Ostatnie trzy łikendy to ciągle wkurzanie się na pogodę ,a raczej jej brak.
Wreszcie udaję się wyjechać i tak lekko po 1 w nocy jadę z Michałem na Słowację. Planów mamy wiele i do Rabki jeszcze na temat dzisiejszego celu dyskutujemy. Popradzkie Pleso ,asfaltem to standardowe 45 minut ,potem leko ponad godzina do stawów ,gdzie już widać dobrze nasz cel.
Podejście na przełęcz nie jest może trudne, technicznie i orientacyjnie, ale po wieczornym opadzie mokra skała i te cholerne mchy powodują u nas kilka chwil gdzie mamy trochę nerwów. Wreszcie jest przełęcz i uderzenie wiatru-widok na Żabiego robi tu wrażenie i budzi respekt
Przygotowujemy szpej i czas na zjazd- po nim już niema odwrotu i tzreba przejść całość. Jadę pierwszy i szukam jakiegoś dobrego miejsca do przycupnięcia, zaraz jedzie Michał.
Michał prowadzi- najpierw dolnym koniem -idzie się fajnie na tarcie trzymając krawędzi ,a potem pierwszą w moim odczuciu najtrudniejszą ścianką do góry.
Trasa nie jest trudna technicznie ,ale lufa robi wrażenie- pogodę mamy super jest słońce i lekki wiaterek.
Fajne uczucie gdy jedną nogą jesteś w Polsce drugą na Słowacji.
Potem jeszcze jedna ścianka i grań robi się szersza, po chwili stajemy na szczycie Żabiego Konia. Widoki może nie powalają ,ale widok na stawy jest super.
Na szczycie jesteśmy blisko godzinę i potem jeszcze dwa bardzo powietrzne zjazdy. Z tej strony widok na konia robi wrażenie i jest poprostu kapitalny.
Do szlaku dochodzimy po około 6h -specjalnie się nie spieszymy. Pogoda się psuje a my w dobrych nastrojach wracamy do auta.
Jedna z gór o których kilka lat temu mogłem marzyć stała się faktem.
Dzięki dla Michała za akcję i Marka za szpej
jeszcze dwa filmiki
Na grani Żabiego Konia
http://www.youtube.com/watch?v=-LcRGjtor7s
Żabi Koń widok ze szczytu
http://www.youtube.com/watch?v=X8YGYmVSDqI
daje wyobrażenie