Gorszą historię pamiętam z czasów, kiedy byłem ratownikiem górskim w Alpach Włoskich. Któregoś dnia, a był to środek surowej zimy, otrzymaliśmy zgłoszenie o zaginięciu grupy turystów na szlaku. Pomimo zwalającej z nóg wichury, potężnej śnieżycy i kąsającego mrozu, ubraliśmy wełniane swetry oraz kalesony, po czym wyruszyliśmy na ratunek. Kiedy przedzieraliśmy się przez zasypane śniegiem turnie, skontaktował się z nami przez radio dyspozytor i przekazał mrożący krew w żyłach meldunek: otóż przelatujący nad górami samolot pasażerski zawadził o jeden ze szczytów i rozpruł sobie kadłub, z którego wysypali się pasażerowie. Musieliśmy podzielić naszą niewielką grupę, ja skierowałem się na szczyt w celu ratowania pasażerów samolotu, zaś mój kolega podążył dalej na poszukiwania pechowych turystów. Oczywiście, z powodu silnego wiatru, nie było mowy o wysłaniu helikoptera, więc byliśmy zdani na własne siły. Jakimś cudem udało mi się odnaleźć zagrzebanych w śniegu pasażerów, zaspy na szczęście zamortyzowały ich upadek, więc byli tylko zmarznięci, mokrzy i zdezorientowani. Kiedy próbowałem zebrać ich jakoś do kupy, znów odezwało się moje radio, a dyspozytor łamiącym się głosem oświadczył, że mróz spowodował zwarcie w pobliskiej bazie rakietowej i że zostały przypadkowo wystrzelone rakiety z ładunkami zapalającymi, wycelowane prosto w mój rejon operacyjny. Kto inny na moim miejscu zapewne by się załamał i pogodził z losem, ale ja dostrzegłem światełko w tunelu. Nakazałem dyspozytorowi, aby nastawiono systemy naprowadzające rakiet na sygnał z mojej radiostacji, po czym umieściłem ją w środku niewielkiego lasku jodłowego. Pociski nadleciały i wybuchły, zamieniając lasek w morze ognia, przy którym ogrzewaliśmy się przez całą noc, a rano wiatr zelżał i kolumna dymu stała się znakomitym znakiem rozpoznawczym dla załóg helikopterów ratowniczych. Zostałem okrzyknięty bohaterem, jednak i tak lepiej powiodło się mojemu kumplowi, okazało się bowiem że musiał własnym ciałem ogrzewać zaginione turystki, wśród których były m.in. była miss świata do lat 17 oraz żeńska drużyna siatkówki juniorek z Paryża.

Zalończenie: z wdzięczności miss świata zaprosiła mnie na wystawną kolację, na której zaserwowano węgorza w galarecie, gdy nagle zadzwonił zegarek, węgorza trzymałem w ręce a galareta spływała po brzuchu, koniec

TOPR poszukuje dwóch grotołazów w Tatrach Zachodnich – informuje TVN 24.
TOPR twierdzi, że grotołazi prawdopodobnie znajdują się w Jaskini Czarnej. Mieli wrócić do Zakopanego o godzinie 4. rano, lecz, jak dotąd nikt ich nie widział. TOPR uważa, że przebywają oni nadal w jaskini. Na miejsce akcji poszukiwawczej skierowano zespół ratunkowy.

- Rozpoznanie w Jaskini Czarnej prowadzi obecnie sześciu ratowników. Załoga śmigłowca ratunkowego sprawdza z powietrza drugi, trudno dostępny otwór jaskini - powiedział ratownik dyżurny.
Z grotołazami nie ma żadnego kontaktu.
Jaskinia Czarna jest położona w masywie Organów. Jest szósta pod względem długości w Polsce. Charakteryzuje się obszernymi korytarzami. Posiada kilka pięter połączonych pionowymi ciągami o znacznej wysokości.

Jaskinia została odkryta w 1961 roku. Obecnie jest wykorzystywana głównie do celów szkoleniowych.

Przestało sypać. Poszukiwania grotołazów w Tatrach

Około południa w Zakopanem przestał padać śnieg. Całe miasto jest zasypane niemal metrową warstwą śniegu. W Tatrach panują fatalne warunki. Ratownicy TOPR próbują odnaleźć grotołazów, którzy nie wyszli na czas z Jaskini Czarnej.

Dwóch grotołazów nie wyszło o zapowiadanej wcześniej godzinie z Jaskini Czarnej w masywie Organów w Dol. Kościeliskiej. W jaskini szuka ich pięciu ratowników TOPR. Śmigłowiec z powietrza sprawdzał drugi, trudniej dostępny otwór groty. Na razie poszukiwania są bezskuteczne.

Jasinia Czarna to szósta pod względem długości grota w Polskich Tatrach. Ma przeszło 6,5 kilometra długości i ok. 240 głębokości.

W nocy z soboty na niedzielę para nieodpowiedzialnych turystów około godz. 24 wyruszyła szlakiem z Kuźnic na Halę Gąsienicową. Przed godz. 3 ratownicy TOPR odebrali telefon z prośbą o pomoc. Turysta osłabł i nie mógł iść dalej.

Ze schroniska na Hali Gąsienicowej na pomoc wyruszyli ratownicy. Odnaleźli dwójkę turystów w okolicach Przełęczy pod Kopami. Byli cali i zdrowi.

Słowaccy ratownicy w nocy pomagali siedmiu wyczerpanym polskim ski-alpinistom, którzy wybrali się na Baraniec - trzeci co do wysokości szczyt w Tatrach Zachodnich. Na dół sprowadziła ich grupa dziewięciu ratowników Horskiej Służby.

Po nocnych opadach Zakopane tonie w śniegu. Pod Giewontem leży prawie metr białego puchu. W ciągu ostatniej doby najwięcej śniegu spadło w Dol. Pięciu Stawów i Dol. Chochołowskiej - prawie pół metra.

Na Kasprowym leży już 214 cm białego puchu. Obowiązuje czwarty stopień zagrożenia lawinowego. Na razie najlepiej w ogóle nie wychodzić w Tatry.

Marna sprawa tak zginąć w jaskini

możesz przybliżyć powody laikowi?

O godz. 23.40 para turystów wyszła w Tatry z Kuźnic w kierunku Hali Gąsienicowej.

Jak mi się zdaje to dopisano nowy rozdział do księgi pt. "Dzieje głupoty w Tatrach".

Dobra, na wschód słońca mogli w nocy iść (romantyczny spacer w lutową noc, ... jego mać ) tylko nie wiem, czy koniecznie przy IV i padającym sniegu.

To prawda, IV nie było. Chyba nawet I (max II).
Jeśli ratownicy potrafią ich znaleźć, to tym bardziej oni siebie też powinni.
Każdy może się zgubić (nawet na Boczaniu ) ale trzeba umieć sobie radzić. Oni nie umieją, . i tyle (wiem wiem każdemu może się zdarzyć, mi też).
Wydaje mi się, że w tym wypadku zabrakło gosciom wyposazenia, takiego jak np. GPS.

Przy lawinowej IV o 23.40? Niby gdzie można iść rano z Murowańca w tych warunkach poza spacerami? Warto ryzykowac życie, żeby wyjść rano na spacer?

Jeśli ten gość ze spadochronem jest dobry w tym, co robi, to w jego wykonaniu nie jest to głupota, tylko wyczyn obarczony pewnym ryzykiem.

W rejonie wschodniej ściany Kościelca w Tatrach Wysokich doszło w niedzielę do wypadku taternickiego. Poszkodowany ma złamane obie nogi - poinformował dyżurny ratownik TOPR, Marcin Józefowicz.

Trwa akcja ratunkowa. Z powodu niskiego pułapu chmur i panujących złych warunków pogodowych, w akcji nie użyto śmigłowca.

W wyższych partiach Tatr warunki do uprawiania turystyki są bardzo trudne. Obowiązuje drugi stopień zagrożenia lawinowego. Szlaki zasypane są warstwą świeżego śniegu, są nieprzetarte, miejscami potworzyły się głębokie zaspy. Mgła, padający śnieg i wiatr ograniczają widoczność i utrudniają orientację w terenie.