Forum portalu turystyka-gorska.pl

Nadszedł wyczekiwany dzień ataku na najwyższy szczyt Słowenii. Na wcześniejszych trasach ćwiczyliśmy kondycję. Czytałem, że wyjście na Triglav jest dość wyczerpujące ze względu na duże przewyższenie. Pogodę zapowiadali idealną i taka faktycznie była przez cały dzień. Wstajemy wczas rano. Auto tym razem zostawiliśmy przed recepcją i ok. 6 startujemy spod Aljzev dom. Jako drogę wejściową wybieramy wariant przez Tominskova pot. Droga na początku prowadzi po stopniach dość mocno pod górę. Potem przechodzi już w fajną i stosunkowo prostą ferrate.




Idzie się fajnie w przepięknej scenerii zwłaszcza przy towarzyszącym widoku na Skrlatice.




Ferrata kończy się i niestety wychodzimy z cienia na okropną patelnie. Smaży niemiłosiernie.


Po ok. 4:30 godz. meldujemy się w końcu w schronisku na Kredaricy.


Ludzi jest dosyć sporo ale nie ma się co dziwić. Bądź co bądź Triglav to „narodowa góra” Słoweńców. Po krótkim pit-stopie ruszamy dalej.


Po drodze tworzą się spore korki. Większość ludzi jest oczywiście w ogóle nieprzygotowanych do takiej wyprawy. Brak kasków, odpowiednich butów nie mówiąc już o jakiejś asekuracji. Strach pomyśleć co się może stać jak ktoś taki idzie koło nas lub olaboga nad nami.
Po drodze spoglądamy na kursujący helikopter.



Na szczęście udaje się jakoś bez problemów wyjść na szczyt.


Widoki są przepiękne.



Widać nasze poprzednie cele: Montasio, Mangart, Kriż i Stenar. Nie możemy nadziwić się widokiem. Mnie osobiście strasznie wykończyło to wyjście. Na górze kręciło mi się w głowie ze zmęczenia i z tego powodu obawiałem się o zejście. Jednak odpoczynek i zjedzony posiłek stawia mnie na nogi. Zejście jest już bardziej przyjemne - mniej ludzi. Przejście granią z głównego na mały bardzo nam się podoba ale nie chciał bym tam przebywać w czasie burzy.


Dochodzimy do schroniska na Kredaricy. Robimy krótki odpoczynek i kierujemy się na szczyt Kredarica i potem dalej wzdłuż grani na wierzchołek Rz.


Warto wyjść na tą górkę ponieważ roztacza się z niej piękny widok na Triglav i całą okolicę.




Następnie idziemy do domu Stanica.


Zastanawiamy się czy nie podejść jeszcze na pobliskie wierzchołki bo tylko 30 min. ale jesteśmy już dość zmęczeni i postanawiamy zdobyć je innym razem. Do Aljazeva schodzimy przez via Prag.




Po ok. 13:30 godz. meldujemy się na parkingu. Przewyższenia dały nam nieźle popalić. Zwłaszcza kolanom…. Podsumowując góra bardzo fajna i super widoki jednak te tłumy ludzi to nie dla nas.

c.d.n.

_________________
Galeria zdjęć

Nie przesadzaj. Szedłem odcinkiem Triglavski Dom - Triglav kilkakrotnie ( w dwie strony, w róznych warunkach ) - do "asekuracji" używałem tylko rąk górnych i dolnych.



A ile tam dorodnej roślinności

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

Jak najeden dzień - nono, ja pamiętam, że planowaliśmy podobnie, ale chyba gdyby nie przymusowy nocleg na Kredaricy to do schronu dotarłbym na czworaka i to całkiem trzeźwy, tyle, że to był nasz pierwszy dzień w górach... gdyby wcześniej się trochę rozruszać to może byłoby lepiej...


No właśnie jakaś ta Skrlatica... Była w naszych planach, w waszych planach... i jeszcze w wielu innych niezrealizowanych, chętnie bym poczytał czy taka ona straszna jak Sloweńcy twierdzili, ale chyba nikomu ze znajomych w efekcie się nie udało...

nie mówię, że trzeba ale niektórym to by się przydała. Nie każdy się pewnie czuje na takiej grani zwłaszcza przy mocnych podmuchach wiatru.
Podczas wyjścia mijaliśmy faceta który szedł z dziewczynką maks 3-4 lata. Dziecko nie miało ani kasku ani niczym nie było przywiązane do ojca. My wyszliśmy na szczyt, siedzieliśmy tam ok 45min i jeszcze ich doszliśmy na zejściu gdzieś w połowie trasy. Za nimi tworzył się straszny korek. Ojciec jedna ręką trzymał pręty lub skały a drugą pokazywał dziecku gdzie ma położyć nogę albo się chwycić. Nie mogłem na to patrzeć. Moim zdaniem totalna bezmyślność. Już miałem mu coś powiedzieć jak go mijaliśmy ale się wstrzymałem.

_________________
Galeria zdjęć

No przecież się ruszałeś na Dramacie Poślubnym

Panie zephyr co do debili z dziećmi w górach to racja. Ale człek, który przelazł, przykładową i mityczną, Orlą to na odcinku Triglavski - Triglav da sobie radę bez "montowania się" w linę.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

100% racja, Łukasz, nie pamiętasz identycznego przypadku??? A pamiętasz gościa który niósł po ferracie w nosidełku dziecko - sam był w kasku, a dziecko miało na głowie chustkę???? Też komentowałeś.


Edit:
Poza tym z naszej ekipy tylko ty nie używałeś lonży, chociaż akurat tu się z Tobą zgodzę, że post factum uznaliśmy, że te przypinanki to tak trochę na wyrost były...


Fakt... trochę się ruszałem...

Prosze bardzo Panie Kaytek - to mój komentarz.



Fakt.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

Trochę?

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

No, mi się kilka razy udało Bodaj trzy razy. Straszna nie jest, choć idąc za pierwszym razem zapędziłem się trochę nie tam, gdzie trzeba Dość szybko się idzie, choć jednak raczej monotonna i męcząca to wycieczka.


No to i ja sie pochwalę, że od Aljazev domu na sam szczyt (przez Luknje) wszedłem kiedyś w trochę mniej niż 3 h

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

I dlatego teraz jesteś Zombi ?

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

szacun

na Skrlatice zbytnich trudności nie ma oprócz tego jednego trawersu z prętami. Jak ono wygląda w rzeczywistości?

_________________
Galeria zdjęć

Chyba minęliśmy się na Tominskowej w niedzielę 14.08

Niech się młodzież uczy po co są koszulki forumistyczne.

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

A ja tam nie noszę.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

Twoja mordka sama robi za koszulkę.

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

raczej nie bo my byliśmy tam we czwartek 18.08 14tego byliśmy na Mangarcie

_________________
Galeria zdjęć

Znaczy się , bez koszulek forumowych ani rusz .

Wiem, wiem, w czasie jak pisałem swojego posta - to Ty pryndko przede mnie się wcisnąłeś... i jakoś tak wyszło...


No to zapodaj conieco
Może nie w tym wątku coby nie zaśmiecać, ale w nowym?? Jakieś foto mile widziane

Jednak trochę zaśmiecę, bo pisać oddzielnej relacji z wejść sprzed kilku lat jakoś mi nie wypada.

Jak szedłem na Skrlaticę za pierwszym razem - szedłem konsekwentnie do góry, nie zauważyłem, że wielki, stromy, zbity piarg pod kopułą szczytową trzeba przetrawersować na lewo a nie pchać się nim do góry. Wlazłem w jakiś wielki żleb, którym płynęła woda. Na szczęście poszedłem po rozum do głowy, zawróciłem i żyję.
Podczas drugiej wyprawy, pamiętam, że mżyło i wiało. Miło nie było, tym bardziej, że za mną szedł kolega z dziewczyną i gdzieś pobłądzili. Najpierw czekałem na szczycie, później nie spotkałem ich schodząc. Najadłem się strachu. Zresztą oni też.
Za trzecim razem szedłem w towarzystwie dwóch zakopiańskich ski-alpinistek. Imponowały mocą i dobrym, stabilnym tempem. Pogoda również była słaba. Tym razem jednak nikt się nie pogubił a atmosferę pamiętam jako pełną śmiechu.
Znany ze zdjęć fragment po gładkiej, połogiej płycie wygląda dobrze na zdjęciach ale w rzeczywistości trochę rozczarowuje. Na szczęście jest tam - na początku kopuły szczytowej - trochę takiego fajnego "skramblingu", ale jednak - zważywszy na ogólną długość szlaku - dość niewiele.
Zdjęć w postaci elektronicznej nie mam. Szczytu chyba nie lubię. Na wycieczkę kondycyjną, rozruchową lub odpoczynkową jest trochę za "ostry", na czwartą wycieczkę za monotonny i mozolny.
W tym roku mieliśmy plan zdobycia od Pogacnikov domu, ale lipcowa pogoda pokrzyżowała plany. Sam z siebie na Skrlaticę nigdy już raczej nie pójdę, jedynie dla towarzystwa.
Wspinaczkowo też mnie jakoś nie zachęca. Jeśli nie spać w którymś z biwaków, podejście zbyt długie, a skała na specjalnie litą mi nie wygląda.
Jednak niewątpliwą zaletą góry są widoki oraz to, że nie jest zbyt popularna. Sklatica nalezy do mało popularnej, lecz pięknej grupy szczytów Martuljeka (zdjęcie z summitpost)

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

Trawers na Skrlaticy. Chyba najciekawsze miejsce.

myślałem, że to gorzej wygląda gdzieś czytałem, że tam nie ma stalówki ale widzę, że jednak jest

_________________
Galeria zdjęć

Też myślałem, że tam jakiś kosmos

Piękne zdjęcia! Gratuluje!!

_________________
www.rafalraczynski.com.pl

dzięki

_________________
Galeria zdjęć

prawdę powiedziawszy to stalówka szybciej się skończyła niż zaczęła, jest zresztą w fatalnym stanie, zardzewiała i porwana; więcej jest pozabijanych prętów podobnie jak na szlaku na Triglav



kosmiczne to są widoki, szlak całkiem przyjemny...


i widok na szlak z okolic kapsuły biwakowej

_________________
Marek