Ostatni oddech, ostatni seks, ostatni raz na zawrat. Z takimi rzeczami trzeba się pogodzić. Cywińskiemu i podobnym bliżej do końca niż pozostałym.

dla zwykłego żądnego przygody ekstremalnej turysty nieosiągalnej

Do chodzenia po Tatrach bez przewodnika poza szlakiem trzeba naprawdę doskonałej znajomości topografii

Dzwoniłem na wiosnę i przedstawiałem temat, że interesuje mnie współpraca długofalowa, czyli kilka wyjśc w roku na szczyty najłatwiejszymi drogami. Jeśli chodzi o terminy to są dla mnie dowolne, się dopasuję, skład ja i przewodnik, finanse wiadomo płacę.
Pierwsza była pani przewodnik, ale akurat jechała w Alpy ok po powrocie zadzwoni i powie kiedy idziemy. Nieoddzwoniła.

Drugi STARY MISTRZ Cy... bez nazwisk. Odpowiedział krótko, że nie jest zainteresowany. Moje pytanie " Po co więc Pan figuruje na liście przewodników ? " zbył milczeniem i się rozłączył

Jeśli znacie konkretnego i odpowiedzialnego przewodnika to napiszcie.

:shock:
Qrcze, a byłem przeświadczony, że jak jesteś gotowy wyskoczyć z kasy, to nawet w lektyce na Pośrednią Grań cię poniosą.
A tu każdy ma w d.pie .
Normalnie cud gospodarczy w kraju się dokonał .

interesuje mnie współpraca długofalowa, czyli kilka wyjśc w roku

A nie pomyślałeś, że przewodnik zanim podejmie się zobowiązania długofalowego wolałby wiedzieć, z kim ma przyjemność?

mowa ciała przez telefon ?

Pani do której dzwoniłem miała podówczas uprawnienia UIAGM/IVBV, obecnie faktycznie jej na liście nie ma.

Sęk w tym, że nigdy nic z tego nie wyszło i ja się zastanawiam czemu, bo takie uprawnienia jakie mają ci ludzie kosztują ich kilkadziesiąt tysięcy złotych.

Moja własna subiektywna wersja jest taka, że byc może zacząłem na skróty dzwoniąc do nich bezpośrednio. Byc może są to ludzie na tyle lojalni wobec swojego stowarzyszenia, że odmawiali bo nie zachowałem drogi służbowej, czyli nie skontaktowałem się z nimi przez ich biuro.

A tak poza wątkiem to WITAM PAŃSTWA SERDECZNIE bo ja tu nowy jestem i tak trochę w brudnych butach wlazłem, ale mnie naszło akurat na zwierzenia. Wybaczcie.

chodzenie z przewodnikiem to takie trochę, dymanie w burdelu

zapomniał wół jak cielęciem był haha

nigdy nie byłem w burdelu (nie licząc kiedyś dni otwartych w sejmie) i nigdy nie brałem przewodnika

Więc skąd wiesz jak to jest ?

nigdy nie byłem w burdelu

Nikt nie kwestionuje wejścia z przewodnikiem na górę, bo skoro ktoś tam zrobił sobie fotkę to nikt go na rękach nie wniósł. Lecz takie wejście w porównaniu z wejściem bez wodcy ma moim prywatnym zdaniem mniejszą wartość- nazwijmy to sportową Cool

Moim zdaniem większa satysfakcja jest gdy od początku do końca sam lub z kolegami zorganizujesz sobie wyprawę, zadbasz o ekwipunek, wiedzę topograficzną i podniesiesz umiejętności np w skałach. W trudnym momencie polegasz na sobie lub kolegach z zespołu.
W przypadku prowadzenia przez przewodnika ,masz wszystko podane na tacy,a w razie trudnej sytuacji zdajesz się na niego.
W chodzeniu poza szlakiem wielką radość daje mi szukanie drogi, wymyślanie wariantów czy nawet wycofy jak się coś poplącze.

Sa w Tatrach drogi tylko z liną i tam zaufałbym profesjonaliście. Stąd wzięły się te moje próby kontaktu z przewodnikiem i dlatego uważam że są mi potrzebni, nawet jeśli wciągnął by mnie jeden z drugim parę metrów to i tak na górze miałbym triumfalną minę zdobywcy.

Moja WIELKA PRZYGODA zaczęła się właśnie od porażki z najmowaniem przewodników. Poszedłem w końcu sam i się zaczęło...
Ale jestem człowiekiem odpowiedzialnym, mam rodzinę i są miejsca w które chcę iśc a sam się boję.
Było kiedyś tak, że mnie w skałach koleś puścił na linie, bo się zagapił na opalające się dziewczęta. Rok wyjęty z życiorysu, wózek inwalidzki.
Wstałem, biegac nie mogę, ale jakoś kuśtykam. W skałach IV drogę jeszcze zrobię, ale V już nie. A traumę mam taką, że nikomu się już trzymac nie dam. Zostało mi wędrowanie po Tatrach, najłatwiejsze wejścia, z tym się uporam.
Sa w Tatrach drogi tylko z liną i tam zaufałbym profesjonaliście. Stąd wzięły się te moje próby kontaktu z przewodnikiem i dlatego uważam że są mi potrzebni, nawet jeśli wciągnął by mnie jeden z drugim parę metrów to i tak na górze miałbym triumfalną minę zdobywcy.