Na Wiki mamy definicję wspinaczki:


Proszę bardzo!

gdzie w terenie "udostępnionym" oficjalnie można zejść ze szlaku

Pamiętam jeszcze takie czasy kiedy WOP spisywał wszystkich którzy wychodzili i odpisywali powracających. To było pilnowanie, 100% pewności, ale czy to właśnie nie była inwigilacja

Pytanie jest takie: czy wybierając się na spacer na zatłoczonym szlaku potrzebna jest dodatkowa informacja dla TOPR-u? Chyba nie, jest tylu ludzi wokół nas że nieraz ciężko przejść. A w takim przypadku czy warto jest wpisać się do książki?

Ze szlaku nigdzie nie można schodzić jeśli się nie wpiszesz do ksiązki wyjść. Jak idę na Niżnie Rysy to wpisuje się do książki i w wiadomym miejscu schodzę ze szlaku na określoną drogę. Tak wyglądają obecnie przepisy w Polsce i TPN, o których jak widzę nie masz pojęcia.

Hmm... Mam dziś dyżur w Pogotowiu. Jak znam życie w piątkowy wieczór będziemy udzielać pomocy wielu osobom nie mogącym utrzymać równowagi bez użycia rąk. Czyżby to byli Wspinacze? Bo że nie Taternicy to rozumiem, wszak nie działam w Tatrach. Może Świętokrzyżnicy? Świętokrzyżacy?

Z całym szacunkiem - ale w podanych przez Ciebie dokumentach - nie ma żadnych - zwłaszcza obowiązujących i sztywnych - definicji taternictwa.

pozdrawiam
gb

PS: w tych przepisach są też definicję, które wyraźnie określają co to jest taternictwo i kiedy masz się wpisać do książki.

No i jasno z tego wynika, że idąc na Niżnie Rysy, które są udostępnione do wspinaczki należy się wpisać do książki wyjść.

Jeśli nie rozumiesz co czytasz to masz poważny problem i dalsza dyskusja z tobą nie ma sensu.

Jest:
ZARZĄDZENIE NR 2/2012
DYREKTORA TATRZAŃSKIEGO PARKU NARODOWEGO
Z DNIA 2 STYCZNIA 2012 R.
"biorąc pod uwagę, że:
- taternictwo to przechodzenie trudno dostępnych partii Tatr przy zastosowaniu
specjalnych umiejętności i odpowiedniego sprzętu,
- uprawianie taternictwa, wymaga posiadania specjalistycznego przygotowania
oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa obowiązujących w tej dyscyplinie,
- obszary dopuszczone do uprawiania taternictwa zostają udostępnione
wyłącznie w tym celu, a drogi dojścia w celu komunikacyjnym jako
połączenie szlaku turystycznego i drogi wspinaczkowej" (...)

no chyba że asekurujesz się w terenie 0+

Ale stwierdzenie czym - według ówczesnego Dyrektora TPN - jest taternictwo - nie jest tegoż taternictwa definicją. Jak znam dyr. Skawińskiego nigdy by nie próbował definiować takich pojęć.
definicja (Wielki słownik wyrazów obcych, PWN 2003, str. 247) - to objaśnienie znaczenia wyrazu, wyrażenia lub pojęcia, zmierzające do jednoznacznej jego charakterystyki, umożliwiające prawidłowe jego (tego określenia/wyrazu/pojęcia) używanie.
W myśl definicji określenia "definicja" - przytaczany przez Ciebie zapis definicją taternictwa być nie może . Brak jednoznaczności (niesprecyzowane określenie: specjalne umiejętności, odpowiedni sprzęt, trudno dostępne partie Tatr). Ewentualnie stwierdzenie: "taternictwo to przechodzenie trudno dostępnych partii Tatr" może być włączone do definicji taternictwa, jako opis zastosowania .

"Taternikiem nazywamy człowieka, który bezinteresownie a umiejętnie zwiedza turnie tatrzańskie" skąd ten cytat? Super!
Pozdrawiam

Zygmunt Klemensiewicz Zasady Taternictwa 1913 rok

. Zgadnie ktoś co to za nazwa?

Z tych przepisów nic tak naprawdę nie wynika, bo posługują się pojęciami ogólnymi, nieostrymi. Dla każdego czym innym jest przejście "trudno dostępnej" partii Tatr. Takie Niżnie Rysy czy inne zeroplusy też przecież mogą uchodzić dla niektórych za "trudno dostępne". A dla innych osób "trudno dostępnymi" mogą być np. dopiero drogi za V.

Gdybym więc poszedł na jakąś drogę, a park uznałby, że nie była to droga taternicka,

Przepisy byc może powinny zostać doprecyzowane, niemniej np. definicje przytoczone przez Kilerusa za wiki wydają się dość dobrze uściślać pojęcie taternictwa jako przemieszczanie się w terenie w Tatrach na tyle stromym, że wymaga on użycia rąk co najmniej do utrzymania równowagi. Gdybym więc poszedł na jakąś drogę, a park uznałby, że nie była to droga taternicka, to na nim spoczywałby onus probandi , to park musiałby wykazać, że drogę, którą przeszedłem, można pokonać bez użycia rąk.

1. Przecież zarówno dla parku jak i dla sądu definicja z wiki to żadna definicja,

Nie wiem, jak dla parku, ale dla sądu już niekoniecznie, bo definicja tam sformułowana jest częścią uzusu tego terminu, do którego - z braku legalnej definicji - należy się odwoływać.

Na miejscu sędziego uznałbym zasadność wystawienia mandatu komuś, kto zostałby złapany (bez względu na swoje umiejętności, wprawę w obsłudze specjalistycznego sprzętu itd.) gdyby park wykazał, że celem osoby pozwanej, złapanej poza szlakiem, było przejście czegoś, co można przejść bez korzystania z pomocy rąk. Oddaliłbym więc, gdyby park nie potrafił wskazać nikogo, kto daną drogę przeszedłby bez korzystania z rąk - w takim wypadku uznałbym, że droga jest - zgodnie z uzusem - rzeczywiście wspinaczkowa.

A legalna definicja w przepisach jest - tyle, że mocno ogólna

zważywszy m.in. na fakt że wikipedię może edytować każdy, kto ma dostęp do internetu, to równie dobrze mogę w postępowaniu powołać na świadków kilku moich kolegów, którzy coś tam się wspinają, żeby wypowiedzieli się w temacie: "moim zdaniem taternictwo to: ......."

Ale w takim przypadku sąd musiałby bazować na definicji z wikipedii i na jej podstawie wydawać wyrok.