Od wycieczki minęły już prawie dwa tygodnie.
Nie bardzo jest nawet o czym wspominać ze względu na cel wycieczki, ale postanowiłem napisać kilka słów, bo ze względu na towarzystwo wydarzenie było to nie lada
Jak wiadomo jakiś czas temu nasza ojczyzna doczekała się największego na świecie pomnika Chrystusa Króla. Akt ten natychmiast spowodował powszechny duchowy dobrobyt i radość narodu polskiego.
Niemi przemówili, chromi zaczęli chodzić, ślepcy przejrzeli na oczy, a zmarli z grobów powstali.
Cudowne działanie Świebodzińskiego Sanktuarium odbiło swe piętno także na Krakowskiej Ekipie Górskiej. Nasz ojciec założyciel, najstarszy członek KEGu i jak wieść gminna niesie także najpoważniejszy z nas Luka3350 z martwych powstał*.
"Umarły był, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"
Z zaświatów ciągnął się za nim jeszcze jakiś zamierzchły konflikt z Rogatym, więc wybór trasy padł na Diablak.
Czas akcji: Sobota 4 Grudnia
Skład: Luka3350* i ja.
Wbrew temu o czym trąbiły środki masowego przekazu zima wcale nie zaskoczyła drogowców i mimo intensywnych opadów śniegu dnia poprzedniego dotarliśmy bez problemów na samą Przełęcz Krowiarki.
Droga minęła tradycyjnie na rzeczowych rozmowach dotyczących sensu życia, mistyki gór, wspomnień z młodości na temat pierwszych romantycznych miłości, schroniskowego klimatu Starych Wierchów, itp.
Dzień zapowiadał się piękny i na szczęście taki pozostał aż do samego jego końca. Z założenia była to wycieczka tylko i wyłącznie odpoczynkowa. Weszliśmy więc spokojnie na Babią Górę, zeszliśmy na Markowe Szczawiny i Górnym Płajem wróciliśmy na Krowiarki.
W końcu wycieczka, która obyła się bez biegania, łojenia i zastanawiania się, czy wrócę cały i na własnych nogach do domu.
Luka zrobił kilka zdjęć, które pozwalam sobie umieścić:
Podobno mam w sobie coś z Tatarów
:
I na koniec fotka szczytowa ze zmartwychwstałym:
*Niektórzy niewierni Tomasze nadal twierdzą, że był to tylko duch
.
