Forum portalu turystyka-gorska.pl

Grubasy - czyli ja i mój 'prawie szwagier'. Podczas wyjazdów w góry człowiek uświadami sobie jak bardzo w zimie zaniedbuje aktywność fizyczną. Tak więc sezon wiosenno letni rozpoczęty i czas na powolny powrót do formy

Kilka dni wolnego, szybkie poszukiwania towarzystwa, potem z mapą w ręku ustalenie trasy, rezerwacja noclegów i w końcu plany się krystalizują - jedziemy we dwóch w Beskid Żywiecki.

Dzień 1

Pare minut po 5 meldujemy się na dworcu i za chwile jesteśmy już w pociągu do Katowic, tam szybka przesiadka na osobówkę w kierunku granicy i ok 16 meldujemy się w Zwardoniu.
Godzina jeszcze w miarę wczesna, pogoda całkiem ok więc postanawiamy rozruszać się lekko podchodząc na Rachowiec. Po ok pół godzinie meldujemy się na szczycie gdzie popijamy sobie piwko z widokami na szalejącą w oddali burzę. Fantastyczny widok z takiej wysokości i z bezpiecznej odległości. Potem już tylko zejście do Zwardonia, obiad i błogi sen.

Wokół Rachowca (954 m n.p.m.):


Dzień 2

Nocleg mamy zarezerwowany na Wielkiej Raczy więc przed nami ok 15 km trasy. Na popołudnie zapowiadają burze więc chwile po 8 jesteśmy już na szlaku. Widoki piękne, ludzi na szlaku garstka, słońce grzeje niemiłosiernie więc woda z butelek znika w zastraszającym tempie. Szlak bardzo fajny, na pewno jeden z fajniejszych jakie udało mi się przejść - jeśli ktoś jeszcze nie miał okazji go zrobić to szczerze polecam.
Na początek obejście Skalanki, przełęcz i pierwsze poważniejsze podejście na Beskid Graniczny, potem Kikula (wycisnęła ze mnie siódme poty) a zaraz za szczytem polana i świetne widoki: Wielka Racza i szczyty Małej Fatry (o ile się nie mylę). Potem Magura, której szczytu nawet chyba jakoś specjalnie nie zauważyłem i ratuje nas źródło z pyszną, zimną wodą - uzupełniamy butelki i lecimy dalej. Obchodzimy od wscchodu Wielki Przysłop - widoki znów powalają, jeszcze tylko podejśćie pod Obłaz i zostaje ostatni odcinek szlaku na Wielką Raczę.
Gdy zaczynamy podejście słyszymy już w oddali odgłosy zbliżającej się burzy. Spoceni i zmęczeni ale zadowoleni meldujemy się na szczycie - zdążyliśmy przed burzą! Pomimo psującej się pogody i ograniczonej widoczności widoki powalają: okoliczne szczyty Beskidu Żywieckiego, Mała Fatra, Tatry. Cudo! O to chodziło. Przepiękne miejsce - musze tam kiedyś wrócić! Burza zbliża się wielkimi krokami tak jak poprzedniego dnia mamy możliwość obserwowania piorunów uderzających w okoliczne szczyty. Jako, że zaczyna padać zawijamy się do schroniska i wieczór spędzamy w miłym towarzystwie dziewczyn z Krakowa - człowiek prawie się zakochał

Ze szlaku:


Ze szczytu:


Dzień 3

Rano budzimy się, wyglądamy za okno a tam mleko. Mgła totalna - praktycznie nic nie widać. Mówi się trudno... Jemy śniadanie i wychodzimy na czerwony szlak w kierunku Przełęczy Przegibek. Nie dość, że widoków zero to kilkuset metrów dalej zaczyna padać. We mgle i prawie bez przerwy padającym deszczu spędzamy kolejne 10 km - powalone drzewa, śnieg i błoto, błoto, mnóstwo błota. Mokrzy i brudni docieramy w końcu do schroniska.
W planach mieliśmy nocleg, następnego dnia wejście na Rycerzową i dojście czerwonym szlakiem do Rajczy - jako, że nie widać nadziei na poprawę pogody decydujemy, że odpuszczamy i na dniu dzisiejszym kończymy turystykę błotną. Tak więc ze schroniska najkrótszą drogą zawijamy się do cywilizacji we wciąż padającym deszczu.

Widoki:


Nocleg w Rajczy, a po 4 jesteśmy znów w pociagu, skąd na zakończenie mamy jeszcze możliwość rzucenia okiem na wschód słońca. Wypogadza się... Kurde! Nie trzeba było odpuszczać! Jacy my durni! Cóż... będzie trzeba tu wrócić i zrobic szlak od drugiej strony!

Z pociągu:

_________________
Wiem, że nic nie wiem