Dłuuugo mi sie odwlekało napisanie tej relacji,aż w końcu dziś przyszedł odpowiedni moment.Poza tym mysle,że w te upały mała dawka śniegu to będzie sama przyjemność
Na miejsce akcji dokulałyśmy się z górolką 13 rano-w planach była Kościeliska,ale skończyło się na łażeniu po sklepach i szukaniu drugiej pary kijków trekingowych.Poszukiwania zaowocowały kolejnymi Fizanami
DZIEŃ 1
14 czerwca połozyłyśmy kres temu lenistwu i wyruszyłyśmy przed siebie-znaczy się na Kasprowy<wiem,wiem-parę osób nie przepada za tym rejonem>
Przez wyjściem na Boczań należało sie stosownie ucharakteryzować,co też uczyniłyśmy:
Jak widać na szczytach śniegu zalega jeszcze całkiem sporo-ku mojej uciesze
Po drodze co kawałek musiałam się czołgać z aparatem po jakis krzaczorach,bo podobno jakis cudowne i niepowtarzalne okazy zielska ttfu.../kwiatków tam rosły.Moje akrobacje uwieńczyło charczenie futrzaka łażącego gdzieś w kosówce-potem górolka już żadnych zdjęc w tej okolicy nie chciała tylko migiem strzałeczka do schroniska
Tradycyjnie już Górolka upadła oddając pokłon Kościelcowi-potem droga na Kasprowy upłynęła całkiem miło i przyjemnie-słońca coprawda nie widać,ale wersja z chmurkami też mi się bardzo podoba-tym bardziej,że było bardzo ciepło.
Górolka jak widać sporo łyknęła z nauk Ojca i robienie skrótu na Kasprowy nie sprawiało Jej najmniejszego problemu<do pewnego momentu>
Im wyżej,tym więcej śniegu-na końcowym odcinku można było spokojnie wjechać do kolan
Coniektórzy shcodzący "turyści" byli tym faktem mocno zdegustowani
Ze szczytu widoczki wspaniałe na ośnieżone jeszcze szczyty,genialna widoczność i ...cholerne wietrzysko
Moja ulubiona Świnica w pełnej okazałości<inne okazy też mają się dobrze>:
Tatry Zachodnie i okoliczne typki też niczego sobie
Iście artystyczny zjazd z Kasprowego wynonała Górolka-i co najważniejsze:bez użycie nart<za to kijki miała>
Na to ujęcie czekałam równe 20 min.->> tak sobie jakoś ubzdurałam
Na Myślenickich Turniach nieco się zachmurzyło,więc szybko pobiegłam w krzaczki załatwić pewną sprawę i pomykałyśmy dalej w kierunku Kuźnic
Oczywiście chmury się rozeszły i zanim dodreptałyśmy do Kuźnic to w najlepsze świeciło sobie słońce
No i to na tyle wrażeń z dnia pierwszego.Ciąg dalszy nastąpi niebawem
a może Łukasz tam też szedł obok mnie 
