Marzyłem o nich z dwadzieścia lat, od czasu kiedy pierwszy raz wędrowałem Orlą Percią. Przyszedł czas. Siedział mi cały czas w głowie ten kominek, ale po Mnichu zrobił się jakiś mniej groźny. Zastanawiałem się nad logistyką, z której strony zacząć. Najpierw chciałem wziąć linę i kominkiem na wszelki wypadek zjechać, ale noc była ciepła, więc padło na Szpiglasowy. Zawsze lepiej mi się wchodziło niż schodziło, a lina jednak coś waży.
Kominek nie był jednak taki znowu straszny. Nawet przez chwilę zastanawiałem się czy go być może nie zauważyłem i minąłem z rozpędu. Tym niemniej moment zastanowienia był, bo gdybym gdzieś tam się omsknął to po ptokach. I tam pomyślałem, że samotne chodzenie po górach mimo masy zalet, ma też pewne wady.
Było tak:
Start o 7 rano z Palenicy
Z podejścia pod Szpiglasową Przełęcz
Inne oblicze Mnicha
Miedziane
Ich stawy
Nasze Stawy
Grań Liptowskich Murów ze Szpiglasowego
Od Świnicy po Zawrat
Orla Perć z Zamarłą Turnią
Kozi Wierch
Jedna z kilku przełączek
Rzut oka w tył
Suvenir
Za kominkiem komfortowo się zrobiło. Widać, że wiele osób dochodzi do tego miejsca i zawraca.
Kobyli Stawek
Z Gładkiego Wierchu widok na grań
Korytowate wnętrze Gładkiego Wierchu
Gładka Przełęcz
Zawory
Walentkowy Wierch
Mniej znana część Doliny 5 Stawów
Potem mnie poniosło jeszcze przez Świstówkę do Morskiego Oka bo nigdy tamtędy nie szedłem i powrót przy świetle księżyca.
Było tak jak miało być. Pięknie.
