Forum portalu turystyka-gorska.pl

Wiem, że wycieczka w Karkonosze to dla wielu temat dość oklepany, ale dla mnie jedniodniówka z Mysłowic w to pasmo to już lekka wyprawa . Jest to też nasz (mój i żony) powrót po wielu latach w te strony, a mamy do nich duży sentyment ponieważ to tu zaczęła się nasza przygoda z górami. Przed nami trasa niezbyt długa lecz treściwa.
W sobotę 21 w nocy docieramy do Jagniątkowa, drzemka w aucie i o świcie ruszamy w kierunku grani. Czarnym szlakiem, którego budowniczemu nie chciało bawić się w zakosy – palcem wskazał w kierunku grani i oto wyrąbano kawał lasu w linii prostej o szerokości pasa na autostradzie. W końcu docieramy do czerwonego szlaku graniowego, gdzie zgodnie stwierdzamy, że nigdzie wcześniej nie spotkaliśmy się z tak dobrze uklepanym śniegiem. Szło się po ty wybornie.



Potem wchodzimy na Śląskie Kamienie...





... i ciut wyższe Czeskie Kamienie.



Tu pierwszy raz spotykamy innych turystów, głównie na nartach.

Na Przełęczy Pod Śmielcem jest fajna chatka; są w niej przenośne drzwi – w sam raz na biwak. Nie mieliśmy ze sobą substancji z THC .



Wielki Szyszak można obejść z obu stron jednak instynkt zdobywcy nam się włącza i atakujemy na wprost. Nie wiem czemu stoi tam tabliczka o zakazie chodzenia, co tam jest takiego?



Raczej nie widok, bo ten jest dość ograniczony.



Przed nami główna atrakcja na trasie – Śnieżne Kotły.





Niedaleko tabliczka informacyjna – Stop nawisy śnieżne!
Pewnie byśmy wdepnęli ale barierki skutecznie nas ochroniły.
Przy stacji kolejna tabliczka „strefa promieniowania elektromagnetycznego, przebywanie zabronione”. Nie wiem czy postawili ją przed moim przyjściem; w końcu jestem z Górnego Śląska.



Na trasie robi się tłoczno, mijamy nawet rowerzystę na zimowych oponach, który wzbudza nie lada sensację.
Wokół robi się ciut obło.





Mieliśmy iść aż do Szrenicy ale rezygnujemy i wpadam na pomysł by wydłużyć zejście ze schroniska Pod Łabskim Szczytem przechodząc czerwonym szlakiem pod Ostrogą do niebieskiego i dalej na dół. Liczę na widoki w stronę Śnieżnych Kotłów.



Widoków nie ma, zdjęć nie ma jest za to smętny trawers stoków w terenie kosówkowato- kazamatowym. O ponad godzinę wydłużona trasa, rozmiękły głęboki śnieg, źle oznakowany szlak i stek wyzwisk.
Na zejściu czarnym szlakiem przy rozstajach pojawia się tabliczka: roboty leśne wstęp wzbroniony. Obejście w prawo trasą rowerową. Oczywiście na obejściu zero śladów; wszystkie na szlaku. Co ciekawe prace leśne były naprawdę.
Przed samym parkingiem zaliczam jeszcze malowniczą wywrotkę na zalodzonym asfalcie i tylko patrzę po chatach czy się firanki nie ruszają.
I tak zamyka się nasza pętla w Karkonoszach; potem już tylko wyprzedzanie się na zabijakę z innymi użytkownikami ruchu drogowego na drodze do autostrady (z Niemcami w bejcach tania, włoska myśl techniczna jest bez szans), przepłacona autostrada i powrót do domu.

Karkonosze zimą zawsze są przyjemne, co do Wielkiego Szyszaka, to letni szlak prowadzi trawersem północnym, a zimowy początkowo trawersuje na południe, a potem przechodzi przez szczyt, jeśli się nie mylę.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Fajne zdjęcia! Może widzieliśmy się gdzieś na szlaku, bo w sobotę wędrowaliśmy z kolegą od Samotni do Szrenicy.

Krabul już druga osoba mi mówi, że Wielkiego Szyszaka zimą trawersuje się od południa. Gdzie jest takie info? Szukałem na stronie KPN, GOPR i nie znalazłem komunikatu o zamknięciu czerwonego szlaku na północnych zboczach. Moja nowa mapa, która też ma pozaznaczane szlaki zamykane zimą, o tym odcinku również milczy i nie ma wzmianki, że jest tylko letni. Na rozdrożu przed Szyszakiem także nie ma tabliczki o zamknięciu tego odcinka. My szliśmy północnymi zboczami, była wydeptana ścieżka i szlak wydawał się być ciekawszy niż nartostrada na południowej stronie.

_________________
Shut up legs!

Blog Rowerowy

Hmmm, teraz to sam się zacząłem zastanawiać, może tak było tylko przetarte przez narciarzy i ubzduraliśmy sobie, że tak prowadzi wariant zimowy...
Szedłem tam kilka lat temu, chyba 2012 i wydaje mi się, że jednak było otyczkowane od południa.
Wariant północny jest chyba zagrożony lawinowo, nie?

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Pewnie jest zagrożony, ale dlaczego w takim razie nigdzie nie ma o tym info (mapa, KPN, GOPR, drogowskazy na szlaku...). Tyczkowana trasa prowadzi faktycznie południową wystawą, północny szlak jest tyczek pozbawiony - czy na tej podstawie można sądzić, że jeśli nie ma tyczek to zimą przejście zabronione? Oczywiście w moim dopytywaniu nie ma grama złośliwości, zwyczajnie nurtuje mnie ta zagadka i chciałbym ją wyjaśnić

_________________
Shut up legs!

Blog Rowerowy

Na mojej mapie (Galileos) jest zaznaczone zimowe obejście po południowej stronie Wielkiego Szyszaka.
Jeśli tak są poprowadzone tyczki to chyba logiczne, że tak należy chodzić.

_________________
Wiem, że nic nie wiem

No dla mnie nie było to do końca logiczne, skoro nigdzie nie było zakazu, tak jak w innych tego typu przypadkach, wnioskowałem, że turysta ma do wyboru dwie drogi - banalną południową i i nieco ciekawszą północną. Nie wiedziałem, że tyczkowany szlak zobowiązuje do poruszania się właśnie nim

_________________
Shut up legs!

Blog Rowerowy

A w czym ta północna jest lepsza? Tam nigdzie nie ma widoków w zasadzie. Ani na tym trawersie ani nawet ze szczytu. Zgadzam się.
Byłem na Wielkim Szyszaku i zimą i latem. Nie dawało mi spokoju, że tak wysoki karkonoski szczyt się trawersuje. Ale tak naprawdę - to nie ma tam za bardzo po co iść.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

O ile się orientuję to Wielki Szyszak leży na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego gdzie poruszanie się jest dozwolone jedynie po znakowanych szlakach turystycznych.
Zimą szlaki są otyczkowane, z tego co pamiętam wszystkie zimowe obejścia również.



Wiele osób na tym forum ma niejedno za uszami ale nikt nie robi z tego cnoty.
Tak więc teksty tego typu uważam za żenujące.

_________________
Wiem, że nic nie wiem

Mieszkam w Szczecinie, gór jestem spragniony, wypad w Tatry to luksus na jaki rzadko mogę sobie pozwolić, Karkonosze połowę bliżej i łatwiej dostępne ale to nie to samo. Północna strona Szyszaka wydała mi się po prostu bardziej "tatrzańska", sroga i z mniejszą ilością turystów w porównaniu do południowej nartostrady i masy narciarzy



No to tego nie wiedziałem. Tzn wiedziałem, że główne szlaki są tyczkowane ale nie byłem świadomym, że można się poruszać WYŁĄCZNIE po tyczkowanych. W Tatrach w dużo trudniejszym terenie zostawia się turystom trochę "wolną rękę" w wytyczaniu zimowych ścieżek więc ten północny Szyszak nie wzbudził moich niepokojów a tym bardziej nie byłem świadomy, że robię coś niezgodnego z przepisami skoro nigdzie nie widziałem wyraźnej i konkretnej informacji o zamknięciu tego odcinka. Dzięki za info.

_________________
Shut up legs!

Blog Rowerowy

Zauważ, że najwyższa część Karkonoszy to miejscami szeroki płaskowyż. Gdyby nie otyczkowanie, to w zamieci przy szybkim zasypywaniu śladów, jeśli nie masz GPSa czy kompasu to jesteś totalnie udupiony. W Tatrach rzeźba terenu jest bardziej zróżnicowana i to czasem daje jakąś wskazówkę.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Dzięki. No to zrobiliście trochę bardziej ambitną trasę niż my. Ludzi na szlaku było sporo; myslałem, że zimą w Karkonoszach jest bardziej kameralnie niż latem. Jednak zimą nawet te mniejsze góry nabierają charakteru, jak też widoczność jest lepsza więc w przyszłym roku na pewno tam wrócę.

Sprawdzałem na stronie KPN i faktycznie obowiązuje wersja tyczkowana od południowej strony w okresie zimowym. Ale biegnie tak blisko, że jakby ktos miał potrzebę i szukał ustronności mógłby przez przypadek wejść na Wielkiego Szyszaka


Mi też nie dawało spokoju chociaż latem omijałem wierzchołek; zresztą słusznie, bo nic on nie wnosi oprócz "zaliczenia".

Swoją drogą w Karkonoszach jest taki dziwny trend, że szlaki poprowadzone są w jak najbardziej płaskim terenie przez co niestety nie wchodzi się na szczyty, bo szlaki je trawersują albo zupełnie je omijają jak to jest po czeskiej stronie.

Dobrze napisana relacja i co nie mniej ważne świetne zdjęcia. Muszę kiedyś się wybrać w te Karkonosze.