Góry Przeklęte, Prokletije, Alpy Północnoalbańskie - zwał, jak zwał. O tym, że ostrzyłam sobie na nie zęby od dawna, przegrzebując internety i maglując Świadków Naocznych chyba pisać nie muszę
W końcu się udało! 7 sierpnia ruszam z towarzyszką Agatą na 3tygodniowy autostopowy wypad do Albanii - lepszej okazji w najbliższym czasie zapewne nie będzie.
Część górską wycieczki rozpoczynamy w miejscowości Boge - tutaj kończy się asfalt i rozpoczyna dość słynna "droga do Thethi" - jakieś 24 km tragicznego szutru, wspinającego się na przełęcz na wysokości ok 1800m tylko po to, by po drugiej stronie stromo opaść do dna doliny. Jako, że nasza podróż do Boge skończyła się mocno nieprzyjemną i bolesną dla portfela stycznością z albańskim taksówkarzem, który postanowił za przejazd skasować nas 5krotnie więcej, niż ustalaliśmy na początku (co by nie generować niepotrzebnych uprzedzeń - była to jedyna taka sytuacja podczas całego naszego wyjazdu), drogę do Thethi postanowiłyśmy pokonać z buta. Standardowa cena za przejazd terenówką na tym odcinku wynosi 10 euro, my zaś stwierdziłyśmy, że przecież przyjechałyśmy pochodzić po górach...to sobie pochodzimy
Jest 14sta, jakieś 35 stopni, a ja mam na plecach cały dobytek...wraz z zapasem żarcia (ani w Boge, ani w Thethi nie ma sklepu w naszym rozumieniu tego słowa) i 3 l wody.
Przez pierwsze 2 km widoczki wynagradzają trudy, przy 3cim jednak upał zaczyna mocniej dawać się we znaki, przy 4rtym zaczynam kląć...a przy 5tym posłuszeństwa odmawiają plecy. Tempo mamy takie, że zajdziemy na miejsce pojutrze.
Szczęśliwie na horyzoncie pojawia się terenówka - z trzema przesympatycznymi panami w środku, którzy bez namysłu decydują się nas podrzucić na miejsce
a że jeden z nich mówi po serbsku, to można powiedzieć, że nawet rozmawiamy (bo po albańsku to ja, mimo szczerych chęci, więcej niż dzieńdobry, dziękuję itd. nie powiem). Widoczki z drogi powalają:
Niestety sama droga jest w takim stanie, że te 20 km jedziemy ponad 2h. Czas mija jednak szybko - panowie wiozą bowiem m.in. domowej roboty raki (bimber z winogron, znaczy się), którym chętnie częstują (na pożegnanie odleją nam nawet 0,5 l do butelki po wodzie
). Późnym popołudniem meldujemy się w Thethi. Na przywitanie wychodzi nam ok 10letni chłopaczek i płynną angielszczyzną (serio, sama bym chciała taki akcent!) zaprasza nas na camping pod swój dom. Ze względu na cenę odmawiamy i idziemy dalej, by po kilku metrach usłyszeć nawoływanie zza płotu - kolejni naganiacze, ach ten nieskażone turystyką rejony
tym razem cena nam bardzo pasuje (1eu/os/noc z całodobowym dostępem do normalnej łazienki z ciepłą wodą 
), a że miejsce jest bardzo sympatyczne, zadbane, to decydujemy się zostać na kilka nocy.
CDN.
czekam na dalszą część 
Czy to jakaś literówka? ;>