Większa masa to możliwość mocniejszego dociśnięcia ostrza do śniegu i zwiększenia tarcia

Wg mnie nie błąd, tylko świadomy wybór, który ma swoje wady i zalety.
Pokaż mi jakiekolwiek opracowanie/podręcznik, gdzie piszą, że to błąd.

Mi się też wydaje, tak jak pisze Olga, że tak jest "lepiej". Sam zawsze tak trzymam czekan, że ostrze jest skierowane do stoku. W razie czego łatwiej jest wbić (przy użyciu mniejszej siły) trzonek w śnieg i wyhamować. Przy okazji może uda się zahaczyć o jakiś głaz pod śniegiem czy kawałek lodu. Gdy śnieg jest zbity/twardy/ma trochę lodu to trzeba użyć zdecydowanie większej siły, aby wyhamować.


No, ale jednak po coś to ostrze tam jest

Widoku z kamer z Piatki to juz z tydzien albo i dluzej nie ma.

Kilka dni wcześniej też nie było (z tego co pamiętam - a widok z kamer oglądam dość systematycznie) więc nie szukaj teorii spiskowych.

Tej trasy się zimą unika, bo wiąże się z trawersem stromego pola śnieżnego, a nie że ogólnie jest stromo.

Tej trasy się zimą unika, bo wiąże się z trawersem stromego pola śnieżnego, a nie że ogólnie jest stromo.

A tak empirycznie, dla zlodowaconego, śliskiego śiegu, przy masie 100 kg - (człowiek, ubiór, sprzęt, plecak), przy jakim nachyleniu stoku takie hamowanie nie jest efektywne?

Ty, ale wiesz jak się prawidłowo hamuje czekanem w razie upadku?

Byłem natomiast na 2 kursach + kilku pogadankach gdzie instruktorzy/wykładowcy zwracali uwagę, że to błąd - imho logicznie to tłumacząc (owym brakiem czasu na przekładkę).

Skrót myslowy, ale racja.

Przy prawdziwej zimie, koniec kwietnia na Krzyżnem wygląda tak:

przy czym na stronę Pańczycy czy Doliny Waksmundzkiej jest przeorane jakby ratraki jeździły, a na 5 stawów jest dziewiczo

Nie chcę się z instruktorem kłócić, bo nie posiadam jego wiedzy ani doświadczenia, ale mimo wszystko mam odczucie, że chodziło tam o konkretną sytuację, a nie że błąd ogólnie.

Nie był to żaden kurs, uczył mnie mąż

W niedzielę, 20.04, o godz. 16.56, za pośrednictwem CPR-u do TOPR-u zadzwoniły dwie turystki informując, że wyszły ze schroniska w Stawach z zamiarem dojścia na Krzyżne. Idąc we mgle zgubiły częściowo zasypany szlak, weszły w eksponowany teren (rejon Wyżnich Rzędów), z którego zsunęły się po śniegu w dół, zatrzymując się nad urwiskiem. Na szczęście nie doznały obrażeń, ale boją się ruszyć, aby nie spaść. Wystartował śmigłowiec, lecz ze względu na niski pułap chmur i mgły nie mógł dolecieć do oczekujących na pomoc turystek. Z 5-ciu Stawów w tamtym kierunku wyruszył ratownik pełniący tam dyżur. O godz. 18.43 poinformował, że pogoda poprawiła się na tyle, że możliwy jest lot śmigłowca. W czasie dolotu do załogi dotarła informacja, że prawdopodobnie jedna z turystek spadła w dół. Ze względu na ograniczoną widoczność trzech ratowników zdesantowało się w pobliżu szlaku na Kozi W. mniej więcej w 2/3 jego wysokości, skąd ratownicy mieli dojść w rejon wypadku. Śmigłowiec rozpoczął lot na lądowisko w Stawach. Na szczęście pułap chmur obniżył się na tyle, że z pokładu śmigłowca dostrzeżono turystkę leżącą u wylotu żlebu poniżej Niżnich Rzędów. Tam też przerzucono ratowników, którzy zaraz po desancie rozpoczęli czynności resuscytacyjne, gdyż u turystki nie stwierdzono podstawowych funkcji życiowych. Niestety resuscytacja nie przyniosła rezultatu. Śmigłowiec poleciał do Zakopanego, aby zatankować i przywieźć dodatkowych ratowników. W tym czasie ratownik ze Stawów dotarł do drugiej turystki i asekurując wyprowadził ją w dogodne do podebrania prze śmigłowiec miejsce. Śmigłowiec ponownie doleciał w rejon poniżej Niżnich Rzędów, tam zdesantowało się czterech ratowników, którzy mieli pomóc w transporcie ciała, a stamtąd poleciałby zabrać na pokład będącą powyżej turystkę wraz z ratownikiem. W trudnych warunkach ( mgła, opad śniegu, zapadający zmrok) wciągnięto ich dźwigiem na pokład i przetransportowano do Zakopanego. Ratownicy będący poniżej rozpoczęli transport ciała 51-letniej turystki z Pyskowic, które o godz. 22.30 na Wodogrzmotach przekazano firmie pogrzebowej.
Kobieta stojąc w eksponowanym terenie najprawdopodobniej wykonała jakiś nieostrożny ruch, straciła równowagę ( poślizgnęła się?) i spadła eksponowanym śnieżno kamiennym terenem. W wyniku upadku i uderzeń o głazy doznała między innymi śmiertelnych urazów głowy. Turystki były nieodpowiednio wyekwipowane do zaplanowanej wycieczki i panujących tam warunków pogodowych i śniegowych.

32-letni turysta ze Stawoszynka informując, ze jest na Ścieżce nad Reglami. Doszedł do miejsca, gdzie szlak przebiega „schodami nad przepaścią”. Ekspozycja tak go przestraszyła, że nie jest w stanie zrobić kroku.

Jakub nie jest przypadkiem ze Stawoszynka?

Hmm, może zamykanie tego szlaku zimą by coś dało.