Dzień czwart y – Dana
Hopsa, hopsa dana, dziewczyno kochana… Nie, nic z tych rzeczy, jordańska Dana to coś niezmiernie poważnego – wielki rezerwat przyrody (Dana Nature Reserve, Mahmiyyat Dana) – jedno z najpiękniejszych miejsc Bliskiego Wschodu. Krajobrazy są tu równie niezwykłe, jak w Petrze, a skały tworzą formy podobne do tych w Wadi Rum. Roślinność jednak jest tu znacznie bogatsza. Wiosną na płaskowyżach rezerwatu oraz między skałami rośnie mnóstwo kwiatów a w osłoniętych miejscach występują poletka dzikich zbóż.
Rezerwat Dana (wstęp 6 JOD) obejmuje głęboką dolinę Wadi Dana, otaczające ją skaliste płaskowyże a także fragment pustynnego dna Wadi Araba u wlotu doliny – łącznie 320 km2 (TPN – ok. 212 km2). Te dwie cyfry podałem celowo, aby uzmysłowić czytelnikowi, że skoro tam byłem zaledwie ok. 2 godz. I to w zasadzie tylko we wsi Dana, skądinąd bardzo interesującej, ale o tym potem, że mogłem temat zaledwie „polizać” a fotograficznie na tyle ile horyzont i mój obiektyw 150 pozwolił. W dodatku rezerwat należy zwiedzać na wiosnę, gdy jest bujna roślinność po zakończeniu okresu deszczowego a nie w końcu września, gdy oliwki są koloru zmęczonej zieleni a większość roślin spalona słońcem i wyżarta przez kozy, osły i owce i temu osłowi na zdjęciu pozostał już tylko zeschły oset.
A jednak to, co zobaczyłem pozwoliło, aby się zachwycić i mieć świadomość, że się odwiedziło miejsce niezwykłe, do którego chciałoby się wrócić i zobaczyć dokładniej. Ale to już nie ja, to dla młodych!
O tym, że w Jordanii są jakieś góry wie niewiele Polaków. Ja, Bogiem a prawdą też nie. Najlepszym dowodem na to może być fakt, że gdy wymieniałem informacje z jednym userem raczej w tematyce górskiej oblatanym to powiedział – to tam są jakieś góry, słyszałem, że ponoć jakieś niewielkie w Judei, ale w Jordanii??? A są, i to niebywałej urody (a i ściany niezwykłej trudności) mimo, ż najwyższy szczyt tego kraju ma zaledwie trochę ponad 1800 p. p.m. Pewną tego próbkę ma się już w samych okolicach, Ammanu a także wokół Morza Martwego, choć tutaj akurat brzeg jordański jest znacznie bardziej skromniejszy w porównaniu z potężnym skalnym klifem od strony izraelskiej i autonomii palestyńskiej. Ale wystarczy wjechać w okolice kanionu Al. – Mudżib (już opisywanego), aby radykalnie zmienić zdanie (i znowu – przypominam – ten Al. – Mudżib był też zaledwie „polizany” a jego najbardziej interesującej części nie było danym mi obejrzeć). Dalsza droga do Al. – Karak w przekonaniu tym utwierdza a to, co można zobaczyć na trasie Al. – Karak do Dany miejscami zatyka dech. Niestety autokar jedzie, nigdzie nie przystaje i jedyna metoda utrwalenia cokolwiek to zdjęcia przez okno, oczywiście zamknięte. Fotografuję więc i ja i nauczony poprzednimi efektami a raczej ich brakiem staram się to robić możliwie najstaranniej i zapieram się na siedzeniu lub stojąco jak tylko się da aby zdjęcia nie poruszyć. Niestety nie mam żadnej rady na refleksy od szyb i okien z drugiej strony. Coś tam się udało, coś się udało trochę poprawić dzięki PS, efekt w sensie sztuki fotograficznej jest mizerny, ale utrwalić widoki w pamięci a także podzielić się nimi z Państwem można, co niniejszym czynię. Tak przy okazji patrząc na te gołe, zalane słońcem szczyty (a temperatura jest tu ok. +30 C) zastanawiam się ilu z naszych znużonych deszczem w Tatrach koleżanek koleżanek i kolegów chciałoby pozdobywać te szczyty – mozół zapewne straszliwy.
Wreszcie jesteśmy już w Danie – wioska jest położona na dość rozległej skalnej ostrodze opadającej pod dość sporym kątem w kierunku doliny Wadi al. Dana (wadi to po arabsku dolina). Od pozostałych stron świata oddzielają ją przepastne ściany opadające na kilkaset metrów w głąb od płaskowyżu. Dolinę zaś ograniczają z obydwu stron dość piękne szczyty, z których dwa położone w sąsiednich pasmach w podwieczornej mgle do złudzenia przypominają Giewont. Jeszcze dalej majaczą we mgle niewielkie pagórki Wadi al. Araba, zza których wieczorem przy dobrej widoczności można ponoć dojrzeć światła izraelskich miast.
Wygląd niektórych ścian a także pagórków dna doliny natomiast jest taki, że gdybym nie patrzył na to, co patrzyłem a pokazano mi zdjęcia, to bym pomyślał, że to wytwór fantazji grafika komputerowego i to na zdrowej bani lub chaju. Proszę zobaczyć w albumie i ocenić. Od razu dodam, że przede mną jeszcze Petra i Wadi Rum i przekonam się, że poprzeczka jeszcze zostanie znacznie podniesiona.
Wieś Dana patrząc z dala i z góry wygląda trochę jak szrot tirowskich kontenerów. Podchodząc bliżej dostrzega się, że to niewielkie domki kamienne, niektóre już całkiem zrujnowane i opuszczone, inne prawie zrujnowane lecz zamieszkałe bo z kominka coś dymi, inne jakby „luksusowe” ale jaki to luksus! Do niektórych dochodzi elektryczność, bo sztyca z drutami, o takie rzeczy jak o wodę i łazienkę oraz ubikację śmiech zapytać. Ciekawe gdzie oni to załatwiają, znowu śmiech a właściwie strach zapytać. Jednym słowem era kamienna w XXI wieku. Dostrzegłem jeden marny sklepik a jedyne dwa okazalsze budynki to Visitors Centers i… posterunek policji. Jest jeszcze ubikacja dla turystów…Gwoli ścisłości jest i hotel „Tower Hotel” stylizowany trochę na okoliczne budynki ale w środku całkiem okazały – wiadomo turyści…A wokół wre życie, chłopak galopuje na osiołku, włóczą się kozy i owce a także wyliniałe chude psy. Patrząc na to wszystko człowiekowi zaczyna być głupio, że jest nieźle ubrany, ma aparat fotograficzny i przyjechał eleganckim autokarem. Zaczynam rozumieć co to jest afrykańska lub azjatycka bieda.
Ruszamy w drogę, do Petry, celu podróży jeszcze 42 km.
Dość tego, garść informacji turystycznych dla ewentualnych chętnych:
Dojazd – do najbliższej miejscowości czyli Al.- Kadisza docierają mikrobusy z Tafili a także Al – Karaku a zdarzają się i z Ammanu.. Stąd do wioski Dana trzy km boczną drogą pieszo lub taksówką. Mikrobus z Ammanu kosztuje 1.5 JOD w jedną stronę.. Noclegi w dwóch miejscowych hotelach (
www.danahoteltower.com ) lub na campingu Rummana Campsite (brak prądu, są łazienki).
Są szlaki turystyczne – trzy łatwe (od 1 do 6 godz.), cztery średnie od 1.5 do 6 godz. I dwa trudne.
Bliższe informacje – Visitors Center
www.rscn.org.jo
Jak zawsze tradycyjnie zapraszam do zapoznania się z resztą zdjęć w moim albumie na Picasie:
http://picasaweb.google.pl/japko175/Dana#
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
TG