Poludnica-dwuwierzchołkowy, najdalej na północ wysunięty szczyt od głównej grani Niżnych Tatr przekraczający wysokość 1500m. To takie Pilsko Niżnych Tatr. Podobna wysokość i podobne przewyższenie do pokonania. Z wyglądu niczym szczególnym się nie wyróżnia. Samochód zostawiamy na parkingu pod wyciągiem na Opalisku ( Zavazna Poruba). Ruszamy ok. 8:30.
Początkowo szlak delikatnie pnie się w górę doliną Sucha. Po minięciu okolicznych domków letniskowych szlak robi się coraz stromszy. Po ok. 1godz dochodzimy na sedlo Rakitovica. Pojawiają się pierwsze widoki na Tatry Zachodnie
od lewej: Hruba kopa, Trzy Kopy, Rohacz Płaczliwy, baraniec
Robimy krótki odpoczynek po czym ruszamy w dalszą drogę. Podejście od sedla jest naprawdę mocne. Ścieżka cały czas stromo pnie się do góry. Po drodze mijamy jaskinie w której podczas II Wojny Światowej ukrywali się Żydzi z Polski oraz Słowacji.
Co jakiś czas zza drzew wyłaniają się piękne widoki na Tatry. Króluje w nich Krywań
Dojście na pierwszy wierzchołek zajmuje nam ok 2,5godz. Roztacza się z niego fantastyczny widok na całą Podtatrzańską Kotlinę
Mógłbym tutaj siedzieć cały dzień 
Oczywiście robimy zdjęcia i ruszamy w kierunku głównego wierzchołka. Całe szczęście, że była wydeptana ścieżka bo inaczej zapadalibyśmy się do kolan co i tak czasem się zdarzało. Po drodze musieliśmy pokonać jedno czujne bardzo strome podejście po zmrożonym śniegu. Po ok. 3godz od startu jesteśmy na Poludnicy. Kotliny już tak dobrze stąd nie widać ale za to mamy bardzo dobry widok na Główną Grań Niżnych Tatr.
Po krótkiej przerwie ruszamy w stronę sedla Pod Kupelom. Schodząc ze szczytu w pewny momencie zauważam stare ślady niedźwiedzia które przecinały szlak. Dopiero przy samochodzie mówię o tym żonie
Szlak prowadzi wzdłuż skalnego muru. Napotykamy kolejną „Jaskinie za humnom”. 
Następnie droga prowadzi przez wiatrołomy gdzie czasami gubimy szlak.
Na polanie pod przełęczą, pierwszy raz tej wiosny spotykamy krokusy.
Kierujemy się teraz zielonym szlakiem który trawersuje szczyt Poludnicy na sedlo Rakytovica. Idziemy cały czas lasem więc droga trochę się dłuży. W końcu docieramy do sedla.
Krótki odpoczynek i ruszamy w dalszą drogę. W dolinie spotykamy pierwszych turystów. Na parkingu jesteśmy po ok. 5:30godz od wyjścia. Pakujemy się i wracamy do domu. Wycieczkę polecam z uwagi na ciekawy i widokowy szlak oraz imponująco wyglądający Krywań którym zachwycałem się przez całą drogę
