W pewnym momencie po południu, wywołałem przez radio Tomasza. Słyszę jego głos, który przychodzi z daleka. Trochę „szorstki”. Odpowiadam, zastanawiając się, jak Ci tam Tomek? On mówi coś, ale nie czuje się dobrze, czekam kilka sekund. Trochę „martwię się”, że to nie jest miłe miejsce, gdzie on teraz jest, sam, z tym wiatrem… Tomasz zaczyna mówić. Mówi mi, że jest w namiocie i śpiworze przez cały dzień. Że namiot jest szarpany i wyginany przez wiatr, że jest strasznie i nie może nawet wyjść na siusiu. Stoję, czekając w milczeniu. Nie wiem, co powiedzieć i zastanawiam się, czy to jest moralne.
Ponownie cisza… Tomek mówi, że „trochę” się nudzi i że musi pogadać. Opowiada dowcip po angielsku, o zakonnicy i Jamajczyku. Naśladuje ich głosy, Zakonnicy i tego Jamajczyka. Rozśmiesza mnie. Jestem rozwalony, nie słyszę za dobrze, nie rozumiem wszystkich słów, ale już jego głos, który z 6700 metrów imituje głos zakonnicy i Jamajczyka sprawia, że umieram ze śmiechu. Skończył opowiadać kawał, on się też śmieje. Naciskam przycisk w radiu i czuję, że śmieję się dalej. Jesteśmy jak dwaj kretyni, którzy się śmieją przez radio, jeden na 6700, a drugi na 3600 metrów.
Tomasz, jest dziś bez wątpienia największym człowiekiem na Ziemi, na dużych wysokościach, kto wie, czy tak pomyślał?
Gdy już wyśmialiśmy się tak, cisza… prawie minutę. Mignęło zielone światełko na moich radiowych żaróweczkach i znowu głos Tomasza dolatuje trochę „szorstki”, ostry, rozmyty w falach radiowych, które przychodzą z daleka ze zmęczeniem. Teraz – Tomasz już mi mów – jest lepiej. Pogadamy później. Ok. Ok.
<Tłumaczyła Małgorzata Klamra>

Raheel Adnan ‏@Raheel_Adnan 4 min.
#NangaParbat: So, Tomek & David are setting up for summit-bid, tomorrow. Simone & Pawel will be available for support! Fingers crossed.

Tomasz Mackiewicz i David Goettler stworzyli zespół, który jutro zaatakuje niezdobyty zimą szczyt Nanga Parbat! Teraz próbują się przedrzeć przez skalną część ich drogi. Są na wysokości ok. 6900 metrów. Simone Moro źle się czuł w nocy, wymiotował i schodzi do obozu II. Do obozu III idzie z kolei Paweł Dunaj. Moro i Dunaj będą zapleczem/pomocą ataku szczytowego. W obozie II jest Jacek Teler.

Simone Moro już w obozie II. Będzie schodził do bazy. Warunki na górze bardzo dobre, nie wieje za mocno, nie jest zbyt zimno.

David Goettler jest na wysokości 7000 metrów. Zaczął kopać platformę pod namiot. Tomek Mackiewicz jest 100 metrów niżej i powoli idzie w górę. Wiatru nie ma, lekka mgła.

Goettler założył obóz IV na wysokości 7000 metrów. Topi śnieg na herbatę, czeka na Tomka, który się zbliża. Nadchodzi wiatr i zimno.

Tomek Mackiewicz jest już w obozie IV.

cyt. "Tomek i David podeszli wyżej pod Mazeno i stwierdzili, że jest zbyt niebezpiecznie, więc przerywają akcję i schodzą do C3"

01.03.2014 | 15:00
Atak zakonczony ok.7150m Chlopcy schodza,dzis razem wszyscy wieczorem odmeldujemy sie w bazie BISMINLA HRAHMA LERAHIM!

O 7:45 czasu pakistańskiego Tomek i David byli jeszcze w namiocie. Wiatr wiał z prędkością 70 km/h i jak przekazali przez radio, było ... zimno.

Paweł Dunaj przekazał, że wieje naprawdę mocno. Chciałby ruszyć się z obozu III do obozu IV, ale czeka na decyzję Tomka i Davida.

Również Jacek Teler, który przebywa w obozie II czeka na decyzje Tomka i Davida.

Tomek i David zdecydowali się podejść trochę w górę i zobaczyć jak wygląda sytuacja po stronie Diamir nad Granią Mazeno na wysokości ok. 7200 metrów.

Tomek i David postanowili przerwać atak szczytowy. Zbyt mocny wiatr, za zimno i zbyt niebezpiecznie. Wycofują się do obozu III.

David jest już w C2. Tomek też niedługo powinien się tam pojawić.

"Wszyscy są niedaleko C1, wracają do BC. Zebrali cały sprzęt i liny. Czują się w porządku"

Ta góra już tam trochę stoi, i za rok też będzie stała

Tak na oko patrząc po tych czterech próbach, jeżeli droga Schella jest rzeczywiście optymalna, to jedyne szanse ma duża skoordynowana wyprawa. Cieżką charówą założyć 4-5 obozów i mieć w składzie szybkobiegaczy do szybkiego ataku szczytowego.
Co nieco śmieszne, w zasadzie ten skład co był, to trochę przez przypadek jakoś tak właśnie wyglądał, ale obozy zostały w styczniu założone za nisko, okno z ataku szczytowego było za krótkie, Simone nie miał śpiwora i żarcia, a poza tym nawet gdyby się Davidowi i Simone udało, to na szczycie stanęli by dwaj Włosi, co by się przydało żeby tak jakoś inaczej wyglądało.