Ja w temacie keczapow jestem skołowana od wycieczki w listopadzie rok temu. Wzięliśmy je, plus raki, do bagażnika bo podobno śnieg już spadł ale ile i czy naprawdę nie wiedzieliśmy. Na miejscu okazało się że same czubki gór są przyprószone, więc powiedziałam że niczego nie taszczę, bo to bez sensu.
W partiach szczytowych zaczęłam trochę żałować że nie mam raków, bo było jedno wielkie lodowisko ale po szerokim płaskim grzbiecie, więc szło się wprawdzie ostrożniej ale spaść nie było gdzie.
Niestety na przeciwległym zejściowym stoku leżała jedna wielka śnieżno-lodowa zmarzlina. Niby połogie zbocze, ale jakby pojechać człowiek zatrzymał by się na skałkach na dole, po kilkuset metrach. Marcin mi pomógł, jedyny mądry który wziął keczap, podziabał mi stopnie i trochę przyasekurował, jakoś poszło.
No i teraz tu w Szkocji na zimowe wycieczki programowo bierzemy keczapy. Czasem faktycznie zawadzają i trzeba się z nich tłumaczyć na zdjęciach
Być może to kwestia małego doświadczenia i niewyćwiczonej umiejętności oceniania warunków. Może ci goście z keczapami w czerwcu - lipcu mają podobnie?
