Inspiracją na tą wycieczkę była chęć wyruszenia w góry przez koleżankę z mojej pracowej ekipy-chodziła po górach dawno,potem przestała.Ja chętnie na to przystałam,wiadomo,ale musiałam obiecać,że nie narzucę „mojego”tempa.Dobra..
w piątek Szefowa dała zielona światło już w południe,więc szybkie zakupy,kilka koron do kieszeni,odstawić auto kumpeli i już ok.14tej gnałyśmy z Wrocławia do Głuchołaz i na Jesenik.
Moje autko zaparkowałam Bobrovniku-Kolibie,skąd żółtym szlakiem ruszyłyśmy na Serak (1350m npm).Fajnie nam się szło,spokojnie i powoli,ja z namiotem i kuchenką,śpiworami i takimi tam,mi nie zaszkodzi ponosić ciężkiego plecaka,Baśka targała spory zapas wody.Na szczyt dotarłyśmy akurat w tzw.złotej godzinie dla fotografów.Było ładnie,ale coraz zimniej.
Wypiłyśmy po piwku (30 koron) w ponad 100letnim schronisku pod Serakiem i już po zachodzie słońca rozglądałam się za miejscem pod namiot.To teren rezerwatu,więc nie za bardzo to legalne,ale wiedziałam,że „stanują”czasem turyści w 2 miejscach,albo obok wyciągu krzesełkowego albo tuż obok szlaku,koło dzwonniczki.Pierwsza miejscówa odpadła,bo wiałoby nam w namiot okropnie.Druga zapewniała ciszę od wiatru,ale za to nocni turyści nas mijali,i jakoś spać nie mogłam..o 22:00 po kolacyjce poszłyśmy spać.Noc była bardzo zimna,a księżyc oświetlał nas tam pięknie..
O 6:15 wstałyśmy,szybko złożyłam namiot-że niby ktoś tu biwakował??-i zjadłyśmy śniadanie.
Wiatr w nocy przywiał chmury,poranek był niewyraźny a mi cały czas zimno..dopiero koło 9tej zrobiło się ładnie.Rano potwierdziłyśmy cel dnia:Pradziad.Bałam się,że koleżanka stwierdzi,że ma dość.Jednak to ten typ co nie poddaje się łatwo,uff!!!
Powędrowałyśmy w stronę Keprnika,przez Sedlo pod Vresovkou (fajne miejsce na nockę to Vresova Studanka) aż do Czerwonohorskego Sedla. Trasę Serak-Keprnik obejmuje rezerwat,jest to bardzo widokowy odcinek. Z Keprnika widoki rozciągają się na Góry Rychlebskie,Jesionki,Góry Opawskie i Masyw Śnieżnika.Na Keprniku jest też kamień „róża kierunków”,która nieco rozjaśniła mrok w mojej głowie dotyczący tego na co patrzę.A jest na co,ileż tam terenów do eksploracji..a w głowie tylko jedno:kupić skitury i przybyć tu zimą!!
W drodze na Keprnik i widoki z niego:
I nasza ekipa:
W zasadzie do Vresovej Studanki byłyśmy same na szlaku,dopiero tutaj napotkałyśmy pierwszych Czechów,którzy ruszyli na szlaki na lekko,jak i ekipę biwakującą pod kapliczką.
Za to Czerwonohorske sedno to typowy moloch turystyki narciarskiej,do którego wiedzie droga,więc i latem tłumy,samochody itp..Tam nam wypadła przerwa i pytanie do Baśki,czy idziemy dalej.Odpowiedź-idziemy.
Po solidnej przerwie-nawet kawę sobie zrobiłam-ruszyłyśmy czerwonym szlakiem. Kolejnym miejscem na dłuższy postój było schronisko Svycarna.Do niego trasa ładna i widokowa z coraz to bardziej wyłaniającą się na horyzoncie wieżą przekaźnikową na Pradziadzie,więc się nie dłużyła.
Pod schroniskiem Svycarna wypiłam piwko (27koron) i poszłyśmy na Pradziada.
Wmurowane w dzwonniczkę tabliczki pamiątkowe:
Jakiś nieostry ten Dziad wyszedł:
Szczyt ten nie ujął mnie niczym,droga tam wiedzie asfaltowa,tłumy,restauracja na szczycie.Do tego się zachmurzyło,więc i widoki były ponure.Nie zabawiłyśmy długo,tym bardziej,że czekało nas jeszcze zejście,a Baśka już coś napomykała,że nogi ma obdarte..hmm.Celem na zejście była Karlova Sudanka,czekało nas najpierw trochę asfaltem do kompleksu parkingowo-hotelowego Ovcarna.Co chwilę obok śmigali turyści na takich rowero-hulajnogach,można szybko i bezboleśnie z Pradziada zjechać i oddać pojazd na parkingu w Ovcarni.Tam można złapać autobus do K.Studanki,nam jednak nie chciało się czekać,poszłyśmy więc 2,5km dalej asfaltem wzdłuż szosy a potem ostatnie 2,5km lasem,szlakiem zielonym.Ten wypluł nas w przepięknej Karlovej Studance,to miejscowość uzdrowiskowa,słynie z najczystszego ponoć powietrza w Europie Wschodniej.Panuje tam urokliwy klimat,nie dane nam było jednak połazić po miejscowości,bo ponoć zaraz miał być autobus do Jesenik,”pobiegłyśmy”więc na parking skąd miał odjechać (jakieś 130 koron za dwa bilety).
W Jesenikach Baśka została na dworcu a ja poczłapałam po auto.O 21 byłyśmy we Wroclawiu,zadowolone,bo:udało się koleżance przejść tyle co sobie zaplanowała,choć nie bez bólu,obdarte stopy i indiańska twarz nie dadzą szybko zapomnieć,a ja,bo coraz bardziej podoba mi się ten górski „czeski film”.
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
tylko trochę ode mnie daleko. Bardzo ładna ta miejscowość uzdrowiskowa 