Ktoś to już kiedyś napisał, Tomek to był chyba jeden z niewielu prawdziwych górskich romantyków

Czy ktoś wie co się stało z serwisem https://polskihimalaizmzimowy.com ?

https://sportowefakty.wp.pl/alpinizm/735275/pierwszy-wywiad-elisabeth-revol-powiedzialam-tomkowi-ze-przyleci-po-niego-heliko

ps2. Jest już wywiad z Revol, hmm..

Wywiad z ER, wejście na szczyt po zachodzie słońca ...:

A czy jest taka opcja, że po kilku dniach w ekstremalnych warunkach ona po prostu nie zna prawdy? Nie pamięta, konfabuluje itd.

Nie mnie sądzić, ale jedna z tych historii, która uzasadnia modne onegdaj na forum "mądry wycof nigdy ujmy nie przynosi"

Boje się, że zaraz wysypią się teorie spiskowe i oskarżenia pod adresem Revol, że coś kręci. Dla mnie jej relacja jest spójna, na tyle na ile może być biorąc pod uwagę ogólny ekstremalny kontekst tej sytuacji i tło emocjonalne. Generalnie opis jest dramatyczny. Stan Tomka był dużo gorszy niż początkowo zakładano. Opis nocnych halucynacji Eli i wymiany buta za wyimaginowaną herbatę - przerażający.

Zbyt logiczne były orzekazy z góry, zbyt logicznie mówi teraz i w zbyt logiczną całość się to układa.

Była 17:15, kiedy zdecydowaliśmy, że mimo już późnej pory, jednak zaatakujemy. Weszliśmy na Nangę mniej więcej 45 minut później,

Ciekawe z jakiej wysokości wystartowali, że po 45min osiągneli szczyt. Czy gdzieś pojawiła się taka informacja?
Co do Tomka... nie wiem, on chyba musiał już na tym podejściu iść na oparach, szkoda że nie zorientowali się wcześniej co się dzieje i że sytuacja jest poważna, a może po prostu nie umieli już odpuścić. Okropny jest ten wywiad

co chciano przesłać dalej.

Niestety, wszystko wskazuje na to, że nawet gdyby wtedy się wycofali to sytuacja i tak byłaby krytyczna.

Ciekawe z jakiej wysokości wystartowali, że po 45min osiągneli szczyt. Czy gdzieś pojawiła się taka informacja?
Co do Tomka... nie wiem, on chyba musiał już na tym podejściu iść na oparach, szkoda że nie zorientowali się wcześniej co się dzieje i że sytuacja jest poważna

po 17 kiedy do wierzchołka jeszcze trochę brakowało, jeszcze raz rozważyli czy iść dalej.
Niestety, wszystko wskazuje na to, że nawet gdyby wtedy się wycofali to sytuacja i tak byłaby krytyczna.

Wydaje mi się że niekoniecznie, myślę że wycof raczej by go uratował.
Był w stanie jeszcze podejść 100 metrów i następnie zejść prowadzony przez Revol, czyli przy znacznie większym wysiłku niż "o własnych oczach", 800. Gdyby zaczął schodzic od razu raczej doszedłby do namiotu, zagotował herbaty, wziął leki, nałożył śpiwór itd.

„Szczerze mówiąc, myśleliśmy, że dochodzi do szczytu”, powiedział Simone Moro. „Była tak blisko. Tylko 20 – 30 minut od szczytu.
(...)
Około 100 metrów poniżej szczytu, powiedziała Simone, że może nie dać rady wejść samodzielnie.

Krabul, zephyr, to co piszecie wydaje się najbardziej prawdopodobne. Pytanie czy w ogóle była w stanie zauważyć, że coś dzieje się z Tomkiem. Przy takim zmęczeniu i wysokości mogło się to odbyć na zasadzie: Idziemy/dajesz radę? Tak. I tyle... A na szczycie rzeczywiście nastąpiło odcięcie prądu

Szczyt za wszelką cenę

No raczej tam nie zasiedli i nie prowadzili dysputy, więc mogło tak być. Zmierzchało, albo już było ciemno. Mogła nie widzieć, że Polak już w zasadzie idzie na naprawdę ostatnim oddechu, bo przecież tam się chodzi w wielu przypadkach na przedostatnim. Trudno więc ocenić, czy partner się zaraz przewróci w pół żywy, czy idzie świadomie. Podobnie ze wzrokiem, przecież mu nie zajrzała w oczy. Mógł się nawet nie odezwać, tylko kiwnąć głową, ręką.

Ciekawe z jakiej wysokości wystartowali, że po 45min osiągneli szczyt. Czy gdzieś pojawiła się taka informacja?

Za pośrednictwem Jarka Siedlaczka otrzymujemy informacje prosto spod Nanga Parbat (8126 m). Wynika z nich, że zespół Elisabeth Revol i Tomek Mackiewicz wyruszył w kierunku szczytu i ma się znajdować na wysokości bliskiej 8 tys. metrów*.
(...)
Wygląda na to, że zespół postanowił podjąć próbę, mamy nadzieję skuteczną, zdobycia szczytu. Jarek Siedlaczek przekazał ostatnie informacje z Pakistanu. Wynika z nich, że zespół znajduje się w kopule szczytowej i czeka na osłabnięcie wiatru, by spróbować wejść na Nanga Parbat.
(...)
[aktualizacja, 25.01. godz. 13:20 (17:50 czasu pakistańskiego): z bazy dotarły informacje o chmurach, które przesłoniły kopułę szczytową, nie widać gdzie znajdują się w tej chwili Elisabeth Revol i Tomek Mackiewicz]

Była 17:15, kiedy zdecydowaliśmy, że mimo już późnej pory, jednak zaatakujemy. Weszliśmy na Nangę mniej więcej 45 minut później,