Jedziemy więc z ostatnim dzionkiem.
11.02.08 - zacznę może od pięknego pomysłu Mordulca, który sporo dał mi do myślenia podczas drogi do Murowańca. Otóż gdy przedtsawiłęm swoje plany na następny dzień (miało być opalanko nad Czarnym Stawem), Kiler skrzywił się lekko i szybko zaproponował coś co stało się faktem:
Idź sobie na Karb od Zielonych Stawków i potem walniesz żlebem dupozjazd! Więcej mi nie było trzeba. Jako że pociąg powrotny do Wawy miałem 15:45 to pozwoliłem sobie dłużej pospać i tak wstałem o 7:40. Pogoda piękna, słońce ostro grzeje, czegóż mi jeszcze trzeba? Szybkie śniadanko: podójna jajecznica na maśle z kiełbachą i na szlaku jestem już 8:15. Widziałem mnóstwo fotek Gąsienicowej w relacjach naszych kolezanek i kolegów ale uwierzcie: TO NIE TO SAMO! TAM TRZEBA BYĆ SAMEMU ABY TO POCZUĆ!
Kieruje się więc w stronę wyciagu narciarskiegoi tam po raz pierwszy o 8:33 zrzucam plecak i piję herbatke ze śniegiem.
Dalej uderzam dosyć nieźle wydeptaną ścieżką w kierunku Karbu. Idzie się całkiem przyjemnie i troche inaczej aniżeli latem. Teraz tnie się praktycznie na wprost Karbu pokonując niewielkie wzniesienia. W końcu zaczyna denerwować mnie mocno ubity śnieg i zakłądam raki. Po chwili już o wiele lżej. Samo podejście pod przełęcz jest tak proste że nawet gdyby nie ten śnieg to spokojnie można tu wejść bez jakiegokolwiek sprzętu. Nie odczuwam zmęczenia, organizm po takich dniach sam nabrał odporności na wysiłek i ciągle chce więcej. Dziś niestety nie będzie wariactwa, idę sam. Nie ma kto mnie opieprzyć i pokierować.
O 9:34 jestem na Karbie.
Wcześnie - myślę sobie. A może by tak spróbować Q?
Nie, nie! Miało być bez ryzka, idziesz qrva sam! - podpowiada mi jakiś dobry głos. Piję więc herbatkę, jem pawełka i dzwonię do Łukasza z pozdrowieniami. I kolejny głos przeciwko Q - odradza mi i dobrze. Będzie czas i na Kościelca i to idąc w wesołej ekipie a nie w milczeniu, nie lubię chodzić sam, nienawidzę!
Trudno, życie. Spoglądam w kierunku Czarnego Stawu i widzę że żleb jest dosyć stromy. Tym lepiej - będzie szyyyyybciej!
Czekan pod pache, siadam w wyrobiony tor przez mnóstwo dup i jedzieeeeeeemy! W środku żlebu przypomina mi się że mam raki na nogach.
A c*****************j tam, nie zwolnie, nie ma bata, to już mój ostatni zjazd! Jako że mam sporo czasu to postanawiam się poopalać i przez jakiś czas podziwiać piękno OP pokrytej śniegiem.
Po jakimś czasie podnoszę się i ruszam do Murowańca aby zakupić jakiś napój na drogę. W promocje dostaję cole 1l za 7zł i jest to najlepsza cola jakąkolwiek piłem do tej pory...
O 11:13 wychodzę z Murowańca i obieram kierunek: Boczań. Droga jest tragiczna, szczególnie w lecie, nie chce mi się wyciągać raków i liczę się z tym że mogę zostawić jakieś zęby na szlaku. Masakra jakaś ale daję radę.
W Kuźnicach jestem 12:20. Jeszcze tylko przepyszny placek po zbójnicku połączony z piwkiem w Zagrodzie
i kieruję się w stronę stacji PKP. Po drodze siadam jeszcze na ławeczce parku i przez jakiś czas z łzami napływającymi do oczu żegnam się z przepiękną, zimową monokliną tatrzańską...
KONIEC!
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
W chacie odczytam uważnie - RARYTAS! 