Forum portalu turystyka-gorska.pl

Jakoś tak się złożyło, że po wrześniu przyszedł październik
A wraz z nim kolejny wyż, pierwszy śnieg prawie stopniał i pogoda trzyma na 102. Podejmujemy zatem temat wejścia na Durny Szczyt przez Mały Durny i przejście granią na Łomnicę. Silna i szybka ekipa dokonuje desantu około piątej w Starym Smokowcu. W październiku to już dzień krótki, więc do Rainerowej Chatki idziemy w ciemnościach, przy potoku chłopaki idą dalej, ja idę "zmienić wodę szczupakowi" i widzę jak nadlatuje kilka dużych nietoperzy, takich okazów jeszcze nie widziałem Zaczyna się tatrzański horror.





Kilka zakosów do Zamkowskiego pokonuje biegiem, nie pójdę sam w takich okolicznościach przyrody











Podejście na próg Pięciu Stawów Spiskich zawsze daje popalić.









Jacyś jednoręcy turyści











Jest i Terinka.



Konsumujemy śniadanko, całość zalewamy bylinkowym czajem. Pełni sił wylegamy nad brzeg stawu, jest pięknie.









Zwarci i gotowi ruszamy dalej.



Ale wzroku nie mogę oderwać od ściany Lodowego.













Podchodzimy pod wylot Maćkowego Żlebu.



















Potem trawersujemy do sąsiedniego. Podejście żlebem na Małą Durną Przełęcz, dość zaskakujące, chyba pierwszy żleb, w którym tak często używałem rąk i start na progu też był niczego sobie.



Identyfikujemy miejsce, do którego dotarliśmy zimą 2017.



I drzemy do góry.









Żleb cały czas w cieniu, zimno w nim a przy dojściu do przełęczy nieźle dmucha, na grani pewnie jeszcze bardziej. Ja ubieram na siebie wszystko co mam a i tak za ciepło nie jest, więc pierwszy targam na Mały Durny by się trochę rozgrzać.













W kilka chwil jestem na szczycie, widoki zacne, nadciąga reszta ekipy.











Krótka sesjona i jedziemy dalej.















C.D.N.

Ależ piękne takie hamerykańskie niektóre zdjęcia. Taka żyleta, że hej.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

A gdzie tam amerykańskie, polską ręką na słowackiej ziemi, chińskim aparatem robione

Schodzimy z Małego Durnego robiąc trawers pod Durną Igłą i pakujemy się na Durny, podejście bardzo przypomina wejście na Gerlach granią od Przełęczy Tetmajera.







Na szczycie nikogo, ale jakaś spora grupa krząta się koło stanowiska do zjazdu w kierunku Przełęczy Klimkowej. Robimy wpis i sesjone, dla mnie to ostatni z WKT

















To teraz na Łomnicę



Dochodzimy do stanowiska, ale korek jest spory, wisimy na skałach jak bombki na choince czekając na swoją kolej.









Robimy dwa zjazdy.















Chłopaki kończą zjazdy i zwijają linę ja rozpoznaje dalszą część drogi.























Przy wejściu w trawers Pośledniej Turni czekam na nich coby nie pobłądzili .









Przed Przełączką pod Łomnicą zabawa w prostowanie Tatr





Schodzimy na przełączkę i dalej w górę do Komina Franza.















W kominie też zator, kominiarz by się przydał







Na tym odcinku idziemy związani, na łańcuchach robimy przeloty, pierwszą część komina przechodzę używając łańcuchów a drugą sobie przewspinałem bez użycia żelastwa.















Potem to już prosta droga na szczyt.











Widoki z Łomnicy pierwsza klasa.













I znów na Tytanicu





Potem udaliśmy się na kulturalną degustację



Posiedział by tak człowiek, ale schodzić trzeba, tym bardziej, że do szesnastej kursuje krzesełko z przełączy nad Skalny Staw, więc będzie można trochę nogi oszczędzić.













Na zejściu też tłumy, widać że większość wchodziła na Łomnicę normalną drogą, niektórzy jednak mają duże problemy z pokonanie ubezpieczonych łańcuchami miejsc i tam się najdłużej czeka. Na szczęście za widoku jesteśmy na przełęczy, pakujemy się do krzesełka i Magistralą Tatrzańska wracamy do Smokowca.



















Dla mnie jedno z ciekawszych przejść w Tatrach, "syta" akcja, sprawnie przeprowadzona, na takie wyrypy zawsze się pisze

Piękna wycieczka i gratuluję WKT.
Też tam chyba kończyłem. Pamiętam, że w kominie Franza byłem tak zmęczony, że modliłem się żeby nie zemdleć. Bo cały czas myślałem, że jak nie zemdleję to nie puszczę żelaza, a jak zemdleję to fruu...
Jakoś szybko Wam akcja poszła. Ile godzin ?

_________________
Gdzie wola - tam droga.

Fajna wycieczka , sporo osób jak na październik w zejściu z Łomnicy

Ciekawe porównanie, przyznam szczerze, że pierwszy raz się z nim spotkałem IMHO jednak odcinek Tetmajer - Gerlach jest troszeczkę bardziej wymagający.

Podejście na Durny to raczej 0+, grań na Gerlach to syta jedynka, a nawet (pewnie niesłusznie) wyceniana na II
Kolejna super wycieczka! Jakoś tak sporo osób kończy na Durnym.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

WHP daje I, ale też myślę, że to raczej taka "słaba" jedynka, której blisko do 0+.



Rzeczywiście coś w tym jest. Na Gerlachu chyba też (ja z tego drugiego klubu).

No i dołączam się do gratulacji! WKT w fajnym stylu, bez większego ciśnienia, przeplatana licznymi znaczniej bardziej ambitnymi wycieczkami, a mimo to ukończona chyba dość szybko

Dzięki. Kondycyjnie jesteśmy w tym roku nie do zarypania, przygotowaliśmy się w Alpy i teraz na tym jedziemy Grań jest krótka i nie męcząca, ale dojście do schroniska i na Mały Durny już tak, 5:30 był start a o 18 byliśmy w samochodzie.


Pogoda ładna to i ludzi pełno.


Trzy tygodnie wcześniej szedłem Tetmajer-Gerlach i tak mi się to skojarzyło, wyceny są różne, ale dla mnie to był ten sam poziom zaangażowania we wspinanie.


Skończyłbym w zeszłym roku, gdyby nas osuwający śnieg nie przegonił i wtedy Pośrednia Grań byłaby ostatnia.


Dzięki. WKT sama w sobie celem nie była, bardziej chęć poznania Tatr z tej łatwiejszej poza szlakowej strony, teraz będziemy próbować ogarniać wejścia najprostszymi wariantami wspinaczkowymi i kilka fajnych grani też jest do przejścia. Pierwszy poza szlakowy z WKT to była Wysoka latem 2016, nawet wtedy nie myślałem o reszcie, ale odnowiłem znajomości górskie sprzed lat, dołączyło kilku młodych narwanych i działamy

Rozsiewacie kolego Damian78 wraz kolegami pozytywne klimaty
Świetny sezon, gratulacje.

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists

Dzięki, chciałbym żeby to nie było nasze ostatnie słowo w tym sezonie

Gratuluję fajnej akcji i WKT. Z moich nielicznych wycieczek w Wysokie tą wspominam bardzo miło. Świetny teren i fajne towarzystwo. Ja jestem na półmetku WKT, myślałem że zrobię tą koronę w dwa, trzy lata ale ciągle wyskakują jakieś inne koncepcje którym nie sposób się oprzeć i powtarzam szczyty

Dzięki Na dobrą sprawę jak ktoś ma czas to spokojnie jest to do obskoczenia w jeden letni sezon. Ja nie mając za dużo czasu tylko w zeszłym roku wszedłem na siedem szczytów.