Pora chyba zabrać się za pisanie relacji z tegorocznego letniego wypadu w Tatry. Byłam w kochanych górach od 4 do 17 lipca. Pogoda często płatała figla, zmuszając mnie do modyfikacji tras. Ale i tak jestem bardzo zadowolona z wypadu w góry
A więc...
4 lipiec
Tego dnia przyjechałam do Zakopca około 10 rano. Zanim dotarłam na kwaterę zaczęło lać
Więc po prostu poszłam trochę spać, zresztą byłam trochę zmęczona calonocną podróżą w zatłoczonym busie. Po południu jednak czułam, że muszę gdzieś iść. Ponieważ dalej padało, wybrałam coś typowo spacerowego, poszłam do Doliny Ku Dziurze. Doszłam do jaskini, ponoć jest otwarta do zwiedzania. Ale bez latarki, poza tym ślisko więc dałam sobie spokój. I tyle na początek
Kolejny dzień, kolejna wycieczka. Trasa: Kuźnice - Hala Kondratowa - Przełęcz Kondracka - Kopa Kondracka- Przełecz Pod Kopą - Hala - Kuźnice
Od rana leje. Było chyba około 9 kiedy widzę, ze cos jakby się przejaśniało. Więc szybko na postój busów. Do licha, najwyżej zmoknę, burz nie zapowiadali, więc chyba mogę iść. Nie mam ochoty siedzieć na kwaterze lub na Krupowkach. Więc szybko zdecydowałam, ze taka trasa będzie dobra. Idę na Kondratową, trochę poda, momentami jakby wyłaziło słońce. Docieram do schroniska, tam niewiele osób. Chwile posiedziałam w schronisku, potem ruszyłam w stronę Przełęczy. Idzie parę osób, niewiele. Im wyżej, tym większa mgła. Praktycznie nic nie widać, zero widoków. Docieram do Przełęczy i myślę co dalej. Chciałam iść na Kope, ale ta mgła mnie jakoś przerażała. Pare osób odbija na Giewont. Widzę, że ktos schodzi z Kopy, więc pytam się jakie tam warunki. Okazało się, że te osoby wcale nie były na Kopie, po prostu pomyliły szlak. Chcieli iść na Giewont, odbili na Kopę, w porę się zorientowali, że źle idą. W koncu widzę, że jakiś chłopak idzie w stronę Kopy, więc się przyłączyłam. Momentami wieje solidnie, momentami zapada cisza. Niesamowita cisza. Cisza, mgła, lekki deszcz. Dochodzimy na Kopę i szybko na dół, bo tam to już wiało. Idziemy w stronę Przełęczy Pod Kopą, stamtąd do schroniska. W przeciwną stronę idzie parę osób. W pewnym momencie zaczyna się ulewa i na dodatek jeszcze albo to był grad albo śnieg. Jestem kompletnie przemoczona. Do schroniska ledwo co można wejść, ale w końcu jakoś się udalo. Musiałam zalożyć suchą bluzkę. Ale oczywiście w plecaku wszystko było mokre. Potem już tylko do Kuźnic. Zmokłam, ale to nieważne. Chciałam iść na spacer, pobyć blisko gór
Dzień trzeci - Palenica - Dolina 5 Stawów Polskich - Krzyżne - Hala Gąsienicowa - Jaworzynka - Kuźnice
Trasa piękna, choć troszkę męcząca. A ja trochę przesadziłam, bo po prostu za późno wyszłam.
Wcześnie rano leje. Trochę później dalej leje
W końcu jak widzę, że w miarę się przejaśnia, ruszam i wsiadam w busa. Tak naprawdę to miałam w planach Świstówkę, bo było nieco późno już. Ale co tam, zachciało się mi poznać nowy szlak. W Pięciu Stawach wiało tak, że nie dało się stać. No więc już miałam iść w stronę szlaku na Świstówkę, gdy zachciało mi się iść na Krzyżne. I idę, pewna siebie, choć nikt tam nie idzie. Pora o której wyruszam na ten szlak też nie jest ciekawa, bo jest już lekko po 13. Na góre nikt nie idzie, parę osób mijam idących ze strony przeciwnej. Co chwilę się zatrzymuję i patrzę na piękne otoczenie. Dolina 5 Stawów wygląda baśniowo. Do przełęczy dochodzę już lekko zmęczona. Na szczęscie porcja czekolady i gorąca herbata dodały mi sił i ruszam dalej. Idę samiutka. Miałam trochę strach, czułam się jakoś nieswojo. Bałam się, że zaraz gdzieś mi jakiś niedźwiedź wyskoczy. I trzeba tam bardzo uważac na oznaczenie szlaku, ze dwa razy zdarzyło mi się, że zeszłam trochę ze szlaku, ale szybko znajdowałam ten właściwy. Myślałam, że nad Czerwonym Stawem będą ludzie, ale gdzie tam. Pusto. Dwie osoby spotkałam jakieś 20 miniut od Murowańca. Do schroniska dotarłam jakoś tak przed 18. W schronisku o tej porze cicho i pustawo. Szybko coś gorącego zjadałam i na dół do Kuźnic. Schodziłam razem z sympatyczną dwójką ludzi, których wcześnie widziałam w Piątce. Tyle, że oni szli przez Zawrat.
Szlak jest ładny, tyle, że męczacy. Trzeba na niego więcej czasu. Na drugi raz spróbuję iść od Gąsienicowej. Czy na tym szlaku zawsze tak pusto?
Taki widoczek miałam jak docierałam na kwaterę
cdn... .
.
Na swoje usprawiedliwienie mam tylko to, że widoki pochłonęły mnie bez reszty.
Coś się uparł co na niektórych... 
i jeszcze w sierpniu sie wybierasz, co planujesz?
