Prognozy na 04.12 były obiecujące zatem wraz z Kubą postanowiliśmy gdzieś podziałać
Celowaliśmy w Wysokie ale niestety spore opady śniegu oraz halny doprowadziły do ogłoszenia 3 stopnia lawinowego. Zmusiło nas to do wybrania bezpieczniejszego rejonu i padło na Niżne Tatry. Będąc w lecie na Dumbierze wpadła mi w oko Skalka. Jest to piąty co do wysokości szczyt w Niżnych Tatrach oraz drugi co do wysokości który leży poza głównym grzbietem. Samochód parkujemy koło Mikulasskiej Chaty. Termometr wskazuje -11st. ale nie ma źle bo w dolinie wskazywało -15st
Na niebie ani jednej chmury zatem pogoda zapowiada się fantastyczna. Wyruszamy ok. 6:30 akurat kiedy zaczyna się rozwidniać. Ku naszemu zdziwieniu śniegu jest sporo mniej niż w Beskidach. Na nasze szczęście założony jest ślad z dnia poprzedniego więc nie mamy problemu z torowaniem. Po wyjściu z lasu wychodzimy na otwarty teren gdzie śnieg w większości jest mocno wywiany a w innych miejscach jest go dość sporo. 
Nie potrzebnie poszliśmy tak jak prowadzi szlak ponieważ w pewnym momencie musieliśmy torować w śniegu po uda. Po kilku metrach postanowiliśmy zboczyć ze szlaku i trawersem dostaliśmy się do centralnego żlebu opadającego z przełęczy w którym praktycznie nie było śniegu. Po 2godz od startu meldujemy się na Sedlo Pol’ana
Wieje dość mocno, zatem temperatura odczuwalna wyraźnie spada. Z przełęczy bardzo ładnie prezentuje się potężny masyw Skalki. Dystans który nas dzieli od szczytu jest spory zatem ruszamy w dalszą drogę. Po kilku minutach meldujemy się na pierwszym tego dnia szczycie czyli Pol’anie. W dolinie w okolicy Ruzemberoka widzimy piękne jezioro utworzone z mgły
Po krótkiej przerwie ruszamy dalej. Po kilkudziesięciu minutach stajemy na szczycie Kotliska z którego ukazuje nam się masyw Wielkiej Farty. W miejscu tym opuszczamy Główną Grań.
O godz. 10:30 zdobywamy wierzchołek Skalki
Panorama roztaczająca się ze szczytu jest bardzo rozległa. Widać praktycznie wszystkie masywy na Słowacji, Beskidy a także inne których nazw nie znam. Moim zdaniem jest to najlepszy punk widokowy na Słowacji 
. Gdyby nie to, że w dolinach były mgły to była by szansa zobaczyć tego dnia odległe alpejskie szczyty. 
Robimy sporo zdjęć. Trzy tygodnie wcześniej również byłem w Niżnych na Chabencu ale nie widziałem kompletnie nic ze szczytu więc tym razem odbiłem to sobie z nawiązką. Niestety przy dość mocnym wietrze temperatura nie zachęca do dłuższego podziwiania panoramy zatem po kilku minutach postanawiamy wracać. W drodze powrotnej nie wchodzimy już na szczyt Kotliska ani Pol’any tylko trawersujemy je kilkanaście metrów poniżej wierzchołków.
Po ok. 1:30godz stajemy na przełęczy. Postanawiamy schodzić w dół centralnie żlebem aby uniknąć torowania na szlaku. Ok. 13:30 jesteśmy przy samochodzie.
Pomimo zimowych warunków zmieściliśmy się w letnim czasie szlakowym co uznaję za dobry wynik. Tego dnia na szlaku nie spotkaliśmy żywej duszy oprócz trzech kozic. Szczyt wart polecenia dlatego postanowiłem napisać z niego relację
więc z Niżnych też się da, zwłaszcza, że są wyżej. Skalka idealnie się do tego nadaje tylko trzeba trafić na warunki. Zapewne tylko zima wchodzi w grę bo wtedy jest najlepsza widoczność.
