Forum portalu turystyka-gorska.pl

Wszystko o górach
portal górski
Regulamin forum


Teraz jest Cz mar 28, 2024 2:08 pm

Strefa czasowa: UTC + 1




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 7 ] 
Autor Wiadomość
PostNapisane: Śr kwi 08, 2020 11:08 am 
Stracony
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Cz lip 28, 2011 9:09 am
Posty: 5455
Lokalizacja: Białystok
Rumunia chodziła za mną już od pewnego czasu ale wciąż coś nie wypalało. A to nie było ekipy, a to termin nie pasował. Na szczęście cierpliwość popłaca! W połowie lipca 2018 roku w końcu się udało. Podróż przez Słowację i Węgry to nic ciekawego. Za to po wjeździe do Rumunii jesteśmy w innym świecie. Miejscami bieda i syf, miejscami wioski pełne cygańskich pałaców, w Siedmiogrodzie przeurocze zagrody niemieckich osadników.

Na pierwsze dni bazę zakładamy w Braszowie. Hotel w centrum, niedaleko sklepy, knajpki a w przyległych domach... kury i świnie :wink:

Dzień 1 - Bucegi

Pierwotny plan zakładał dojazd do Busteni i wjazd na górski grzbiet kolejką (taki luzik na rozgrzewkę). Okazuje się jednak, że kolejka nie działa i plan od razu pali na panewce. Ale nie ma co się załamywać! Od południa na grzbiet można dojechać samochodem tak więc szybko organizujemy transport kołowy i po jakiejś godzinie jesteśmy już na wysokogórskim płaskowyżu.

Startujemy z około dwóch tysięcy nad poziomem morza i idziemy w kierunku Baba Mare (2292 m n.p.m.). Oczywiście wszystko bez trudności.

Widoki z okolic szczytu:

Obrazek

Wokół szczytu porozrzucane są różnej wielkości eoliczne (erozja wiatrowa) formy skalne:

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Nasza dalsza trasa prowadzi na północ w kierunku szczytu i schroniska Omu (2505 m n.p.m.). Trasa wciąż bez trudności.

Otoczenie szlaku:

Obrazek

Obrazek

Jakieś pół godziny marszu i jesteśmy w okolicach szczytu. Pod wierzchołkiem małe schronisko a sam szczyt to kilkunastometrowa wyślizgana skała z wbitym prętem. Warząc za i przeciw postanawiam odpuścić wierzchołek i skoncentrować się na tym co wokół. A tam...

Vf Bucura Dumbrava (po prawej):

Obrazek

Stadko osłów:

Obrazek

Costila (2498 m n.p.m.):

Obrazek

Widok na zachód:

Obrazek

Cóż pozostaje powoli zbierać się w dół. Do Busteni czeka nas około 1600 metrów zejścia doliną rzeki Valea Cerbului. Oj będzie bolało!

Przy drodze trafiamy jeszcze na stado owiec:

Obrazek

No i zaczynamy zakosami schodzić w dolinę:

Obrazek

Poza tym, że kolana standardowo dostają w tyłek i droga dłuży się niemiłosiernie zejście jest w miarę bezproblemowe (a na mapie zaznaczyli nawet jakieś drabinki!). Po dotarciu do Busteni jesteśmy może nie zmordowani ale nogi dają znać o sobie. To była dobra rozgrzewka i dobry pomysł na początek w rumuńskich górach!

Dzień 2 - Turnu (1923 m n.p.m.)

W kolejnym dniu planujemy wyjazd w masyw Piatra Crauiului. Im bliżej jesteśmy miasteczka Zarnesti tym piękniej prezentuje się wapienny grzbiet. Za miasteczkiem skręcamy w dolinę rzeki Riul Mare i po chwili jesteśmy już na szlaku. Najpierw musimy dostać się do schroniska Curmatura.

Po drodze odsłaniają się widoki na "nasz" grzbiet:

Obrazek

W schronisku robimy sobie z pół godziny przerwy - odpoczynek i konsumpcja szturmżarcia. Teraz szybkie podejście na przełęcz Curmatura Pietrei Craiului i zaczyna się zabawa. Pierwsze trudności zaczynają się dosłownie kilkadziesiąt metrów za przełęczą - kominek, wąski żleb, dziura w skałach. Zwał jak zwał. Grunt, że trzeba zrobić ogromniasty krok do łańcucha. Nie wygląda to źle. Robię krok, sięgam do łańcucha po drugiej stronie, łapię go i... Plecak przeważa mnie w tył i lecę w dół! Aaa! Noga uderza o skałę ale udaje mi się utrzymać ostatkiem sił na łańcuchu. Podciągam się i jestem po drugiej stronie. Noga rozwalona. Ale ze mnie bałwan! Jak można było tak zlekceważyć to miejsce! Nauczka na przyszłość!

Dalej trudności wcale nie ustępują. Tyle, że sztucznych ułatwień brak i działamy już tylko w skale. Po pierwszym szoku zaczyna się piękne parcie do góry. To co najlepszego w górach!

Widok na grzbiet Piatra Mica:

Obrazek

Szlak delikatnie się kładzie. Mniej już jest skał, więcej lawirowanie między kosówkami. W końcu po kilkudziesięciu minutach jestem na wierzchołku Turnu!

Widoki całkiem przyjemne:

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Po kilkunastu minutach odpoczynku ruszamy dalej. Trawersujemy południowo-zachodnią grań a po jakimś czasie odbijamy ostro w dół i wracamy do schroniska Curmatura. Tu kolejna przerwa - tym razem tankujemy rumuńskie piwo. Należało się! Ze schroniska znaną już trasą wracamy w dolinę i wracamy do Braszowa.

Były fajne widoki. Były emocje. Było piwo. Dzień na plus!

Dzień 3 - Braszów

Jesteśmy już parę dni w tym Braszowie ale po powrotach z gór nasza eksploracja miasta ograniczała się do knajpek i sklepów w okolicach hotelu. Tego dnia chcemy obejrzeć historyczne centrum miasta. Większość atrakcji znajduje się w okolicach runku - tam więc ruszamy.

Ratusz:

Obrazek

Otoczenie rynku:

Obrazek

Biserica Neagra - czyli Czarny Kościół:

Obrazek

Colegiul National Andrei Saguna:

Obrazek

Jeden z wielu przykładów sztuki sakralnej z Braszowa:

Obrazek

Bastionul Tesatorilor:

Obrazek

Czarny Kościół z Promenada de sub Tampa:

Obrazek

Na dokładniejsze zwiedzanie nie mamy czasu. Zmieniamy miejsce naszej bazy - ruszamy w kierunku Gór Fogaraskich!

cdn

_________________
Wiem, że nic nie wiem


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Śr kwi 08, 2020 6:01 pm 
Kombatant

Dołączył(a): Śr lis 01, 2017 6:55 pm
Posty: 510
Lokalizacja: Gdynia/ Reda
_Sokrates_ napisał(a):
Teraz szybkie podejście na przełęcz Curmatura Pietrei Craiului i zaczyna się zabawa. Pierwsze trudności zaczynają się dosłownie kilkadziesiąt metrów za przełęczą - kominek, wąski żleb, dziura w skałach. Zwał jak zwał. Grunt, że trzeba zrobić ogromniasty krok do łańcucha. Nie wygląda to źle. Robię krok, sięgam do łańcucha po drugiej stronie, łapię go i... Plecak przeważa mnie w tył i lecę w dół! Aaa! Noga uderza o skałę ale udaje mi się utrzymać ostatkiem sił na łańcuchu. Podciągam się i jestem po drugiej stronie. Noga rozwalona. Ale ze mnie bałwan! Jak można było tak zlekceważyć to miejsce! Nauczka na przyszłość!


Brakuje mi zdjęcia tego dostarczającego wrażeń miejsca :D

Widoki świetne...

_________________
Jeśli są zasady, to nie ma kwasów.


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Cz kwi 09, 2020 7:41 am 
Stracony
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr lip 12, 2017 7:32 am
Posty: 4097
Przewodniki zacznij pisać :)
Jak rozumiem masz pamiętniki z podróży?

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Pt kwi 10, 2020 6:06 am 
Stracony
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Cz lip 28, 2011 9:09 am
Posty: 5455
Lokalizacja: Białystok
Redemption MM napisał(a):
Przewodniki zacznij pisać :)


Jak mi zasponsorujesz częste i długie wakacyjne pobyty w "przewodnikowych" miejscach ;)


Redemption MM napisał(a):
Jak rozumiem masz pamiętniki z podróży?


Wystarczą zdjęcia i mapa 8)

_________________
Wiem, że nic nie wiem


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Pt kwi 10, 2020 11:31 am 
Stracony
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Cz lip 28, 2011 9:09 am
Posty: 5455
Lokalizacja: Białystok
Dzień 4 - Lacul Caltun

Prognoza pogody nie jest zła więc w planach jest Nagoiu (2535 m n.p.m.) przez Strunga Doamnei - Czarci Żleb (Strunga Dracului) jest podobno zamknięty do odwołania ze względu na lawiny kamienne.

Bazę mamy przy jednym z zakrętów Drogi Transfogaraskiej, rzut beretem od wodospadu Cascada Balea. Po wczesnym śniadaniu dojeżdżamy prawie kilometr wyżej w pobliże Lacul Balea (takie rumuńskie Morskie Oko). Pogoda miała być i w sumie jest tyle, że do dupy. Nic nie widać, zimno i wieje. No ale cóż - atakujemy!

W jakieś pół godziny wdrapujemy się na przełęcz Curmatura Balei (2202 m n.p.m.). Podobno są stąd całkiem przyjemne widoki. My nie widzimy kompletnie nic! Jesteśmy na grani i w jej okolicach będziemy przez najbliższy czas. Dochodzimy do Saua Paltinului (2345 m n.p.m.) i skręcamy w prawo w kierunku Nagoiu. Czasami trawersujemy grań, czasami idziemy ściśle jej ostrzem. Czasami jest łatwo, czasami trzeba używać rąk i pomagać sobie stalowymi linami. Taka łatwiejsza namiastka naszej Orlej Perci. Pierwszy szczyt na trasie to Varful Laitel (2390 m n.p.m.). Robimy krótką przerwę. Wiatr urywa łeb i jest strasznie zimno.

Idziemy dalej. Strasznie wieje. Wiatr dosłownie zwiewa z grani i momentami idąc jej ostrzem trzeba kucać za występami skalnymi aby nie dać się strącić w przepaść. Podczas jednego z takich podmuchów decyduję, że odpuszczam dzisiejszy cel. Nie są to dobre warunki, które pozwalają pchać się gdzieś wyżej. Zwłaszcza, że nie mam pojęcia jakie warunki i trudności czekają mnie wyżej.

W końcu schodzimy z grai do kociołka, w którym znajduje się jezioro Lacul Caltun.

Jeziora nie widać ale jest schron:

Obrazek

Wchodzimy do schronu. W końcu można odpocząć od tego cholernego wiatru. Uf! Burza mózgów co robić dalej. Ja od razu wykładam kawę na ławę i mówię co myślę o dalszym pchaniu się w górę. Reszta jest podobnego zdania. Wychodzimy jeszcze tylko kilkanaście metrów dalej aby sprawdzić przebieg szlaku i mieć czyste sumienie, że dobrze robimy rezygnując z wejścia na szczyt.

A szlak idzie biegnie gdzieś tam:

Obrazek

Okazuje się, że nie musimy wracać tą samą drogą - na mapie widać szlak z niebieskich krzyży, który przez dwa grzbiety ma nas zaprowadzić do naszego punktu wyjścia. Podobno przed nami jeszcze około czterech godzin drogi. Trzeba więc zebrać się w sobie i znów wyjść na wiatr. Do boju!

Zaczynamy łagodne zejście wzdłuż potoku. Skały i kamienie zmieniają się w trawę i kwiaty. Powoli przestaje wiać i wychodzimy z chmury. W końcu!

Zaczynamy podejście na pierwszy grzbiet i pojawiają się pierwsze widoki:

Obrazek

W końcu wdrapujemy się na pierwszy grzbiet.

Widoki niczego sobie:

Obrazek

A tu dalsza część trasy i kolejny grzbiet to przejścia:

Obrazek

Rzut oka w dolinę:

Obrazek

Trawersujemy nasz pierwszy grzbiet i dochodzimy do kolejnego kociołka. No tak - zapomniałem dodać, że podczas całego dnia tylko w schronie spotkaliśmy kilka osób. Poza tym pusto! Z kociołka zaczynamy strome podejście na kolejny grzbiet. Zajmuje nam to około pół godziny ostrego marszu. W końcu jesteśmy na górze i możemy chwilę odpocząć.

Musimy się jeszcze przebić do tunelu, w którym ginie widoczna w środku droga:

Obrazek

Na grzbiecie:

Obrazek

Po chwili odpoczynku zaczynamy trawers grzbietu, który prowadzi nas powoli w dół. Minuta za minutą, metr z metrem. Po jakiejś godzinie dochodzimy do wylotu tunelu. Tunel nie jest oświetlony więc na głowy nakładamy czołówki i zaczynamy marsz na drugą stronę grani. Po kilku minutach jesteśmy na miejscu. Tu znów nic nie widać i wieje. Ale dzień!

Dzień 5 - Netedu (2351 m n.p.m.)

Wychodzimy z naszej bazy i obchodzimy od północy grzbiet Piscul Balei. Łatwy szlak w pięknym lesie wyprowadza nas do trawiastej doliny otoczonej zielonym grzbietami. W dolince słychać szum potoku i dźwięk owczych dzwonków. Jest pięknie!

Obrazek

dziemy w górę doliny z małymi przerwami na podziwianie widoków.

Jest naprawdę ładnie:

Obrazek

Otoczenie doliny:

Obrazek

Zaczynamy bardziej stromy odcinek podejścia na Curmatura Balei:

Obrazek

W końcu dochodzimy na przełęcz i robimy standardową przerwę na zdjęcia i żarcie.

Widoki zacne:

Obrazek

Balea Lac:

Obrazek

Dotychczas przebyta droga:

Obrazek

Po zasłużonym odpoczynku w kilkanaście minut schodzimy w okolice jeziora i po chwili zaczynamy podejście na grzbiet Muchia Buteanu. Szlak bez większych trudności wyprowadza nas po kilkudziesięciu minutach na grań. Jest pięknie!

Balea Lac i Droga Transfogaraska:

Obrazek

Południowa grań:

Obrazek

Północna grań:

Obrazek

Widoki z wierzchołka:

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Droga Transfogaraska:

Obrazek

Na szczycie spędzamy dobre pół godziny. Jest po prostu przepięknie! Teraz pozostaje jednak wybrać trasę zejścia. Opcje mamy dwie: powrót znaną już drogą do Balea Lac i zjazd na dół kolejką lub przejście północnej grani. Większość jest za opcją drugą więc zaczynamy powolny marsz na północ. Już po kilkaset metrach psioczę sam na siebie, że dałem się do tego namówić. Krucho jak cholera. W wielu miejscach trzeba zjeżdżać po skale na tyłku. Po kilkudziesięciu minutach wchodzimy w kosówkę i jest jeszcze gorzej. Widać, że szlak nie jest uczęszczany: miejscami trudno go w ogóle odnaleźć w gąszczu gałęzi. Walczymy jednak dzielnie pomimo podrapanych rąk i nóg.

Gdzieś po drodze mijamy szczyt Vf Buteanu (2056 m n.p.m.) i po kolejnych kilkudziesięciu minutach w końcu wchodzimy do lasu. Nareszcie! Chyba nigdy w życiu nie cieszyłem się tak z tego, że kończy się kosówka! Po tej krótkiej walce z tym zielonym cholerstwem mogę już sobie choć trochę wyobrazić jak muszą męczyć się ludzie przedzierający się przez pola kosówy! Tymczasem docieramy do drogi...

Jesteśmy zmordowani postanawiamy więc łapać stopa. Dzielimy się aby nie stać w grupie i machamy paluchami. Po kilkunastu minutach dajemy jednak za wygraną. samochody jadące z góry albo są nabite na maksa albo zajęte przez przysłowiowych Kenów i Barbie. Zostaje nam te ostatnie kilkaset metrów w dół przejść na własnych nogach. Zaczyna kropić deszcz a my zaczynamy ostatni etap zejścia. Mija godzina i w końcu doczłapujemy się do naszej bazy. Jesteśmy zmordowani ale szczęśliwi. To był zdecydowanie najpiękniejszy dzień wyjazdu!

Dzień 6 - Cascada Balea

Pogoda do bani: zimno i pada. Żeby nie siedzieć na tyłkach postanawiamy zrobić sobie kilkunastominutowy spacer do pobliskiego wodospadu. Pomimo fatalnej pogody na trasie tłumy! Zadziwiające!

Sam wodospad całkiem ładny i w słoneczną pogodę robi pewnie jeszcze lepsze wrażenie:

Obrazek

Tubylcy spotkani na szlaku:

Obrazek

Tym miłym akcentem kończymy nasz pobyt w Fogaraszach...

Podsumowanie

Góry Rumunii to niesamowite miejsce! A przecież my zrobiliśmy dopiero wstęp wstępu do ich poznania.
Lokalne jedzenie w większości jakoś specjalnie nie powala. Właściwie jedyna rzecz, która bardzo mi smakowała to miód z cynamonem. Pychota!
Piwo poprawne, ze słodyczy w sklepach udało mi się dorwać tylko jakiś batonik "Rom", cała reszta to Milki i tym podobne dziadostwa.
I coś na co zawsze zwracam uwagę - przez cały pobyt nie widziałem ani jednej ładnej Rumunki!

Na pewno kiedyś tu wrócę!

_________________
Wiem, że nic nie wiem


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: So kwi 11, 2020 5:39 pm 
Kombatant

Dołączył(a): Wt lut 23, 2016 2:37 pm
Posty: 412
Jak zwykle szacun.

:salut:

_________________
"...nie tych droidów szukacie..."


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
PostNapisane: Pt cze 05, 2020 9:23 pm 
Stracony
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Cz cze 18, 2009 11:04 am
Posty: 10402
Lokalizacja: miasto100mostów
Z tymi Rumunkami to lipa straszna.
Ale rumuńskie góry marzą mi się od wielu lat.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'


Góra
 Zobacz profil Wyślij prywatną wiadomość  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 7 ] 

Strefa czasowa: UTC + 1


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 18 gości


Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów

Szukaj:
Skocz do:  
POWERED_BY
Polityka prywatności i ciasteczka
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL