Słuchajcie, co myślicie o ludziach chodzących po górach?
W czoraj miałem taką wycieczkę. Rano o 3 wyjazd (no prawie
) ze znajomymi w Tatry. Wstałem i - wymiotowałem. Czułem się ok, ale coś w żołądku się robiło. Ale zdecydowaliśmy - po godzinie - ruszyć jednak w Tatry. Chcieliśmy na Chopka wejść. Niestety w drodze asfaltem do MOka, takie mnie osłabienie złapało, że szkoda gadać. W MOku zjadłem rosołek i w sumie nieco nabrałem sił, jednak od razu od wejścia na Chopka zrezygnowaliśy. Zdecydowaliśmy wspólnie, że moi kompani idą na Szpiglas. Po rosołku stwierdziłem, że mi się poprawiło, więc może i ja z nimi tam wejdę ale po ok 200m postanowiłem zawrócić do Auta. W drodze do auta dostałem takiego osłabienia, że myślałem, iż nie dojdę. Szedłem jak pijany, nogi mi się uginały.
I tu zaczyna się tytułowy problem:
Ludzie chyba mieli niezły ubaw, obgadując sobie na mój widok, jaki do "najeba...niec" idzie. Momentami conieco słyszałem. Smutne jednak jest, że na tyle setek ludzi, albo i tysięcy - bo sporo ludzi w czoraj szło do MOKA, tylko jedna para, Chłopak i Dziewczyna, podeszli do mnie, i spytali, czy wszystko ok
. Prawdopodobnie i oni mieli w głowie, że mogę być upity, ale jednak podeszli i spytali, czyli pomyśleli także o innej wersji wydarzeń.
Co jest k... z tymi ludźmi w tym kraju.
Czy ktoś ma takie miłe doświadczenia? W sumie, co za różnica - w górach czy w mieście. Jeden czort. Do MOka chodzi masa turystów asfaltowych, więc przeważają tam mieszczańscy materialiści, ale dlaczego ludzie są tak znieczuleni. Gdyby stratował mnie jeden z koni to szybko by wyciągneli telfony, aparaty, i robili zdjęcia.
Chętnie bym sobie normalnie na nich powyklinał, ale oszczędzę sobie. Jeszcze nie doszedłęm do siebie w 100%.
Pozdrawiam.
...pokój ludzioom dobrej woli.
