Forum portalu turystyka-gorska.pl

Chciałbym w tym roku wybrać się na Wołowiec i chciałbym równiez zaczerpnąć waszych opinii na temat szlaku żółtego który prowadzi z Polany Chochołowskiej przez Grzesia i Rakoń na Wołowiec. Jakie zejście polecacie i które lepsze waszym zdaniem - z przełęczy obok Wołowca zielonym szlakiem Wyżnią Chochołowską Doliną do schroniska czy może lepiej na odwrót - wejść zielonym szlakiem na Wołowiec a schodzić przez Grzesia i Rakoń. Czy ta trasa zielonym szlakiem jest porównywalna jesli chodzi o "trudności" do tej drugiej?Może macie jakieś zdjęcia z tych szlaków to bym chętnie zobaczył.

http://www.montekonrad.cba.pl/wolowiec.html
Tutaj opis + 3 fotki

_________________
http://naszczytach.cba.pl/ Aktualizacja 2023 - nowe: Góry Skandynawskie, Taurus w Turscji, Alpy Julijskie, Kamnickie, Ennstalskie, Tatry Bielskie, Murańska Planina, Haligowskie Skały i wiele innych. Zapraszam

Zgadzam się z Alim, jednak widok jaki wyłania się po wejściu na przełęcz - wymiata.

_________________
Gdzie mnie "zet" do gór wysokich...

Ja również wolałabym wracać zielonym szlakiem. Myślę, że w tych szlakach nie ma żadnych trudności. Są tylko męczące.

Tu jest trochę zdjęć z tej trasy:
http://monk4a.fotosik.pl/albumy/252126.html (zdjęcia z tej wycieczki zaczynają się dopiero od 13 zdjęcia)

_________________
Dołem - wicher ciężkie chmury niesie,
O skaliste roztrąca urwiska;
Burza huczy po sczerniałym lesie.
I gromami w głąb wąwozów ciska...
A tam w górze, gdzie najwyższe szczyty,
Lśnią pogodne, jak dawniej błękity.

Adam Asnyk

A moze powrot tez przez Rakon i Grzesia? Bedziecie mieli wiecej czasu, aby nacieszyc sie widokami. A jest czym!

_________________
Niewazne gdzie, wazne, ze pod gore!
http://pod-gore.pl

Wg mnie lepiej schodzić zielonym. Szlak generalnie przyjemny, bez trudności. Dla mnie był trochę męczący. Ale ja mam cieniutką kondycję




Zdjęcia byle jakie, z telefonu. Ale widać mniej więcej co i jak

Ja szłam przez Grzesia i Rakoń.Zielonego nie znam, bo z Wołowca szłyśmy przez Łopatę na Jarząbczy i dalej...
Niezapomniana wyprawa

_________________
"Jedną z odmian szczęścia jest to,że ma się przyjaciół"

Ale do tego trzeba by mieć oczy na plecach, nie uważasz? Albo iść tyłem...

dokładnie szczególnie jak schodzi się w nocy już myślałem że nigdy nie wyjdę z lasu w dolinie Jarząbczej :) Ale za to przygoda świetna :):):)

_________________
Fuji S5 PRO || Grip || Nikon D70s || Grip || F80 || N28-100 || S30/1.4 || N80-200/2.8D ED N || SB-800 || TC Kenko x1.4Pro

Wejście żółtym, zejście zielonym to dla mnie klasyk letni ...
Na żółtym masz widoki przed sobą, jak to ktos zauważył. Potem popołudni zaczyna się chmurzyć, grzmieć i uciekasz przed pieronami zielonym szybko w dół ...

a jak się idzie zielonym po zmroku to strasznie dużo tam niedźwiedzi i innych bestyi ja szedłem bez latarki w niezłej ciemności to pniaki ulegały metamorfozie i niedźwiedzi tam bez liku a ten szlak Grześ Rakoń Wołowiec to rzeczywiście klasyka, piękny, łatwy, w krajobrazie typowo Tatrzańsko-Zachodnim, potem niezły widok na Rohacze i ludzi wyprawiających cuda na koniu, a zielony jak dla mnie podobny do Twardego Upłazu

Żółtym szlakiem szybko można wyjść z lasu, tuż przed dotaciem do granicy i umilać sobie dalszą wspinaczkę pięknymi widokami. Lubię też Wyźnią Chochołowską, zwłaszcza w piętrze kosówki jest naprawdę malownicza, ale panoramy stamtąd z tymi z Grzesia i Rakonia jednak nie mają szans.

Podchodziłam na Wołowiec zarówno przez Grzesia jak i przez Wyżnią. Obie trasy ciekawe, choć chyba większość wybiera drogę przez Grzesia. Rok temu latem Wyżnią podchodziłam jeszcze z 3 osobami, za to potem od strony Grzesia szło ich o wiele więcej. Choć i tak generalnie w Zachodnich tłumów nie ma.

_________________
A my zmieniliśmy jawę w sny
Jesteśmy jak rosa, jak pył!
Ukradliśmy siłę gwiazd
I dla nas zatrzymał się czas

i bardzo dobrze

dlatego lubię tam chodzić

_________________
Fuji S5 PRO || Grip || Nikon D70s || Grip || F80 || N28-100 || S30/1.4 || N80-200/2.8D ED N || SB-800 || TC Kenko x1.4Pro

I to bez latarki

Ja to nawet białego niedźwiedzia na Iwaniackiej widziałam , o jeleniu nie wspomnę

_________________
"Jedną z odmian szczęścia jest to,że ma się przyjaciół"

No mówiłem, że na szlaku się nie pije!

_________________
W życiu piękne są tylko chwile. (R. Riedel)

Nie piłam. Picie skończyło się ze trzy godziny przed niedżwiedziem.

_________________
"Jedną z odmian szczęścia jest to,że ma się przyjaciół"

U niektórych alkohol zaczyna działać z opóźnieniem.

_________________
W życiu piękne są tylko chwile. (R. Riedel)

Ja mam ten problem,że szybko trzeźwieję

_________________
"Jedną z odmian szczęścia jest to,że ma się przyjaciół"

No to to musiała być już delirka.

_________________
W życiu piękne są tylko chwile. (R. Riedel)

_________________
"Jedną z odmian szczęścia jest to,że ma się przyjaciół"

szłam na Wołowiec w te i we wte (tzn. zielonym w góre i w dół)
zielonym jest stromiej i bardziej męczący raczej w góre niż żółtym, no ale z drugiej strony rano cżłowiek świeży wypoczęty (po tym obijaniu sie w Wysokich - w moim przypadku to se moze rano podejśc, jagódek po drodze spróbować, nacieszyć się brakiem ludzi (bo jednka żółtym- klasykiem wchodzi raczje więcej).

a le za to wejście żółtym to i widoki i sznasa, jak sił i czasu starczy na polecenie dalej - Jarząbczym, a tak jak zielonym sie wejdzie to można miec dyplemata

2 lata temu wchodziłam na Bystrą dzień za dniem dwoma różnymi trasami (tzn. od dwóch stron), bo mi sie zdjecia z całego piękengo dnia skasowały i chciałam odzyskać - i bardzo dobrze to wspominam

_________________
szukam damskich butów 5.10 - jakby komuś wpadły w oko, proszę o znak-sygnał

najlepsze wejście jest przez Grzesia wejście przez Wyżnię Chochołowską jest trudniejsze
takie pytania to tutaj:
http://forum.turystyka-gorska.pl/viewtopic.php?t=4020

Proponuję nieco ambintniejszą pętlę - zacność widoków zachowana :
przeł. Iwaniacka - Ornak (szczyt ) - StaraRobota - Jarząbczy - Wołowiec - Rakoń - Grześ - schronisko - Huciska. W przypadku kłopotów pogodowych czy jakichkolwiek innych - przaktycznie od wejścia na Ornak są możliwości zmiany/skrócenia trasy i powrotnego wejścia. A odpada - nieco mozolne mimo wszysko - wędrowanie Chochołowską z Siwej Polany

pozdrawiam
gb

_________________
wszystko już było - ergo: nie panikuj
http://jaskiniar.blogspot.com/
http://puzzlepamieci.blogspot.com/

gb ja bym powiedział że bardzo ambitna. tylko zastanawiam się czy wyrobię się z całą pętlą w jeden dzień, ale masz rację zawsze można skrócić. może dodam tą pętle do tegorocznych planów zobaczymy

E tam, od razu "bardzo ambitna" ) (nie wbijaj mnie w dumę ).
Tę turę "funduję" sobie przy okazji każdej "okrągłej" rocznicy (oczywiście w sprzyjających okolicznościach przyrody i pogody...
Bardzo wczesne wyjście (takie w granicach 5-6 rano) i czołówka w plecaku zapewnia spory komfort psychiczny i nawet nie trzeba bardzo "pędzić". Zwłaszcza realizując trasę w okolicach przesilenia wiosenno/letniego )

pozdrawiam
gb

_________________
wszystko już było - ergo: nie panikuj
http://jaskiniar.blogspot.com/
http://puzzlepamieci.blogspot.com/

Wyrobisz się. Odległościowo nie wiele dłuższa od robienia innych wariantów. Na trawersach Długiego Upłazu z jednej strony i Ornaku z drugiej utrzymujesz praktycznie wysokość. Większe "wyzwanie" to pokonanie grani od Siwej Przeł. po Przęł Pod Rakoniem jednym ciągiem bo to właśnie tam kumulują się podejścia i zejścia. Zależy od psychy delikwenta kierunek przejścia może być istotny. Jak zaczniesz od Wołowca to dość wcześnie zmierzysz się z podajściem z Niskiej na Jarząbczy. Jak Ci to da w d**ę to potem olewasz Starorobociański i masz prosty "wycof" z Kończystego. W odwrotnym kierunku może być ciut gorzej bo Starorobociański spokojnie załatwiasz potem włazisz na Jarząbczy i ... no właśnie ... robi się ciut późno a tu przed Tobą zejście na Niską i kapitalna strata wysokości a potem podejście na Wołowiec. Jak zleziesz na Niską to na pewno nie będziesz chciał z powrotem ładować się na Jarząbczy a więc zmuszony będziesz pociągnąć aż na Wołowiec. to może zmęczyć szczególnie jak się dzień zaczyna kończyć a możliwości wycofu za bardzo nie ma.

_________________
GŚ TG

Grześ mnie jakoś nie podnieca ewentualnie Wolovec

Zastanawiam sie w jaki sposób może być szlak... upierdliwy jak myslicie? i jak sie to ma do tego akurat przykładu, co tam upierdliwego, bo nie byłem?

_________________
Góry, podobnie jak morze i kobiety, są kapryśne i nieprzewidywalne

Myślę, że to bardzo subiektywna miara i trzeba by pytać Autora o wyjaśnienia. Ale jak chcesz się dowiedzieć, jak szlak może być upierdliwy, to wejdź na Trzydniowiański przez Krowi Żleb i Kulawiec. Albo jeszcze lepiej zejdź tamtędy.

Szlak zielony przez Wyżną Chochołowską idzie kawał lasem. To chyba jest najbardziej upierdliwe. Dłuży się, zanim dojdziesz do atrakcji. Pierwszy fragment zejścia z grzbietu vel ostatni fragment podejścia na grzbiet też jest dość upierdliwy. Zdecydowanie bardziej wolę szlak przez Grzesia i Twardy Upłaz. Stopniowo zyskuje się wysokość, z lasu prześwity, szybko dochodzi się do kosodrzewiny, a później już cały czas widokowym grzbietem.

Najbardziej doradzałbym w ogóle wypiąć się na zielony szlak - wejść żółtym na Grzesia, potem granicznym przez Wołowiec i Jarząbczy, zejść przez Kończystą i Trzydniowiański, ewentualnie - jeśli sił starczy (mnie ładnych parę lat temu nie starczyło) - iść aż do Gaborowej. Tylko uważać przy schodzeniu z Wołowca w stronę Łopaty.

A jeśli interesuje Cię tylko Wołowiec i nic ponadto, to jednak wchodzić Grzesiem, a schodzić Wyżną Chochołowską. Tylko wyjść wcześniej, żeby nie iść o zmierzchu, bo faktycznie w lesie powyżej schroniska mruczy. Pamiętam, jak z kolegą schodziliśmy tamtędy z Wołowca pod koniec września, właśnie już solidnie późno, bo rano zmitrężyliśmy sporo czasu przez Schroniskiem, rozmyślając, czy w ogóle opłaca się iść w górę (bo pogoda była fatalna - jak się okazało, tylko w dolinach, bo Rakoń i Wołowiec były już ponad chmurami ). Nietęgie mieliśmy miny w tym lesie. Mimo zmęczenia nieźle pędziliśmy. Chyba jako ostatni opuszczaliśmy Chochołowską tego wieczora, akurat pewnie tuż przed porą obiadową misia. Na Siwej Polanie już żywego człowieka (ani samochodu) nie było... Ach, wspomnienia.