Forum portalu turystyka-gorska.pl

Skąd ta powsciągliwość

Karej a czy to musi być koniecznie w tym regionie?

A trzeba więcej...?

_________________
wszystko już było - ergo: nie panikuj
http://jaskiniar.blogspot.com/
http://puzzlepamieci.blogspot.com/

Na Kościelcu.
Jak chcesz niżej to na Nosalu.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

Witam ....można też wejść na Zadni Granat, tylko ostrożnie, najlepiej przy suchej skale . W okolicy Skrajnego Granatu ostatnio spadła 18 letnia turystka !!! pozdrox

http://www.architecturendesign.net/the-24-most-terrifying-places-in-the-world-to-look-down/

Dla lękliwych, trening wirtualny

Oblałem. Mam cholerny lęk wysokości

_________________
"Ludzie przeważnie nie są źli. Po prostu czasem dają się porwać jakiejś idei"
Moje pstryki

Rewelka, dzięki.
Mój osobisty system rozwalają Głowa Lwa oraz Trolltunga. Dodałabym Lord Berkeley's Seat w Highlandach

Na Searsie (tak się w latach 90-tych zwał) jako jedynym byłam, ale jeszcze nie było tych systemów. Nie wiem jak bym zareagowała szczerze mówiąc. Podejrzewam że bym po nich łaziła, ale z pewną taką nieśmiałością

_________________
[https://wordpress.com/view/3000stop.home.blog]239, zostało 43[/url]

http://www.youtube.com/watch?v=RTo5SRxj9R8#t=527

to jest fajne

Cos dla poczatkujacych z lekiem wysokosci

No dobra. A właściwie niedobra.
Zawsze miałam hm... dyskomfort patrząc na przepaście, stojąc na moście etc.
Z jednej strony jest lepiej - bo mogę przez barierkę na balkonie popatrzec w dół. I mogę jechać w centrum handlowym przeszkolną windą (a był z tym problem).
Ale.
Przytyka mnie w górach. Jeden krok - gdzie obok stromo, dalej już szeroka, fajna wygodna ścieżka, jeden jedyny krok - a mnie wgniata i nie mogę tego kroku zrobić. Pomagają obcy ludzie (Nie patrz w dół! Patrz na mnie!

Muszę coś z tym zrobić, bo mi rodzina zagroziła, że zaczną chodzić po Dolomitach beze mnie

Trenuję, oswajam się widokowo. Tam, gdzie ja chodzę jest naprawdę bezpiecznie. Ja się nakręcam co-by-gdyby. Nie ufam swoim nogom, czy co? Ale wiem, że muszę mózg przestawić.
Wszystkie rady mile widziane.

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

1. W górach stopniowanie trudności.
2. W mieście ścianka - na wędkę możesz bezpiecznie stopniowo zwiększać wysokość.
3. Jeśli to nie pomoże - dobry terapeuta behawioralny.

_________________
Wiem, że nic nie wiem

Wujek dobra rada. Trzeba trenować. Powspinać się regularnie na wędkę? Oswoić z wysokością, jak z balkonem. To jak z nurkowaniem w ciasnych przestrzeniach - wszystkie lęki masz w głowie.
Ale pewnie nie pomogę Ci, bo jak się przekonałem nie m,am daru oswajania. Za to moje dłonie leczą.

_________________
Te linki okazują mowę nienawiści lub dyskryminację wobec chronionej grupy osób z powodu rasy, wieku lub innych naturalnych cech.
https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%BBagiew_(organizacja)
https://pl.wikipedia.org/wiki/A_quo_primum

Szamanko - Ty mnie nie strasz:) Starszy syn jakoś z tego wyszedł.
Ślubny mój planuje zakup sprzętu dla 3 osób (!) - beze mnie. No przecież nie mogę na to pozwolić
Oczami bym chodziła...

Co do stopniowania trudności - tak normalnie, co ceprowego łażenia, to ze mną jest całkiem nieźle. Krótkie drabinki, łańcuchy, góry ze stromymi podejściami - nie ma problemu. Problem zaczyna się, gdy są piargi, a szlak tuż-tuż koło przepaści. Dookoła Tofana de Roses tak było. Na tyłku spełzałam jeden odcinek. spraliżowało mnie, że mi się noga obsunie. A niby dlaczego by miała?
Drugi raz - ten wspomniany jeden krok. Bez sensu się zachowałam.
Jak jestem na górze, jest stromo, ale jednek pochylenie - to jest ok. Jak przechodzi w pion - to mnie zatyka.

Kiedyś pokażę Wam filmik, jak jadę kolejką na Lagazuroi w Dolomitach. Mąż kręcił. No minę mam przednią.
Ale popatrzyłam w dół. Nie zrobiło mi się czarno przed oczami.

Ściankę przemyślę - jest u mnie w mieście Dzięki! Mam rok, by się poprawić

Zjerzony - dzieki! Przy nurkowaniu kiedyś w Chorwacji też miałam atak lęu wysokości! Serio - ściany gór schodziły się w czarną głębię. Nie spodziewałam sie takiego widoku pod wodą. Żeby było ciekawie - ja nie tonę. Jak korek się trzymam na wodzie, szczególnie słonej.

ps. poprawiłam literówki

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

Ja mam tylko jedną - dla mnie kluczowa radę - wyłącz myślenie o tym co złego może się wydarzyć.

Pomóc moze też nabranie zaufania do własnej sprawnosci i do tego ze potrafisz sie przytrzymać tego czego się łapiesz. Ale to pierwsze zdanie jest kluczowe. Musisz nauczyc się nie mysleć o zagrozeniach a uwagę skupić na efektywnym i zgrabnym pokonaniu trudnego miejsca.

O to to!

_________________
Wiem, że nic nie wiem

Dzięki za zwrócenie uwagi na to. Rzeczywiście. Się nakręcam.
Jakieś okna umyję i poćwiczę (serio, to najbardziej pod ręką jesli chodzi o dyskomfort wysokościowy).

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

Spotkałem się z przypadkiem celowego chodzenia w góry w celu zwalczania lęku wysokości, jak "terapia". I podobno są efekty.
Ja tam lęku nie mam, wręcz ekscytuje mnie lufa pod nogami . Natomiast mam stracha z przytulaniem do skały, zwłaszcza jak trzeba jakiś kamol wziąć "na niedźwiedzia" i go obejść. Wtedy zawsze galoty pełne.

Jak najbardziej popieram. Myślenie o tym co złego może się wydarzyć czasem może być paraliżujące na co składa się także kilka innych czynników. Najważniejsze to skupić się na każdym kolejnym ruchu, a myślenie o tym, że coś się może zdarzyć odstawić na bok. Nie chodzi o to by beztrosko chodzić (wspinać się) po górach, ale by strach przed wypadkiem nie dekoncentrował w trudnych momentach, bo wtedy liczy się tylko to by kolejny krok wykonać jak najpewniej i dobrze technicznie. Ponadto jeśli nie ma się naprawdę dużego doświadczenia to wskazane jest by przez pierwsze np. 2 dni oswoić się z wysokością na łatwiejszych szlakach i potraktować to nie tylko jako aklimatyzację dla organizmu, ale też psychiki.

Dla mnie najważniejsze jest zaufanie do swoich umiejętności. Jak wiem, że robię coś dobrze, to wiem też, ze ryzyko popełnienia błędu jest mniejsze. Pewność swoich umiejętności może więc pomóc. Póki co jestem na poziomie średnio-zaawansowanym jeśli chodzi o turystykę górską, ale zamierzam zwiększyć poziom swoich umiejętności i w ciągu najbliższych 2 lat zacząć przygodę z czymś bardziej konkretnym. Naturalną drogą rozwoju w tym zakresie jest dla mnie zapisanie się w 2016 r. na letni kurs zaawansowanych technik turystyki wysokogórskiej organizowany przez PZA oraz przejście kursu wspinaczki skalnej. Ten pierwszy kurs jest o tyle dla mnie ważny, że dzięki niemu zweryfikuję, czy nie mam jakichś złych nawyków w górach, które grożą wypadkiem. Raczej nic lepszego nie ma dla zyskania pewności siebie w górach jak podpatrywanie i uczenie się od najlepszych. Poza tym program zachęca tym, że dla średniozaawansowanego turysty wysokogórskiego jakim dopiero jestem, wiele omawianych i praktycznie zrealizowanych elementów, to będzie zupełna nowość.

Przykro mi ale na najbliższe półtora roku nie mam już wolnych terminów.

_________________
Wiem, że nic nie wiem

cóż za skromność

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

Ach te wybujałe ego niektórych użytkowników tego forum...

Anninred
Tak na intuicję, bo nie jestem do końca pewny czy zadziała, ale powinno a proste:

a) ścianka i proste drogi na wędkę
a) ścianka i spróbować coś poprowadzić.
b) skały i wędka.
c) skały i spróbować coś poprowadzić.

Trudność nie ma tu znaczenia, może być II albo III.

Jedna z mocniejszych metod - kontrolowane odpadanie na prowadzeniu drogi wspinaczkowej . Sam mam z tym problem.

Chodza mi po głowie jeszcze jakieś brutalniejsze metody, np. wolontariat w hospicjum dla chorych na raka, odnoszę wrażenie że jak człowiek się opatrzy na najgorsze możliwe okropności to jakaś tam przepaść przestaje stresować.
Ja pamiętam, że kiedyś miałem lęk wysokości. Jakoś tak sam minął.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

Kontrolowane odpadanie? ło mamo
Na ściankę się wybiorę na pewno. Muszę oswoić się z powietrzem pod stopami. Napiszę Wam relację bo nadwaga i kłopoty z nadgarstkiem plus ścianka to będzie ciekawe
Ja docelowo chcę chodzić stromym szlakiem z jakąś tam ekspozycją. Spokojnie i powoli. Bez paniki. Jakaś ferratka dla przedszkolaków w Dolomitach. O to chodzi.
Takich wyczynów górskich jak poniektórzy z forum na 99% nie będę dokonywać.
Dzięki za wsparcie!

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

Nie peniaj, mój rekord to 108kg i 6a. A bywali ponoć dużo lepsi zawodnicy.

_________________
Widzisz lewaka, nie stój z boku, reaguj!! Pamiętaj, lewactwo karmi się obojętnością i bezczynnością.

Nie peniam. Zaczęłam dbać o zdrowie:)

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

Dej Pan spokój, z tego co zauważyłem Pańscy koledzy mają coraz lepsze pomysły na kurację dla Pana dla przykładu taki Mnich... jeden, czy tam drugi...

mozesz sprobowac troche blizej mozna znalezc nietrudne, a ciekawe ferraty w Austrii, czy Niemczech, a nawet w Czechach

W Dolomity po prostu pojedziemy na 99%
Te ferratki przy okazji. Nie zebym specjalnie ich szukała:)
Ćwiczę na mostach. Patrzenie w dół.

_________________
pozdrawiam
---------------------------
Lepsze od gór są tylko góry!
- krasnoludzkie

Ja też zbieram ekipę

_________________
Wiem, że nic nie wiem