Forum portalu turystyka-gorska.pl

ale jest za to proza życia

To do tematu Proza Tatr

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

No właśnie, proza Tatr Dla mnie jedno i drugie jest nieoddzielne. Nie ma magii Tatr bez jej prozy, i nie ma prozy bez magii

tak ale nie do wszystkich

Wasza dobroć i łaskawość powaliła mnie na pysk.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

nie lękaj się Łukaszu

Ja się lękam tylko Urzędu Skarbowego.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

a nie powinieneś...

W Tatry przeważnie jeżdżę z chłopakami z KEGa. Zawsze chodzimy w grupie, rozmawiamy, śmiejemy się. Trudno więc o prawdziwy mistycyzm, nostalgię i zadumę nad pięknem przyrody.
Zdarzają się jednak czasem momenty bardzo intymne i piękne.
Lubię odłączyć się od swojej grupy, odejść na kilkadziesiąt metrów i schować się między skały.
Przeważnie wędrujemy po zupełnych bezdrożach, z dala od szlaków i istnień ludzkich. Tam można znaleźć wiele spokoju.
Oddalam się więc, chowam w zagłębienia terenu, czasami znikam w gęstej, zielonej, pachnącej żywicą kosodrzewinie.
Kiedy już jestem sam, nie słyszę głosów innych, czuję się niczym Jan Chrzciciel na pustyni, czy samotny rozbitek na bezludnej wyspie.
Dotykam delikatnie dłońmi skał, lekko przykucam żeby się do nich zbliżyć, poczuć tą intymna więź, usłyszeć lekki szmer i tętent - to bicie serca skał.
Skała jest chłodna i tak potężna. Nic nie mówi - milczy bezdusznie. Chłód przechodzi w zimno. Przechodzą mnie dreszcze.
Wiem, że jestem wtedy jak najbliżej natury. Niczym dziecko w łonie matki. Zaczynam czuć swoje pierwotne, dzikie instynkty. I to zjednoczenie z Tatrami.
Pospiesznie, prawie z duszą na ramieniu zdejmuje spodnie, majtki i gwałtownie się wypróżniam. Po chwili jest już po wszystkim. Zostawiam cząstkę siebie moim ukochanym Tatrom, ubieram się i odchodzę odmieniony. Jestem oczyszczony. Czuję ulgę i niesamowitą lekkość.
Niestety muszę wracać do współtowarzyszy. Opuszczam więc moją świątynię dumania i wracam do stada niczym samotny wilk z polowania.
Wszystko wraca do rzeczywistości.
To właśnie wspomnienie tych chwil powoduje, że tak Kocham Tatry i ciągle chcę do nich wracać.
Chłopaki witają mnie tylko prozaicznym:
- Co tak długo srałeś? - zupełnie nieświadomi jakich intymnych tatrzańskich przeżyć właśnie doświadczyłem.

To jest tylko ich szorstka powierzchowność. Tak na prawdę w głębi swych osobowości przezywają kontakt z górami tak jak Ty. Tylko ( niepotrzebnie ) wstydzą się do tego przyznać.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

Bo Ty magii nie wyczuwasz w powietrzu.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

O bezduszni!
Jak możecie w taki brutalny sposób nazywać tą intymną chwilę?
Obrażacie moje uczucia. To nie jest za przeproszeniem żadne robienie kupy, tylko oddawanie cząstki siebie ukochanym granitom.

Rohu w tym momencie usmarkałam się po pas

_________________
ಠ_ಠ Innego końca świata nie będzie.

Rohu! Nie mam słów! Boskie!

No tak - to na prawdę jest magia Tatr.

B.

Rohu - nominacja do MA

_________________
siciarz.net

Wybacz. Nie każdy ma tak wrażliwą duszę jak Ty.

_________________
"Stary jestem, mam sklerozę, czas umierać" 09.IX.2006 - rozstaj dróg w Dolince za Mnichem

"Stałem się nowym użytkownikiem ale ten nowy też musi posta napisać"

prawda to skała jest zimna a chłód wzmaga reakcje kałotwórcze

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Nie wiem jak to jest i działa, ale dzisiaj - przed kolejną deszczową wędrowką po Highlandach pomyślałem sobie - pieprzyć to (oczywiście pojdę) - nie mogę się doczekać tegorocznej wizyty w Tatrach. Gdzie wszystko - schroniska z piwkiem i świetnym żarciem, tłumy na szlakach, zakazane offroady (ktore zamierzam dopiero odkryć), pogoda, kolor skał, zapach kosodrzewiny o zmierzchu, strzeliste skalne szczyty kojarzy mi się tak miło. Tatry to moim zdaniem takie unikalne mikro Alpy. Unikalne - bo ja nie znam innych takich gor. Nawet te j....e regle z ciągłą koniecznością przedzierania się do szczytow to coś czego w Szkocji brakuje. Czasem idziemy tutaj i widzimy mikry lasek jodłowy czy modrzewiowy i z reguły wtedy pada zdanie - popatrz, prawie jak w Tatrach!... Prawie, czyni rożnicę. Spenetrujemy szkockie gory bo taki jest plan, ale Tatr nie da się zapomnieć.

_________________
http://3000.blox.pl/html

"Listy z Ziemi" Twaina: poszukaj, przeczytaj... warto

Boskie ...

Miszcz!
A nawet Wieszcz.

_________________
Pamiętasz co obiecywała?

"Tu leży wieszcz, przechodniu, nie szcz."

_________________
siciarz.net

I ja, i ja ...

_________________
GŚ TG

A i owszem, nie przeczytałem wcześniej poprzednikow. Zacnie płynie.

_________________
http://3000.blox.pl/html

"Listy z Ziemi" Twaina: poszukaj, przeczytaj... warto

Piszecie, że bez prozy Tatr, nie ma ich magii. Racja. Uniesienia na szczycie tym większe, im więcej - idąc na ten szczyt - nawtykamy Górom za ich nieprzystępność, za stromizny, za usuwające się spod nóg piargi, za zapadające się w śnieg nogi, za pozostawiony na szlaku pot...
A na szczycie uświadamiamy sobie, że to wszystko było nieważne - jest tylko radość!
A po zejściu uświadamiamy sobie z kolei, że tak naprawdę już nie pamiętamy tego zmęczenia, pamiętamy tylko tę euforię na samej górze!
A kiedy następnym razem idziemy znów tym samym szlakiem, na który tak strasznie wyklinaliśmy, jesteśmy święcie zdziwieni i zaskoczeni, że jest tak ciężko

_________________
Z Gór powstałem i w Góry się obrócę...

http://picasaweb.google.com/zbigniew.wojciechowicz
http://picasaweb.google.pl/tatrzanskie

Skojarzyło mi się a'propos mojego powyższego pisania, że kiedyś podzieliłem sobie odpoczynki na szlaku na kilka kategorii. Od najdłuższego, do najkrótszego:
1. siadamy, zdejmujemy buty, popijamy, co tam mamy , leżymy, chłoniemy;
2. stajemy, by oddech i serce doszło do ładu;
3. stajemy, by oddech doszedł do ładu;
4. stajemy, by spojrzeć w górę i powiedzieć: "K..., ale jeszcze daleko!"

A poza kategoriami jest jeszcze zatrzymanie się, by zrobić zdjęcie. Poza kategoriami, bo przecież nie dla odpoczynku się zatrzymujemy, ale by udokumentować jakiś pejzaż A wszyscy doskonale wiemy, że zdjęć mamy z Gór tak dużo tylko dlatego, że są li tylko pretekstem, by odsapnąć na szlaku i by jednocześnie nie wyjść na cieniaka

_________________
Z Gór powstałem i w Góry się obrócę...

http://picasaweb.google.com/zbigniew.wojciechowicz
http://picasaweb.google.pl/tatrzanskie

spróbuj z węglem.

_________________
ಠ_ಠ Innego końca świata nie będzie.

Czuje się rozpracowana

_________________
Jak mówię,że wybaczam to nie znaczy,że zapomnę.

http://chomikuj.pl/hania.ratmed
http://7000.pl/index.php?page=wyprawy&o ... p=himalaje

Nieee, ja to największe uniesienia przeżywam jak mi się trafi dobry dzień kondycyjny i zapier.dalam.

Nie brnęłabym w jakąś mistykę. W górach codzienne problemy zostawiamy na dole - jest zdrowy wysiłek fizyczny, jest działanie, więc człowiek nie ma głowy do myślenia o jakichś pierdołach (albo przeciwnie, z dystansu właśnie przytomniej mu się o nich myśli) dylematy i decyzje dotyczą konkretów a nie abstrakcji, można (rzecz ważna szczególnie dla dziewczyny) nie przejmować się absolutnie wyglądem zewnętrznym, świadomość pokonania trudności dodaje skrzydeł, no i jak się trafią widoki to dochodzi uczta estetyczna. To jest wystarczająco dużo, żeby się uzależnić, i nie trzeba dorabiać ideologii

_________________
[https://wordpress.com/view/3000stop.home.blog]239, zostało 43[/url]