Kiedy tułacze ciśnienie nęka od grudnia, to w czerwcu już nie ma zmiłuj
Tak więc na miłe rozpoczęcie sezonu padło na Bieszczady... znowu.
Wycieczkę rozpoczęliśmy dość standardowo bo od Wetliny i Połoniny Wetlińskiej, która powitała nas tak:
Fioletowy okaz
A tu już zejście do Brzegów Górnych oraz droga do Schroniska pod M.Rawką
Widok ze schroniskowego okna
Wdały się jakieś zakłócenia
O Połoninie Caryńskiej będzie krótko i konkretnie - było zimno, wietrznie, nieprzyjaźnie, jednym słowem spacer w chmurach, ale cholera, nawet wędrowanie szlakiem z widocznością ograniczoną do 3 m ma swój urok
Wybrałam zdjęcia gdzie momentami było widać jednak trochę "więcej"
Równowaga w przyrodzie musi być, tak więc kolejny dzień był piękny i słoneczny
W drodze na Tarnicę
Na Przełęczy Goprowców
Pierwszy raz na Połoninie Bukowskiej. Przepiękna trasa, do pary z Bukowym Berdem to dla mnie jedne z najpiękniejszych miejsc w Bieszczadach. Niestety zdjęcia nie oddają w pełni piękna tej połoniny ani klimatu jaki panował, kiedy szlismy całkowicie pustym szlakiem o zachodzie słońca.
I to by było na tyle
A następna relacja, jak się uda, będzie z Tatr :]
tam by ZTGM sie udał 
dodam że jak dotąd nie zaliczyłam spotkania 1 stopnia z misiem i modliłam się aby to nie nastąpiło akurat wtedy gdy po całodziennej wędrówce nogi wchodziły mi w ... bo chyba miałabym jedynie siłę na to aby paść i się nie ruszać 
)
Wiatr to jest wtedy jak ściaga z Ciebie ubranie 
