psionides napisał(a):
Znaczy się, na Nosalu to po drodze mi się nic nie działo, tylko jak się już na samą górę wyjdzie to tam starałem się trzymać raczej dalej niż bliżej brzegu Wink (aha, to nie było zimą, był sierpień...) To samo na Giewoncie, wejście jest spoko ale jak już jestem na górze to wolę się nie oddalać od krzyża... a najlepiej kucnąć, wtedy się czuję stabilniej Wink
Na szpiglasowym już na szczycie też się czułem trochę podobnie, ale nie aż tak żebym nie dał rady tam wejść w ogóle.
Na szpiglasowym już na szczycie też się czułem trochę podobnie, ale nie aż tak żebym nie dał rady tam wejść w ogóle.
To jest chyba jakaś dziwna odmiana lęku wysokości. Ostatni mój pobyt - chodziłem z mamą. Przeszliśmy odcinek OP Zawrat - Kozi, w drugą stronę do Koziej Przełęczy, ostatniego dnia na Giewont. A ona nie bała si w ogóle na OP, ale siąść spokojnie na szczycie nie chciała - musiała się dobrze zakopać pod stertą plecaków
. To chyba nie jest lęk przed wysokością, tylko strach przed rozlużnieniem.
Ten kominek tylko tak wygląda - w rzecztywistości trudności technicznych tam właściwie bardzo mało, łańcucha aż za dużo, , jest dużo mniej pionowo, niż się wyudaje na zdjęciach, a przepaści faktycznie brak, choć się uszkodzić można.
Co do Wąwozu Kraków - tak, to jest taka znakowana na żółto pętla. Trochę łąńcuchów, drabinka, można przeleżć przez "Smoczą Jamę" albo ją obejść - trochę ekspozycji. A do Jaskini Raptawickiej dochodzi się takim czarnym szlakiem odchodzącym od czerwonego na Mylną. Troch ę łąńcuchów, niezłe przejście na drabinkę na samej górze.
No i kup sobie mapę wydawnictwa Sygnatura - tam masz zaznaczone, gdzie się można spodziewać łańcuchów.
)
'.
