Po przeczytaniu książki stwierdziłem, że raczej niewielu osobom w tym temacie coś się rozjaśniło, a na pewno JHB sprawił ból rodzinom Kowalskiego i Berbeki. Sytuacja z JHB to nauczka dla ewentualnych przyszłych ekip, żeby absolutnie nie zabierać ze sobą dziennikarzy/reporterów, choć oczywiście wolałbym, żeby nie było okazji do organizowania wypraw takich jak ta zainicjowana przez Jacka Berbekę.

13 lipca o godz. 6 rano wyszedł z bazy wprost do obozu II zespół A (Gawrysiak, Stasiak i Tekieli) z zamiarem atakowania wierzchołka Broad Pek Middle dziś, czyli w dniu 15 lipca.

Widzę że tegoroczna letnia wyprawa na BP middle to tu?

http://wspinanie.pl/2014/07/postepy-wyp ... ak-middle/
.

No 15y to właśnie dziś?

Mail od Jurka Natkańskiego z bazy pod Broad Peakiem:
"Od dwoch dni jest dobra pogoda, prognozy na najblizsze kilka dni rowniez wiec dzis odbylo sie spotkanie liderow wypraw i ustalenie kolejnosci wyjsc, gdzie i ile kto ma lin etc., ustalenie kto i kiedy chce atakowac.Do obozu 3 juz dzis wstepnie przetorowali Czesi.

Dzis w nocy wychodza do obozu 2 z zamiarem ataku szczytowego wyprawy: nasz zespol A / Gawrysiak, Tekieli, Bielejec, Stasiak,/, dwuosobowy zespol wegierski, trzyosobowy zespol pakistanski Karima Hayatta, 6-osobowy zespol agencji Dan Mazura, 3-ch Bulgarow z Bojanem Petrowem, i Rumun Alex Gavan.
Reszta czyli drugie tyle a moze nawet wiecej wychodzi pojutrze w tym zespol Seven Summit, oraz nasz zespol B czyli Tomala, Bielecka, Chmielarski.
Dzien po zespole B wychodzi Natkanski, Grudzien jako support zespolow A i B.
Plan jest taki ze nasz zespol A bedzie atakowal Broad Peak Middle w wyjsciu z nocy z 22/23go lipca a zespol B glowny wierzcholek BPeak w wyjsciu 23/24 lipca.
Trzymajcie kciuki
pozdr
Jurek"

O ile mnie pamięć nie myli mieli atakować tylko BP Middle. Skąd nagle pomysł na BP...

Czwórka na zimowym Broad Peaku była na 7400.

Problem chyba nie leży w samych reporterach/pisarzach a w ludziach takich jak JHB. Facet ewidentnie dostosowuje wszystko pod siebie. Założył sobie wcześniej, że tak będzie i tak musi być i kropka! Wymyśla dialog, o którym nie ma pojęcia. Przeinacza "fakty". Zachowuje się jak pajac, co z resztą nie powinno dziwić bo po wywiadach stwierdzam, że faktycznie jest z niego pajac...

Relacja z ataku na Broad Peak Middle (8016m)
23 lipca, punktualnie o godzinie 0:00, międzynarodowy skład - około 14 osób, ruszył z obozu trzeciego celem otwarcia, po raz pierwszy w sezonie drogi do przełęczy (7830m). Wśród nich znalazło się czterech Polaków: Kacper Tekieli, Jarek Gawrysiak, Grzegorz Bielejec i Krzysztof Stasiak. Polski zespół szturmowy po pracowitej nocy spędzonej na wyznaczaniu i torowaniu drogi
(głęboki śnieg oraz konieczność omijania szczelin) oddzielił się na
przełęczy od reszty kolegów (która ruszyła w kierunku głównego wierzchołka).
Jarek poprowadził pierwszy wyciąg i po półtoragodzinnej przerwie
spowodowanej "opóźnieniem" Krzyśka (który doniósł drugą linę, a sam pozostał w odwodzie na przełęczy), ściągnął Kacpra i Grześka. Trójkowy zespół mógł rozpocząć wspinaczkę granią Broad Peak Middle (8016m). Skała w okolicach
szczytu okazała się bardzo krucha, a asekuracja prowizoryczna, co choć
uprzykrzało wspinaczkę, to przede wszystkim zabierało poczucie kontroli na czas zjazdów powrotnych. Po pokonaniu około 1/3 drogi (trudności skalne IV stopień, mikst 3 stopień), na wysokości 7920m zespół zdecydował się na odwrót. Po przeprowadzeniu długiego wyciągu na lotnej asekuracji, Kacper, na górnym stanowisku zauważył u siebie początki deterioracji potęgowanej udarem słonecznym, która do momentu "ściągnięcia" partnerów, mocno postąpiła. Na
ten moment do pokonania pozostały jedynie dwa wyciągi - mikstowe "obejście" uskoku, po stronie chińskiej, oraz łatwy śnieżny teren wyprowadzający na szczyt. Niestety po półgodzinnym prowadzeniu Grześka, Kacper zasygnalizował
moment krytyczny, a Jarek, bacznie obserwujący zarówno wspinającego się Grześka jak i wiszącego obok kolegę, potwierdził konieczność rozpoczęcia zjazdów. Po kolejnych dwóch godzinach, zespół znalazł się na przełęczy, a wieczorem z powrotem w obozie trzecim.
Po prawie dobie akcji pozostał duży niedosyt - od pierwszego powtórzenia
drogi polskiej z 1975 roku, dzieliło polskich wspinaczy jedynie
kilkadziesiąt metrów. Być może gdyby nie trudne zjazdy czekające zespół w
drodze powrotnej, zdecydowaliby się oni na kontynuację akcji, prawdopodobnie podjęli oni jednak dobrą decyzję.

Niestety trzeba powiedzieć że jak narazie słabo to wszystko wygląda porównując trudności letnie i zimowe.

No niestety. Ja się nie czaruję, że ktoś z naszych wejdzie na K2 czy Nangę zimą.

Bez wsparcia silnych wspinaczy typu Moro czy Urubko to jest nierealne.

Nie no jak to Polacy mają zdobyć te dwa szczyty to zabieranie na polską wyprawę Moro czy Urubko to totalny bezsens.

Relacja z wyprawy Broad Peak:
"24 lipca ok.22-iej, do polskiej messy w bazie wyprawy wszedł członek zespołu tajwańskiego z prośbą o pomoc umierającemu w obozie IV (ok.7500m) rodaka.
Siedzący w bazie Kacper skontaktował się z kolegami przebywającymi w tym czasie w obozie III. Troje z nich było bezpośrednio po udanym ataku szczytowym na główny wierzchołek Broad Peak. W "trójce" byli również Krzysiek, Grzesiek i Maniek. Ten ostatni jako jedyny był w miarę "świeży", a ponadto - zrządzeniem losu - zna się rzeczy bo jest ratownikiem medycznym i gorskim. Próby zrekrutowania partnerów z innych wypraw do akcji ratunkowej zakończyły się fiaskiem, mimo tego, że proszeni o
udział byli również rodacy umierającego wyżej Shahima. W tej sytuacji do akcji włączyli się Grzegorz (24h po ataku szczytowym na Middle) oraz Marek, który po akcji szczytowej nie zdążył nawet wysuszyć butów. Po trzygodzinnej walce o znalezienie w nocy "czwórki", Maniek i Grzesiek dotarli do poszkodowanego, który znajdował się pod prowizoryczną opieką pary Meksykanów. Maniek zaaplikował mu niezbędne leki, a Grzesiek podał tlen.
Nazajutrz w godzinach porannych wrócił po Shahima jego osobisty tragarz wysokościowy, który sprowadził Go do obozu III, a wieczorem do "dwójki", gdzie następnego dnia po raz kolejny dostał od Mańka dawkę leków.

Akcja ratowania Tajwańczyka splotła się z problemami zdrowotnymi Krzyśka, któremu pomocy należało udzielać równolegle. 25 lipca rano stracił on poczucie równowagi i czuł się coraz gorzej. W tej sytuacji Maniek, który wrócił z nocnej akcji, bez zastanowienia zaaplikował koledze lek na obrzęk mózgu, a Piotr rozpoczął podawanie tlenu. Po około godzinie przygotowań,
Piotr rozpoczął sprowadzanie Krzyśka. Wszelkie zakłócenia w podawaniu mu tlenu, spowodowane poluzowaniem maski itd. natychmiast odbijały się na stanie chorego, który zaprzestawał współpracy z ratującym. Po 9 godzinach akcji, Krzysiek, Piotr oraz Agnieszka znaleźli się pod ścianą, gdzie czekała na nich reszta polskiego zespołu z jedzeniem i piciem. W bazie stan Krzyśka
uległ znacznej poprawie, zmierzając do normy w dniu następnym. Tego samego dnia wieczorem, do bazy dotarł Grzegorz, ktoremu akcja ratowania Tajwańczyka uniemożliwiła bezpieczne wyjscie do ataku szczytowego na główny wierzchołek Broad Peak. Maniek i
Marek z powodu późnej pory i sporego ładunku sprzetu spędzili noc w obozie II. Nazajutrz po zwinięciu całego polskiego ekwipunku z "dwójki", zeszli na dół, kończąc tym samym właściwą część wyprawy. W trakcie zejścia z dwójki Maniek aktywnie uczestniczył w sprowadzaniu poszkodowanego Tajwańczyka
aplikując mu tlen i zastrzyki ratujące życie."

Jednak czasem się da...

Nie wiem, czy nie pojawił się w innym wątku kontrowersyjny dla pewnie większości wywiad z etykiem prof. Jackiem Hołówką na temat himalaizmu, lin do niego daję więc w tym wątku, bo i wywiadu pewnie by nie było, gdyby nie tragiczna śmierć na BP http://wyborcza.pl/magazyn/1,140187,164 ... cerze.html