Forum portalu turystyka-gorska.pl

Ciężko mi się zabrać do pisania relacji. Tegoroczne lato dla mnie to tygodniowe leżakowanie z rodziną w Chorwacji a potem wypad w Alpy.
W Chorwacji miałem ochotę na Paklenicę, ale upały wybiły mi to z głowy, pozostały jedynie widoki na Welebit, który miałem po drugiej stronie zatoki oraz dwukrotna wycieczka nad piękny kanion rzeki Zrmanja. Dwukrotne, bo za pierwszym razem zapomniałem karty w aparacie (została w laptopie w czasie zgrywanie zdjęć). Wcale nie tak łatwo trafić nad tą rzekę. Niby jest przy drodze głównej prowadzącej do Obravaca znak na punkt widokowy, ale łatwo go przeoczyć i wcale nie pisze na nim, że to na rzekę. Potem odbija się na kamienistą drogę. Parę fot na dobry początek. Później opiszę co było w Alpach.

Turnie w masywie Tulove Grede

Tulove Grede z parkingu przed tunelem Sveti Rok

Zachód słońca nad Velebitem

półwysep ciągnący się w stronę wyspy Pag

Vaganski Vrch - najwyższy w Velebicie

Wieczorne oświetlenie Velebitu

Velebit

Widok tuż za kwaterą

Zachód jak co wieczór

rzeka Zrmanja

Z punktu widokowego na Zrmanję

Velebit na deser

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Marzy mi się ten Velebit..
Piękne zdjęcia,widać,że upalnie i sucho..

_________________
"Ja akurat marzenia górskie mam pod powiekami,to jest mój oddech, moje życie" - Wojtek Kurtyka

Teraz czas na Alpy. Plan był inny - masyw Ecrins i Valle d`Aosta, ale Bułgary schrzanili ten plan. Dlaczego - w czasie, gdy byłem w Chorwacji, szwagier - który miał być częścią ekipy, był ze znajomymi w Warnie i tam zajumali mu dopiero co kupiony Golfik Plus. Niestety, z tej racji wypadł z Alp. Aby zmieścić się w kosztach zamieniłem rejon na grupę Ortlera. Pojechała nas trójka, zamiast czwórki. Przepakowuję się do Passata kumpla w Piwnicznej i droga bez więszych ceregieli, nie licząc ponad godzinnego opóźnienia, w porównaniu do planowanego przyjazdu: 14,5 godziny zamiast 13, to z racji remontów na autostradzie od Salzburga w kierunku Rosenheim, aż do samego Innbrucka. W Niemczech zastała nas jeszcze ulewa, która z przystankami towarzyszyła nam już do końca. Króciutki foto - przystanek na Reschenpass - obowiązkowe zdjęcie zatopionego kościółka w jeziorze zaporowym.


Uploaded with ImageShack.us
Bookujemy się na kempingu w Trafoi, przy drodze na Przełęcz Stelvio. Już chyba tradycyjnie, rozbijamy namiot w deszczu. (ostatnie trzy wyjazdy tak samo). Cena wychodzi po 10 Euro na łebka, czyli znośnie. Mam nadzieję, że prognozy się sprawdzą, już wieczorem miało być ładnie, ale i tak dzisiejszy dzień na straty, byle rankiem było pogodnie. I było.
Obudził nas widok na lodowce schodzące spod Trafoi Spitzen i z Ortlera.


Ruszamy na Przełęcz Stelvio, niem. Stilfser Joch, 2757 m n.p.m.
Jest to jedna z najwyższych przełeczy alpejskich dostępnych samochodowo.
Ruch zerowy, uważamy na świstaki, tłumnie ganiające po jezdni. Po drodze mamy cały odsłonięty najwyższy szczyt mojego dziadka (Ortler był najwyższym szczytem Austro - Węgier) a zarazem najwyższy w Tyrolu. Na samej przełęczy na razie spokój.




Za cel obieramy Monte Scorluzzo - 3.094, wysokość niezła, ale do podejścia zaledwie niecałe 400 metrów. No może troszkę więcej, bo po drodze mamy lekkie zejście. To chyba najłatwiejszy trzystysięcznik w Alpach. Żadnych przepaści, ubezpiczonych ścieżek, ekspozycji. Początkowo idzie się drogą prowadzącą do lodowca Eben Ferner, gdzie można jeździć na nartach cały rok. Potem odbija się w prawo, i już szybciutko na szczyt. Mam torszkę zawroty głowy, a to chyba ze względu na szybkie przemiszczenie się na dużą wysokość. Ale po pół godzinki objawy mijają. Jest całkiem zimno. Co za kontrast, jeszcze dzień wcześniej temperatury powyżej trzydziestki, a teraz poniżej 10 - tki. Po drodze ciekawostka, spotykamy pstadko pardw górskich. Widoki jak to w Alpach, piękna, chociaż pułap chmur zakrywa szczyty powyżej 3500 m. Schodząc napotykamy na bunkry i umocnienia z czasów I wojny światowej, tutaj przechodził front włosko - austro/węgierski. Tak więc w 1,5 godziny weszliśmy i zeszliśmy z trzytysięcznika z czasem na kontemplowanie widoków.

pierwszy trzytysięcznik tego dnia - Monte Scorluzzo - widok z Piz Umbrail

bunkry z I WŚ

myślełem, że to Adamello, a po podniesieniu pułapu chmur, okazało się, że to rejon Bernina.

Grupa Cresta di Reit

Pardwy Górskie

Panorama w stronę Alp Livigno

Panorama płd - zach częsci grupy Ortlera

letnie narciarstwo

Ortler w chmurach

infrastruktura narciarska

Przełęcz Stelvio a nad nią drugi dzisiejszy cel - trzytysięcznik Punta Rossa (Rotlspitze)

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

czekam na resztę . Zdjęcia i widoki zajeb.....

_________________
Galeria zdjęć

Kręciłem się kiedyś, dawno bo jeszcze w XX w., po tamtych rejonach (szwajcarskie Retyckie), ta nazwa piku coś wydaje mi się dziwnie znajoma, choć już nie pamiętam, czy na nim byłem. W każdym razie - fajne rejony! A świstaków tyle co tam, nigdy już więcej nie widziałem. Raj dla Roha!

_________________
Zob za zob - glavo za glavo
Zob za zob na divjo zabavo!
Alpy Julijskie www.gavagai.ngt.pl

Ta biała posępność Chorwacji kusi, by tam zajrzeć. Coś innego, a nie chadzałem tam jeszcze. Na
wiosnę byłaby fajna, bo pewnie tam wcześniej odpuści zagrożenie lawinowe.

Te moje Alpy niemieco-austriackie jakoś mi zmalały przy Twoich. Na zdjęciach nawet regli nie widać praktycznie. Infrastruktura narciarska trochę szpeci, ale poza tym rejon iście dziki i niemający końca, a takie są najfajniejsze

Pardwy jakoś tak mi się zlały, że nie mogłem ich odnaleźć

Fajne wczasy, czekam na dalszy ciąg.

A mnie się nie podobają te góry.

c.d.
Jeszcze rano, a my mamy za sobą jedną górę. Idzmy na drugi trzytysięczny - Punta Rossa. Nazwa pochodzi zapewne od odmiennego koloru skał. Ściezka prowadzi odobk zamkopodobnego schroniska Garibaldi i jest uczęszczana przez rowerzystów górskich. Najpierw podążamy przez płaski szczyt o nazwi Dreispachenspitze czyli góra trzech języków, ponieważ spotykają się tutaj wpływy języka włoskiego, niemieckiego i retroromańskiego (w Szwajcarii). Chmury powolutku podnoszą swój pułap. Dalej, gdy ścieżka rowerowa idzie w dół, spotykamy czeską rodzinkę, jedyni spotkani na szlaku. Podejście już troszkę trudniejsze, niż na Monte Scorluzzo, ale nic szczególnego, jedynie miejscami większa ekspozycja, szczeólnie w rejonie szczytu. Po drodze znów mnóstwo tablic informujących o walakch z czasów I WŚ oraz wiele stanowisk obronnych. Będąc na szczycie wreszcie odłonił sie przez parę chwil Ortler oraz jego sąsiedzi: Konigspitze, Zebru itd. W drodze powrotnej napotkałem armię świstaków. Jeszcze pstrykając zdjęcie ciekawemu pojazdowi podjeżdżającemu do schroniska Garibaldi zostałem poproszony, o wysłanie go na maila tegoż schroniska, com uczynił.
Foto:

Trasa na Stelvio

widok szczytowy

grupa Ortlera

widok na schronisko Garibladi, w tle Punta Rossa

lodowiec Madatsch

Ścieżka rowerowa na Dreisprachenspitze

kolor skał na Punta Rossa

Widok na Szwajcarię - przełęcz i Piz Umbrail

Thurwieser i Trafoi Spitzen

Konigspitze i Monte Zebru

Chwila przejaśnienia na czterotysięczniku Bernina w Szwajcarii

Silvretta

Cima di Piazzi - najwyższy szczyt Alp Livigno

Wreszcie w pełni widoczny Ortles/Ortler


tyle pozowania

jedziemy do schroniska Garibaldi

A jeszcze został trzeci trzytysięcznik na ten dzień, opiszę wkrótce.

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Na razie tylko obejrzałam zdjęcia - powyższe "made my day"

_________________

Godzina 13.30. Zaczynamy wejście na trzeci trzytysięcznik today. Pierwsza góa była we Włoszech, druga na granicy włosko-szwajcarskiej to teraz czas na górę całą w Szwajcarii - Piz Umbrail - wyjście z przełęczy Umbrail, na którą trzeba zjechać ze Stelvio, na szczęście Szwajcaria jest w Schengen, więc nie trzeba myślec o kontroli dokumentów. Największe dzisiaj podejście - bo punkt startowy na 2506, a szczyt ma 3033, więc ponad 500 metrów przewyższenia. Scieżka bardzo wygodna i przyjemna, wreszcie troszkę cieplej, bo dwa poprzednie szczyty trochę nas wyziębiły. Chmury juz są wysoko, więc przez większą część trasy mamy widok na masyw Ortlera w całości a i inne dalsze szczyty są widoczne. Spotykamy dwójkę rodziców z małym dzieckiem na uprzęży i drugim w nosidełku/plecaku. Moim zdaniem widok z Umbrail jest najładniejszy z gór, na których dzisiaj byliśmy, Grupa Ortlera łądnie kontrastuje z zielenią niższych hal. Na wierzchołku spotykamy wycieczkę z młodym przewodnikiem, z którym omawiam panoramę, w większości dobrze rozpoznaję szczyty, przy okazji poznaję nowe, te, o których nie słyszałem. Siedzimy dość długo na szczycie, schodzimy około godziny 17.00. Pozostał zjazd serpentynami z Stelvio. Przed nami jedzie autobus, który o dziwo składa się w serpentynach. Wieczorem suszenie skarpet i kontemplowanie zachodu słońca nad Ortelrem i Trafoi Spitzen.

Trzeci trzystysięcznik dnia - Piz Umbrail - 3033 m

Widok z Przełęczy Umbrail na dopiero co zdobyty Punta Rossa

Pierwsza połowa panoramy szczytowej

druga połowa panoramy

Zamek w Szwajcarii

W grupie Ortlera: Hintere Schoneck, Tschenglser Hochwand, Hoher Angelus i Vertainspitze. Tam będziemy jutro

Droga na Stelvio od strony Bormio

Na południe od Ortlera

Pojawił się Piz Bernina i Piz Palu

pies przewodnika

jak bliźniaki: Konigspitze, Monte Zebru i Thurwieser

Alpy Otztalskie - Weisskugel

Gwiazda dnia - Orlter Gruppe

Socks

ostatnie promienie słońca na Trafoi Spitzen

lodowiec Ortlera

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

dane wakacje - leżakowanie w Chorwacji, później Alpy. Zdjęcia bardzo fajne:)

_________________
A ja dalej jeżdżę walcem, choćby pod wałek trafić miał cały świat.

http://summitate.wordpress.com/

W trakcie pobytu zmieniliśmy plany, miała być Szwajcaria i Piz Surlej w masywie Bernina, ale w sumie nie wiam dlaczego, zachciało się nam Dolomitów, więc dzisiaj jedziemy coś zdobyć w rejonie Ortlera z Sulden, a potem prosto w Dolomity. Pogoda - kryształ. Dojeżdżamy do Sulden, pieknie położonej miejscowości u stóp "wielkiej trójki" Ortler, Zebru i Konigspitze. Parking bezpłatny, to lubię we Włoszech (za to nie lubię cen tutajszych autostrad i paliwa, więc tankuję w Austrii, a autostrady omijam)



Tak położone jest Sulden.
W Sulden jest górskie muzeum, to rejon początków Messnera, zresztą niedaleko ma swój zamek.
Podchodzimy wzdłuż potoku, ścieżką pełną krowich odchodów. Powyżej lasu mamy za plecami wciąz ten sam widok - trójca, wypałniająca cały kadr, a nawet dwa, bo ciężko ją ując na raz.



Pojawił się Konigspitze, czytałem, jak Kurt Diemberger zdobywał tą górę i słynną "rurkę z kremem" - śnieżny nawis na szczycie, który obecnie jest w formi szczątkowej.



Drogę można by było sobie skrócić wyjeżdżając kolejką Kanzel. Zmudne i męczące podejście do schroniska Dusseldolfer. Tutaj jesteśmy w otoczeniu szczytów - Schoneck, Vertaispitze, Hoher Angelus i Tschenglser Hochwand (Croda di Cengles). Początkowo naszym celem był Hintere Schoneck, ale z racji, że pomyliłem ścieżkę i byliśmy już dość blisko Tschenglser Hochwand (Croda di Cengles) 3375 m - który jest wyższy i bardziej widokowy, wybieramy właśnie niego.



Generalnie Vertaispitze i Hoher Angelus też są w naszym zasięgu, a mają ponad 3500 m, a trasa na nie omija lodowce, to ferraty, ale średnio trudne, do przejścia dla "zaawanasowanego turysty tatrzańskiego" czyli bez sprzętu (oczywiście z odpowiednią ostrożnością). Idziemy kotlinką, obok potężnej moreny, widzimy naszą górę, która wydaje się niezbyt daleko, ale to złudne.



Końcowe podejście jest bardzo wyczerpujące, w palącym słońcu, po skalnym rumoszu, wypatruję sobie małe cele, dojdę do tej skłki o odpoczynek, do tego płatu śnieżnego, do tej przełęczki... Nie wiem, czy to wysokość, czy kondycja. Na przełączce pojawi się widok na dugą stronę, przede wszystkim interesuje mnie masyw Bernina.



Z przełęczy jeszcze kawałek, po skalnej grani, krótka, łatwa ferratka, jeszcze skały i wreszcie szczyt. Widok nr 1 wyjazdu. Dookoła morze gór, nie ma chmur zasłaniających widok. połowa Wschodnich Alp jak na dłoni.


Alpy Otztalskie - południowe stoki


w oddali słabo widoczne Dolomity


Monte Cavedale


Masyw Ortlera


Jezioro Reschensee a za nim Hoher Riffler w grupie Verwall


Weisskugel

Na szczycie spędzamy dłuższą chwilę, ale wszystko, co miłe musi się skończyć i zaczynamy zejście, trochę tamuje nas niemieckie małżeństwo z dwójką dzieci, wpinających się w linę na krótkim odcinku ferraty. Zejście dobrym tempem, bez przygód, tym razem z widokiem na Ortlera przed nosem, odpoczynek przy Dusseldolfer Hutte.



Zejście do Sulden i jedziemy w Dolomity.

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

No to w Chorwacji leżakowałam jeszcze jedną zatokę dalej (tj. na zachód) - plaża też z widokiem na Velebit.
Piękne zdjęcia robisz.

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

Nie chce mi się pisać dalszej relacji.
O jeździe przez Merano i Bolzano.
O przybyciu w Dolomity o zachodzie słońca.
O beznadziejnym i drogim kempingu.
O wejściu na najłatwiejszy trzytysięcznik Dolomitów - Piz Boe z Passo Pordoi - drugi etap Tour de Pologne.
O kupie śniegu u podnóża Boe.
O świni w górach.
O spotkanym Polaku - miłośniku ferrat.
O rozmowach z turystami - widzących moją koszulkę z napisem Polska.
O widokach od Wysokich Taurów do rejonu Orltera.
Lepiej wrzucę fotki.

Latemar wiecurkiem

Rosengarten

Pale di San Martino

z podejścia na Sella Pordoi

turnie Selli

Monte Pelmo

Grupa Fanes

w tle Alpy Zillertalskie

Fanes Again

Dolomity

Alpy Otztalskie

Grupa Ortlera

Wysokie Taury z Glockiem

Odle

Puez

Punta Penia

Langkofel

Z cyklu świnie w kosmosie

Kupa śniegu pod Sella Pordoi

Sasshonger

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

ale mieliście piękne widoki zdjęcia zarąbiste . Ten Ortler kusi mnie od jakiegoś czasu

_________________
Galeria zdjęć

Pasuje zakończyć relację. Jak to mam w zwyczaju, w Alpach ostatni dzień planuję coś bliżej kraju, żeby miec mniej jazdy powrotnej. Tym razem był to rejon Dachsteina. Jedziemy z Dolomitów trasą pod autostradą Brenner. Dzięki temu możemy podziwiać z dołu wiadukt Europabrucke - do 2004 roku, najwyższy w Europie.

Póxniejszy przejazd autostradą przez Niemcy - korki, trzeba było jechać zwykłą drogą, pewnie bylibyśmy szybciej. Gdy zaczęliśmy szukać kempingu w okolicy Wolfgagsee zaczęło się robić ciemno, wolne miejsce znaleźliśmy dopiero na czwartym kempingu, takie zatłoczenie, spowodowane niespotykanymi upałami. Na przyszłość będzie nauczka, nie szukać kempingu nad austriackimi jeziorami w czasie upałów. Następnego dnia pojeżdżamy na Gosau See. Po drodze widoczny grzbiet Gosaukamm i wierzchłek do zdobycia Grosser Donnerkogel 2054 m. Od stony Gosau wygląda na niedostępny. Na zdjęciu drugi od prawej.

Jeszcze wcześnie rano, więc na parkingu pod kolejką na Torleck jeszcze dużo miejsca. Później już są kłopoty z zaparkowaniem. Parking bezpłatny, więc w ciągu całego wyjazdu w Alpy nie zapłaciliśmy za żaden parking. Nie jedziemy kolejką, tylko deptamy na nogach. Nad jeziorem Gosau jeden z moich ulubionych, pocztówkowych widoków na masyw Dachstein.

Pdejście na razie w lesie, na szczęście, bo już gorąco. Po drodze ujęcia wody. 2,5 litra na dziś okazało się za mało i te ujęcia uratowały mnie przed pragnieniem. W okolicy schroniska Gablonzer Hutte już więcej ludzi - wiadomo - kolejka. Na Grosser Donnerkogel można iść dość trudną Via Ferratą poprowadzoną wschodnią ścianą.

My idziemy na przełęcz i przechodzimy na zachodnie, mniej strome stoki, chociaż też jest dość stromo, też fragmenty ferraty, ale łatwiejszej - dla przeciętnego "zjadacza konserwy turystycznej". Otworzył się widok na Alpy Salzburskie i całe Wysokie Taury.
Z Alp Salzburskich mam tu pod nosem Tennengebirge, Dalej po lewej Hochkoniga, a po prawej niemieckiego Hocher Goella.

W upale idzie się pod górę dość ciężko. W prawo odchodzi kolejna ferrata, na dalsze wierzchołki Gosaukamm, w tym najwyższy Bischofmutze.
Jakoś dociaram na szczyt. Wszytko ładnie i pięknie oprócz latająych mrówek, które chcą mnie żywcem zjeść. Mimmo upału ubieram kurtkę, żeby zasłonić ciało. Pozostało posiedzieć na ostatnim w tym roku alpejskim szczycie, podziwiac widoki, zjeść co zostało w plecaku i długie, męczące kolana zejście. Nad jeziorem Gosau, zauważyliśmy kąpiących się. Okazało się, że woda bardzo ciepła, więc i my zażyliśmy tej rozkoszy. A na parkingu spotkaliśmy austriaczkę, która twierdziła, że taka temperatura wody w tym jeziorze to coś niespotykanego. A obok policja spisywała niemieckiego kampera, który zatrzymał się z braku miejsca przy wyjeździe z niego. Więc dobrze wstać rankiem.
Fotografie:

panorama Alp Salzburskich

Masyw Dachsteina i Gosaukamm

Taury - Ankogel Gruppe

Hoher Dachstein

"Glocknerblick"

Wysokie Taury

Bischofmutze

końcowa kąpiel

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Kiedyś byłem nad Gosausee w maju i było jeszcze skute lodem, w życiu bym nie przypuszczał, że można się tam kąpać

Dachstein piękny i wyniosły, jak jest on czymś najmniejszym na wakacyjnym wyjeździe, to można tylko przyklasnąć, pogratulować i pozazdrościć

gouter świetny wyjazd . Zachęciłeś mnie żeby kiedyś odwiedzić te rejony

_________________
Galeria zdjęć

Plusem rejonu Ortlera jest to, że nie jest zatłoczony, w przeciwieństwie dod Dolomitów. Jest tu masa wysokich, widokowych szczytów dostępnych dla przeciętnych turystów górskich. Widzę, że w tym roku pogoniłeś po 4 tysiącach w Alpach Walijskich. Czekam na twoją relację.
Ja też byłem zaskoczony, z Gosausee miałem fotograficzny porachunek, bo byłem tam 10 lat temu, jeszcze z zaparatam analogiem, zrobiłem, wydawało mi się świetne zdjęcia z odbiciem gór w jeziorze, ale poźniej okazało się, że klisza Equicolor była jakaś trefna, wszystko wyszło w odcieniach koloru żółtego.

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Cudowny wypad i relacja. Pogoda również. Jak mi szczęście w końcu dopisze <z pogodą> to też może tam dotrę.......<w Alpy, Dolomity>
Pozdrawiam:)

_________________

mnie też


gouter,świetne foty, super wyprawa, zazdroszczę
ja w tym roku nie mam urodzaju na góry niestety

_________________
a do piekła zabiorę wspomnienia.....

Ja też nie, ten wypad był jedynym górskim w tym roku, nie licząc spacerów typu Rusinowa itp. Liczę, że jesienią odbędę przynajmniej jedną przyzwoitą trasę w Tatrach czy w Bieszczadach.

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Zdjęcia bajkowe
a kanion Zmarnji podobny bardzo do kanionu Crnojevicy w Czarnogórze

_________________
Nie trać serca.
Ktoś mógłby chcieć je wyciąć a nie chciałby marnować czasu na szukanie.

Kapitalne zdjęcia! Gratulacje!

_________________
www.rafalraczynski.com.pl

noo widzę, że w odwiedzaliśmy te same miejsca w podobnym czasie
byłam tam dokładnie pod koniec sierpnia
jak złapię oddech i przepchnę sprawy służbowe napiszę relację
pozdrawiam

_________________
jaka impreza? nic o tym nie wiem ..

a ta końcowa kąpiel w jakim jeziorze?
Halstattsee?

_________________
a do piekła zabiorę wspomnienia.....

gouter - piekne miejsca, wiele pieknych fotek. Naprawde warto bylo zajrzec.

_________________
http://3000.blox.pl/html

"Listy z Ziemi" Twaina: poszukaj, przeczytaj... warto

Gosau See.
Nie sądziłem, że woda w nim będzie tak ciepła. Niewiele rzeczy jest przyjemniejszych niż kąpiel w ciepłym jeziorze bezpośrednio po całodniowej wyrypie w upale.

Widziałem kanion Crnojevicy na fotkach, rzeczywiście, podobny, szczególnie te lilie czy jakieś inne rośliny przy brzegu. Zauważyłem, że na w krajach byłej Jugosławii re rośliny są często na brzegach rzek.
U mnie Crnojevica jeszcze do zrobienia.

No ja z Alp wyjechałem 2 sierpnia.

czekam, bo trochę posucha w relacjach pozatatrzańskich

Podziękować

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Wreszcie przebrnęłam Konrad przez Twój "mega" urlop

Taka Chorwacja na kilka dni- rodzinnie to mi chodzi po głowie od jakiegoś czasu. Od następnego roku będzie można już na spokojnie i bez stresu wcielać w życie wiele zaległych tematów,to może się uda

Alpy -wiadomo- bajka,szczególnie dla mnie -ten śnieżny rejon szwajcarsko-wloski...po prostu mają charakter

_________________
"Sukces-jeśli go osiągamy-to tylko pewien dar.Ostatecznym celem jest poczucie pełni i samoświadomość"
Steve House

Lubię ten rejon, bo tutaj jest się chyba najbardziej w środku Alp, w każdą stronę mamy po 100 km gór. W rejonie Dachstein już widać niemieckie niziny, a i Alpy na północ, to takie jakieś beskidzkie.

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam