości prowadzi dość długim grzbietem odchodzącym od głównego grzbietu zachodniej części Beskidu Sądeckiego. Gdy pojawiają się prześwity w lesie i widać w oddali górną część wieży widokowej na szczycie Radziejowej, uświadamiam sobie jak daleko jest do szczytu, ale dzień jest długi







Przemieszczając się w kierunku Przehyby do pokonania jest kilka wzniesień i trawersów, za każdym razem wydaje się, że to już za tą górką w końcu jest czerwony szlak na szczyt a tu klops, kolejny pagór. Jakieś dwadzieścia lat temu przemierzałem ten szlak schodząc do Rytra, ale już nie pamiętałem, że jest on tak długi.









W końcu docieram, do czerwonego szlaku, pierwotnie miałem zaliczyć jeszcze schronisko, ale widząc że do niego też jest daleko, odpuszczam wizytę w tym przybytku. Ze szlaku na szczyt w końcu są super widoki, przede wszystkim na Tatersy, Pieniny, Gorce, fajnie widać też Babją, no kurcze widać większość pasm górskich.











Ktoś wspaniałomyślny, przejechał skuterem śnieżnym od schroniska w kierunku szczytu, więc jest fajna dość twarda ścieżka, inaczej była by niezła mordęga i lipne tempo.





Cały czas w oddali majaczy "domek" nad lasem









U góry nie jest już tak ciepło jak było na dojściu do głównego grzbietu, przede wszystkim pojawił się dość zimny wiatr, więc przyodziałem puchówkę. Na głównym grzbiecie też trzeba pokonać kilka wzniesień, dwa wierzchołki Złomistego Wierchu i Małą Radziejową. Tu już spotykam jedną parę wracającą ze szczytu i biegacza, miło widzieć że nie tylko ja jestem ryśnięty









Ostatni odcinek jest mega beznadziejny, cały czas w lesie, nic prócz drzew. Po 2h35min jestem na szczycie, gdzie kłębi się tłum wycieczkowiczów z jakiegoś PTTK, ale jeden robi mi fotkę



Jeden z przewodników krzyczy, że za wejście na wieżę kasuje 5zł, za drogo, więc nie wchodzę.







Nie zabawiam za długo na szczycie, nie ma tam nic prócz lasu. Brałem po uwagę zbiegnięcie dalej czerwonym szlakiem do Rytra, ale niewiadomą jest czy jest przetarty i musiałbym wrócić po samochód, wracam tą samą trasą.















Od Przehyby śnieg jest już mokry i grząski w butach zaczyna coraz bardziej chlupotać, ale cisnę, na obiad trzeba zdążyć Zbiegnięcie zajmuje 1h45min. Według mapy wyszło 22km, przewyższenie ponad kilometr, latem przebiegnę to jeszcze raz, dla utrwalenia

13.06.2020 Masyw Ślęży - Ślęża.

W połowie czerwca mieliśmy zaplanowane wakacje w Cro z wiadomych względów przesunęliśmy na sierpień Urlop jednak jest, więc może by na tydzień nad Bałtyk pojechać ? Jedziemy na zachodnie wybrzeże, Chłopy, 2km od Sarbinowa i 5km od Mielna. Od nas najłatwiej jechać A4 na Wrocław a potem na daleką północ. No a wiadomo, że z Wrocławia w jakieś pagóry na południu to już rzut beretem I tak sobie wykombinowałem, że zrobimy sobie postój w Sobótce a przy okazji machnę tą Ślężę. Podobną akcję uskuteczniłem w zeszłym roku, wbiegając na Łysicę w drodze do Warszawy. W Sobótce jesteśmy o 8:30, jest 30 stopniowy upał, skwar nieziemski, zdechnę zanim wbiegnę na szczyt a pagór pomimo iż niewysoki z oddali robi niezłe wrażenie. Staruję z dużego parkingu, gdzie odbywa się również duży targ, przynajmniej Żona z dzieckami będzie miała co robić Czas wejściowy to 1h50min, więc melduję Kontroli Lotów, że do 2h powinienem się wyrobić tam i z powrotem. Początek szlaku to wąska droga asfaltowa, która szybko się kończy i wbiegamy w leśny szlak pełen luźnych i śliskich kamieni, wygląda że w nocy padał deszcz, jest sporo błota i płyną stróżki wody. Całe szczęście szlak jest cały czas w cieniu a przez drzewa przewiewa rześki wiatr, nie czuć skwaru i co chyba najważniejsze, praktycznie na całej długości szlak ma równomierne i nie za duże nachylenie. Po drodze mija się kapliczki i jakieś starożytne rzeźby słowiańskiego kultu.





Po 45min. jestem na szczycie To chyba pierwsza górka, na którą wbiegłem bez miejsc gdzie nachylenie nie pozwalało by na to, chociaż ostatnie metry ciężko nazwać biegiem Na szczycie dużo się dzieje, kościół, hotel, pomniki, wiata i wieża widokowa za kościołem.























Idę jeszcze zaliczyć wieżę widokową, chociaż letnie powietrze sprawia, że widoczność jest kiepska.















Jedyne co dostrzegam z wieży to miasto Świdnica i widać charakterystyczny kształt masywu spłaszczone Y. Sam wierzchołek też ciekawy, zasłany wielkimi głazami.







Po zaliczeniu szczytowych atrakcji zbiegam innym szlakiem, prowadzącym przez jeden z wyższych szczytów masywu.











Zbiegnięcie zajmuje tyle samo czasu co wbiegnięcie, trzeba jeszcze podbiec na jeden wierzchołek, od przełęczy na której kończy się szlak trzeba jeszcze zejść w dół asfaltem na parking startowy.

dopiero teraz przeczytałem wypad z Radziejowej. Fajne miałeś widoczki Ja się zastanawiam czy nie urobić tego szczytu na rowerze.

_________________
Galeria zdjęć

Ślęża jest super. widzę, że zrobili porządek na szczycie.

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/

hmm, dawno nie byłem na Ślęży. Szkoda, że trafiłeś małą przejrzystośc powietrza.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Ślęża jest super? No w takich warunkach moze tak, ale tam są tłumy chyba zawsze. Krabul? Byłam raz i były masy.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Bywa różnie. Najlepiej przyjść zimnym listopadowym deszczowym porankiem.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Ja byłem w ciągu dnia, pogoda może nie najlepsza, ale okoliczne pasma można było podziwiać i poza kilkoma osobami było pusto. Dopiero jak schodziliśmy to rodziny maszerowały pod górę.

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/

Ja byłam w sezonie grillowym i nie wspominam miło.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Były tylko trzy osoby ... początkowo, potem zaczęli się pojawiać biegacze a przy zbieganiu w górę ciągły tłumy, wujki z ciotkami, dziadki z wnukami. Sobota rano !

Wbiegłbyś później, to zobaczyłbyś koce i rodziny z jednorazowymi grilami,

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Przez te grille to mógłbym nic nie zobaczyć

04.09.2021 Karkonosze - Śnieżka.

Temat korony nadal jest kontynuowany, ale górki w pobliżu się skończyły a na resztę trzeba się specjalnie wypuścić na daleki zachód lub wschód.
Wrześniowa wizyta na Biennale Modelarskim w Świdnicy jest okazją by pierwszy raz w życiu, tak pierwszy raz zobaczyć Karkonosze I tak o to do challengu Korony Gór Polski Biegowo dokładam dwie kolejne części. W sobotę docieramy na wystawę, gdzie zostawiam kolegę Mietka i modele na sali wystawowej i cisnę do Karpacza. Ludzi od groma, z trudem znajduję miejsce parkingowe, ale na tyle dobre, że do wejścia do parku przy świątyni Wang mam 5min. Pogoda jest niezła, na dole nawet troszkę za gorąco jak na taka akcję, ale wyżej wiaterek już studzi.



Uiszczam opłatę wstępu i cisnę zaliczyć swój pierwszy karkonoski pik, Śnieżkę. By zobaczyć możliwie jak najwięcej wybieram trasę przez skałę Słonecznik, podejście pod samą skałę to niezła wyrypa, ale potem fajna szeroka trasa z niewielkim nastromieniem. Żeby było śmieszniej biegnę pod prąd maratonu Chojnik i co chwilę ktoś zwraca mi uwagę, że w złą stronę biegnę













Główny cel wydaje się być niemożliwie daleko, ale pokonywanie trasy idzie całkiem sprawnie i po troszkę ponad 1h30min jestem na szczycie najwyższej góry Karkonoszy i Republiki Czeskiej, także dwie pieczenie upieczone













Na szczycie ludzi jak mruwków, nawet foty normalnie nie da się zrobić przy słupku









Zbiegam przez Strzechę Akademicką.









Tego samego dnia przemieszam się na Przełęcz Sokolec w Górach Sowich, skąd mam zamiar wbiec na Wielką Sowę na wschód słońca.

No i pięknie

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/

05.09.2021 Góry Sowie - Wielka Sowa.

Po zbiegnięciu ze Śnieżki jadę jeszcze do Świdnicy na imprezę integracyjną dla uczestników wystawy, robię rundkę po mieście z wizytą w Żabce i około siódmej ruszam w kierunku Gór Sowich. Przeczytałem, że na Sokolej Przełęczy jest parking a jako że odwołali mi nocleg w okolicach Świdnicy, stwierdziłem że kimnę się w samochodzie i rano pobiegnę na wschód na Wielką Sowę. Bywam przezorny i na takie wyjazdy zabieram śpiwór puchowy i pompowaną matę a spanie w samochodzie mam sprawdzone z Alp Przejeżdżam przez mroczny Walim, naprawdę posępna miejscowość. Podjeżdżam na przełęcz, jest przed dziewiątą, ciemno jak cholera, ale ze zdumieniem stwierdzam, że na parkingu ani w okolicy nie ma miejsca, wszędzie pełno samochodów, co jest ? Zjeżdżam poniżej przełęczy i przy pensjonacie widzę stojący na łące kamper, więc zajeżdżam koło niego. Wychodzę z samochodu i słyszę dość głośną muzykę graną na żywo, nie brzmi jak impreza weselna ani festynowa. Nad przełęczą jest schronisko Orzeł, googluje więc co tam się wyprawia i wychodzi mi, że przy schronisku jest kameralny koncert Renaty Przemyk Pakuje więc piwo w kieszeń, czołówkę na głowę i w pięć minut jestem pod schroniskiem. Koncert był fenomenalny. Rano ciężko wstać, ale zwlekam się w końcu, wciągam jogurt pitny i powoli cisnę w górę.





Schronisko jeszcze śpi.



Kolejne Wielka Sowa też.



Widoków nie ma bo góry niewysokie i zalesione, znajduję tylko jedną przecinkę, gdzie widać drugą stronę doliny, ale bez szału. Po 25 minutach jestem na szczycie.



Wieża w remoncie, pod kapliczką dwa namioty i niezły rozgardiasz na stołach, więc impreza była gruba Żeby jakoś zobaczyć namiastkę tego wschodu robię freesolo na kamienny komin grilla przy jednym z szałasów



Zbiegam przez Małą Sowę.





Po drodze zaliczam jeszcze niewielki strumień. Dzień wcześniej nie miałem okazji zażyć kąpiel, więc korzystając z okazji, że jest koło siódmej i nikogo w okół nie ma zabawiam się w Adama Woda co prawda do rajskich nie należy, ale o wiele cieplejsza niż odpływ z alpejskiego lodowca Po dotarciu do asfaltu zostaje jeszcze kawałek asfaltem w górę by wrócić na przełęcz.