DZIEŃ 6
Kolejnego dnia całą grupą robimy dwie graniówki w obie strony: Grań Krupówek i Grań Gubałówki. Zostaliśmy w domu coby trochę odpocząć i jak sie okazało to był błąd, gdyż był to ostatni dzień mojego pobytu ze słoneczną pogodą wrrr.
DZIEŃ 7
Pobudka 5.00 patrzę za okno - żaby lecą z nieba niech to ch... . Dzwonie do kumpla z wojska, z którym umówiłem sie na spotkanie po latach. On jest za tym aby poczekać trochę. Mi też się nie uśmiecha moknąc więc ugadujemy się na 8.00 w Palenicy. Udało sie 6.30 przestało padać. Szybkie przygotowania i kierujemy się na Łysą. Przed ósmą jesteśmy już wszyscy, więc 7 osobową grupą smigamy drogą Oswalda Balzera. Czas mija szybko na wspomnieniach i opowiadaniach z dni poprzednich. Niebo jest zachmurzone więc niewiele widać
Nad Mokiem nie zatrzymujemy się dopiero dłuższy postój robimy nad Czarnym Stawem.
I ruszamy dalej za zielonymi znakami. Mokre i śliskie schody trochę utrudniają marsz, ale swoim tempem posuwamy się do przodu. Co chwila niebo przysłania chmura i znowu je odsłania.
Na drodze staje nam pole śnieżne ale omijamy go bokiem. Dochodzimy do podejscia wzdłuż strumienia, stąd ze względu na warunki regularnie pomagami sobie rękami. Przy klamrach bardzo ślisko i przepaściście (chyba - nic nie widać było, ale kojarze to miejsce ze zdjęć). Dochodząc do Kazalinicy widzę że galeryjką idą 4 osoby. Najgorsze za nami Na kazalnicy Wiatr rozwiewa chmury
lecz nie na długo
Z Kazalinicy w 15 minut kruchym ale łatwym terenem osiągamy siodło przełęczy, dostając po twarzy słowackim wiatrem.
Narodził sie pomysł aby wejść trochę wyżej w strone Pośredniego Mięgusza. Dziewczyny z Markiem zostały na dole a my myk myk do góry. Idzie się od razu inaczej nie widząc kolorowych znaczków. Weszliśmy niedużo może jakieś 50 - 60 m
i zaczął padać deszcz z kryształami lodu. Więc nie zastanawiając się schodzimy w dół. Po drodze od Kazalnicy rozpadało się na dobre, w oddali było słychać grzmoty. Radzio znowu we mgle zgubił szlak i chciał schodzić "byle w dół". Na szczęście w porę go zawróciłem. Powoli lecz systematycznie traciliśmy wysokość nie raz lądując na czterech literach. Będąc przy Czarnym Stawie deszcz ustał. Przemoczeni zatrzymujemy się w tym czymś przy Włosienicy na zimne piwo i gorącą kiełbasę - pozdrowienia dla Luki. Trochę wysuszeni ruszamy do auta. Lecz to nie był koniec deszczu na dziś. Na asfalcie dopiero zaczęło lać przez duże "L" Kompletnie przemoczeni wsiadamy do samochodu i śmigamy na kwatery. Na następny dzień umawiamy się na Bystrą.
DZIEŃ 8 pobudka 6.00 znowu pada - sprawdzam buty i reszte rzeczy - mokre. Jasiek dzwoni mowi że dziś odpuszcza - my też. Rozjaśnia sie dopiero ok 11 - troche za późno ale i tak wszystko mokre. No nic jutro powrót na niziny więc czas zakończyć naszą przygodę na "mokrym chłopku". Góry nie uciekną zapewne jeszcze tych wakacji tam będę choćby na 1 dzień.
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
