Dość dawno nie bywałem na forum, do opisania miałbym nieco relacji z Tatr, coś tam z Bieszczad. Ale tym razem będzie coś innego, dość nietypowego jak na górskie forum. Zakładając jednak ze forma wypukła, która ma te 200 m wysokości względnej to góra, to takie tu zrelacjonuję.
W lipcu byłem z żoną i córką w Finlandii. Raczej nie jest to kraj kojarzony z jakimikolwiek górami. Choć wbrew pozorom, cały krajobraz jest sklaisty, morenowy, falisty. Ale jakieś góry też tam są, najwyższy szczyt ma nieco ponad 1300 m n.p.m. i znajduje się na dalekiej północy. Generalnie fińskie góry są ulokowane na północ od koła podbiegunowego. Jako że dojechaliśmy do Laponii, to nie mogłem sobie odmówić przyjemności wejścia na jakieś tam "szczyty".
Pierwszymi górami było pasmo Pyhatunturi położone mniej więcej na 67 równoleżniku. Są to bardzo stare góry, masyw ten liczy ponad 2 miliardy lat (!). Są to jednak odporne skały, więc do dnia dzisiejszego coś się ostało. Pasmo to jest objęte parkiem narodowym, są tam również kaniony skalne, wodospady, ale również wyciągi i trasy narciarskie. Więcej informacji tu
http://www.nationalparks.fi/en/pyha-luostonp. Nie mieliśmy wiele czasu, więc wspiąłem się po zboczach szczytu Kultakero aby zrobić małą sesję fotograficzną. Na sam szczyt nie wszedłem tylko i wyłącznie z powodu niechciejstwa, bo widok nie byłby wiele lepszy. Same szczyty nie przekraczają wysokością Gubałówki, ale jak na Finlandię to jednak są góry
Tak daleko na północy górna granica lasu to ok... 350 m n.p.m.
więc szczyty liczące ok 500 m n.p.m. są łysymi gołoborzami. Widoki, no cóż... podmokła tajga po horyzont i jakieś niewysokie zalesione wzgórza. Tu i ówdzie jeziora. Typowy krajobraz dalekiej północy.
takie to góry
i takie widoki
Drugą górą była Rukatunturi. Jest tam zlokalizowany znany kurort narciarski Ruka-Kuusamo. Są tu rozgrywane zawody PŚ w biegach narciarskich (Ruka Triple) i skokach (PŚ w Kuusamo). Góra wygląda trochę jak Nosal, bo jest skalista z jednej strony. Z pozostałych stron ma dużą ilość wyciągów i tras narciarskich i kompleks skoczni. U jej stóp jest rzeczywiście ekskluzywny i cholernie drogi kurort, jakby żywcem wzięty z Alp. Na szczyt można wejść w ciągu 20-30 min, szlak jest spacerowy, ma drewniane schodki i poręcze
. Widoki są może bardziej urozmaicone niż z Pyhatunturi, bo w krajobrazie jest więcej jezior, ale poza tym jest to jeden wielki dywan drzew.
Rukatunturi
widok z góry
i takich słodziaków dużo się kręci w okolicy
Na tej szerokości geograficznej latem jest jasno na okrągło, całą dobę
To pozwala szukać biwaku kiedy się chce i niewątpliwie samo w sobie jest ciekawym doświadczeniem. Bardzo mi się to zjawisko podobało.
Kolejne "góry" to właściwie pasmo wybitnych moren nad brzegami jeziora Pielinen. Trudno mi określić to jezioro. Jego powierzchnia jest ponad 8x większa niż powierzchnia jeziora Śniardwy. A w Finlandii są większe, nawet sporo większe
Wzgórza są również objęte parkiem narodowym Koli
http://www.nationalparks.fi/en/kolinp . Można podjechać samochodem niemal pod sam szczyt, i w ciągu 20 min wejść na gładkie, obdarte przez lodowiec skaliste szczyty. Widok nie ma wiele wspólnego z wysokimi górami, ale jest powalający. Jesteśmy ok 250 m ponad taflą gigantycznego jeziora, które ciągnie się od horyzontu do horyzontu (i jeszcze sporo dalej). Na jeziorze są dziesiątki wysp. Miejsce jest magiczne i przyjeżdża tu dużo ludzi, ale naprawdę warto!
kilka widoczków z Ukko-Koli
W ogóle - zakochałem się w Finlandii. Jak ktoś lubi dziką przyrodę i spokój, to tam na pewno znajdzie. Za rok planujemy pojechać jeszcze dalej, najdalej gdzie się tylko da w Europie kontynentalnej
I zobaczyć przy okazji norweskie góry - a to już prawdziwe góry
Fińska tajga jest dokładnie tym, jak sobie ją zawsze wyobrażałem - gęsty mieszany las, ze sporą ilością brzozy, rosnący wprost na wielkich morenowych głazach. Wszędzie mokradła, komary, przepiękne czyste jeziora. Ten las ciągnie się setkami kilometrów
ponad 70% powierzchni tego kraju stanowią lasy, 10% jeziora... a przecież jeszcze pozostaje tundra, jeszcze uzytki rolne, jeszcze miasta... wcale sie nie dziwię, ze Armia Czerwona tu utknęła. To jest wprost niemożliwe prowadzić wojnę agresywną w takim terenie
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
