Pioto napisał(a):
Nie bałem się tylko o siebie. Byłem związany z dwoma kolegami i myślałem czy jak moje 100kg bedzie spadać to czy ich nie pociągne ze sobą. Pierwszy raz szedłem w asekuracji. Niesamowite wrażenie, niesamowite widoki.
Wiązać się trzeba dopiero w momencie, gdy się wie jak to robić bezpiecznie, jestem przeciwnikiem wiązania się "domorosłego" bo to może stać się przyczyną większego nieszczęścia, niż jeśli się nie powiąże. ja nie nzam się na tym na tyle, żeby móc kogoś wyhamować - i się nie wiążę, nie wiążę się również z osobą która się na tym nie zna, bo pociąnąłbym ją za sobą, ale to chyba nie do tego tematu, inna sprawa, że może Tomek uzna, iż asekuracja jest na tyle fajnym tematem, że założy nowy
tomek.l napisał(a):
A jak przełamać taki strach, kiedy się jest związanym liną na lotnej asekuracji i partner spada w jedną stronę a ty musisz skoczyć w przepaść w drugą, aby ocalić życie jemu i sobie. Jak się przełamać i skoczyć w przepaść. I to wszystko od razu bez zastanowienia, bo nie ma na to czasu.
To jest właśnie wirtualna asekuracja. Nigdy człowiek nie wie jak zareaguje dopóki coś takiego go nie spotka.
Ja nie wiem czy bym skoczył. Choć to jest tylko chwila, odruch. I nawet nie wiem czy by pomogła świadomość tego, że to jest jedyne wyjście .
To jest właśnie wirtualna asekuracja. Nigdy człowiek nie wie jak zareaguje dopóki coś takiego go nie spotka.
Ja nie wiem czy bym skoczył. Choć to jest tylko chwila, odruch. I nawet nie wiem czy by pomogła świadomość tego, że to jest jedyne wyjście .
To jest wariant graniowy i chyba najprostszy, idąc trawersem lina musi zały czas o coś przełożona, o jakąś skałę bądź sztuczne zabezpieczenia. praw fizyki się nie zmieni
Krótka lina -