Witajcie.
Przyszedł czas pożegnania z Tatrami ... Trzeba wiedzieć kiedy ze szlaku zejść niepołamanym ... Pora na przerwę z powodów ważnych ...
Amen.
Końcem lipca koleżanka Paula zaproponowała mi kilka dni tras po Tatrach Słowackich. Znamy się na żywo od ponad 5 lat, nie udał Jej się mnie od razu zabić wynajętym narciarzem więc z radością zgodziłem się. W międzyczasie dowiedziałem się, że od okolic końca września muszę sobie zrobić przerwę turystyczną. Tak więc ten wyjazd zapowiadał się mistycznie ...
Na koniec warto zrobić coś ciekawego. Znam praktyczne doświadczenie Pauli więc wiedziałem, że będzie barwnie. Było.
Pojechaliśmy w środę, 7 września. Wróciliśmy wczoraj, 11 sierpnia. Cztery dni tras tatrzański, jeden dzień Magura Spiska i przełom Białki.
Pisząc w skrócie trasy po Tatrach wyglądały tak:
- dzień pierwszy : wyjazd na Skalnate Pleso, Huncowski Szczyt, Mały Kieżmarski Szczyt, Kieżamarski Szczyt, Skalnate Pleso i zejście do Tatrzańskiej Łomnicy.
- dzień drugi : Dolina Młynicka i Szczyrbski Szczyt.
- dzień trzeci : jak to uczeni w piśmie piszą - reset, lajtowa trasa, itp. - nie napiszę gdzie byliśmy ale chodziliśmy tego dnia 11 godzin i 20 minut. W tym po przerażającym, nowym asfalcie i odwiedziliśmy cmentarz z grobem księcia.
- dzień czwarty : Dolina Wielicka, Polski Grzebień, Mała Wysoka i trawers Staroleśnej, od Obłazowej Przełęczy, Baniastej Turni do Dwoistej Przełęczy, Niedźwiedziej Przełęczy i Niedźwiedziego Żlebu sprowadzającego na Magistralę.
Było rewelacyjnie. Dla Pauli wszystkie te miejsca były wcześniej znane, dla mnie było sporo nowości, np. Mała Wysoka
Zobaczyłem z bliska, wszedłem, uderzyłem z buta miejsca, których nazw wcześniej nie znałem. Np. Podufała Baszta
Teraz przed nami kontakt z trawami tatrzańskimi. Kto bywał w takich terenach to wie o co mi chodzi. Śmierć trawie !!! Ale pokonaliśmy pierwsze trawy, dotarliśmy w teren skalisty, z którego trawersem po bardzo pochyłej trawie mieliśmy dotrzeć do malutkiego siodełka, z którego mieliśmy się obniżyć, żeby później wąziutkim, stromym żlebikiem wyjść na kolejne siodełko, z którego ... ponownie trzeba sporo zejść żeby trafić w żleb prowadzący na szczyt. Tak też uczyniliśmy. Po drodze rzuciła mi się w oczy ściana z rewelacyjnymi kamieniami. Zdjęcie zamieszczę. Idąc w kierunku szczytu zauważyliśmy człowieka na szczycie ( 2385 m ). Tatry są jednak oblegane 
