Z parkingu Hopffeldboden wyjeżdżamy około osiemnastej, początkowo jedzie Bogdan, jak robi się ciemno ja przejmuję stery. Na wysokości Bergamo jesteśmy koło drugiej w nocy, mamy plan walnąć się w śpiworach pod żywopłotem na parkingu przy stacji benzynowej, ale jak tylko się kładziemy zaczyna kropić a w oddali widać błyski. Kilka godzin przesypiamy na siedząco w samochodzie. Rano ruszamy to Staffal, zostały dwie godziny jazdy. Koło dziewiątej jesteśmy na znanym nam z zeszłego roku parkingu, tradycyjnie robimy rozpierduchę na parkingu
Widok w kierunku Castora i Liskamma Zachodniego nadal niezmienny
Po zeszłym roku poszedłem po rozum do głowy i plecak zmniejszyłem do minimum ... w przeciwieństwie do kolegów
Oddział gotowy do szturmu na czterotysięczniki
Pakujemy się do wagonika kolejki linowej, która na trzy raty wywozi nas na Punta Indren na ponad 3200m, skąd mamy 400m w pionie do schroniska Gnifetti.
Ze stacji kolejki wychodzi się na niewielki lodowiec, drogi dojścia do schroniska Gnifetti są dwie, łatwiejsza przez schronisko Montova lub trudniejsza ferratą, która na wprost pokonuje wysoki próg skalny.
Oczywiście wybieramy tą trudniejszą opcję z ciężkimi plecakami lekko nie jest, ale nikt nie mówił, że będzie lekko
Jesteśmy na ponad trzech tysiącach a jest gorąco jak na adriatyckiej plaży
Po przejściu progu skalnego już widać schronisko, takie szybkie podejście to ja rozumiem, nie to co zeszłoroczna mordownia do Sella.
Dobrze widać też fragment grani na Piramide Vincent, którą będziemy wchodzić.
Trawersujemy kolejny lodowiec i stajemy pod kolejnym progiem skalnym, tu również to pokonania jest ferrata, która wprowadza na taras schroniska.
Meldujemy się w schronisku, dostajemy przydział do pokoju, cały górski majdan zostawiamy w suszarni/szatni, chyba najlipniejszej jaką widziałem w alpejskich schroniskach, przede wszystkim za małą jak na tak duże schronisko. Potem meldujemy się w jadalni, gdzie na warsztat idzie pizza i browarek. Podczas konsumpcja darów ziemi włoskiej, rozmyślamy jak tu miło i aktywnie spędzić resztę dnia
Widok na drugą stronę skalnej wyspy, na której stoi schronisko, lodowiec Lis, znów jesteśmy na Monte Rosa
Widok z sypialni na seraki lodowca Lis i Naso del Liskamm.
