Weekend się zbliżał a nie było chętnych na wyjazd. Postanawiam więc zabrać tatę na jakąś fajną turę w Tatry. Pada na rejon dol. Łatanej. Na niedzielę zapowiadali spory mróz ale za to w dzień miało być ciepło. Na Słowacji termometr pokazuje -24st
Na szczęście przy Chacie Zverovka temperatura wzrasta do -16,5st. Ustalamy, że idziemy trasą przez Przełęcz pod Osobitą żeby szybciej poczuć ciepło bijące od słońca. Trasa ta jest również piękna widokowo. Droga na przełęcz na szczęście jest przetarta ale nachylenie szlaku oraz średnio trzymające foki dały mi mocno w kość. Po wyjściu z lasu na przełęcz ukazują się nam piękne widoki 
Pogoda jest mega
Jest tak ciepło, że można iść w samej koszulce z długim rękawem. Niestety ślady w stronę Grzesia są zasypane i musimy zakładać własny ślad co przy takiej ilości śniegu jest męczące. Widać, że dawno nikt tu nie był. Jestem trochę zdziwiony ponieważ jest to bardzo fajna trasa. Dojście na Grzesia zajmuje nam więcej czasu niż na drogowskazie z kilku względów. Po pierwsze widoki są tak piękne, że co chwilę zatrzymujemy się na robienie zdjęć a po drugie jak wcześniej pisałem trzeba zakładać własny ślad co znacznie nas spowalnia. Na dodatek do moich nietypowych fok przykleja się mokry śnieg przez co muszę co chwilę obijać narty kijkiem żeby odpadł. Skrzywiłem sobie przez to jeden kijek ale ściąganie co chwilę nart nie wchodziło w grę. Strasznie mnie to wkurzało, zatem szły niezłe wiązanki słowne 
W planie było przejście przez Rakoń ale postanawiamy skrócić trochę trasę. Niestety spod Grzesia nie widać żeby ktoś zjeżdżał zatem podchodzimy praktycznie pod Rakoń na ok. 1760mnpm.
W tym miejscu jest fajne zbocze na którym jest sporo linii zjazdowych. Przepinamy się i zjeżdżamy do doliny. Po tylu kilometrach nogi są już zmęczone i co parę skrętów trzeba robić odpoczynek. Na dodatek śnieg nam nie pomaga bo ma różną strukturę.
Następnie musieliśmy przedzierać się przez gęsty las żeby dostać się do szlaku. Zatrzymują nas również wiatrołomy które musimy obejść. Dalsza część drogi to już bezproblemowy zjazd drogą do Chaty. Zmęczeni ale zadowoleni wracamy do domu
Fotki rewelacja, po prostu cudo. I piękny Wielki Chocz?(ten na ósmym zdjęciu, chyba dobrze policzyłam) a także na następnej Mała Fatra i W. Rozsutec.
