Forum portalu turystyka-gorska.pl

Księga szczytowa nie jest wyznacznikiem tego, ile osób było na szczycie - sam niejednokrotnie nie wpisuję się. Z moich obserwacji wynika, że wpisuje się jakieś 20% z tych, co zdobywają jakiś szczyt.
A wracając do Antelao - w piękny, słoneczny dzień w sezonie naprawdę potrafi być tam spory tłumek i kolejki przy tym kominku ubezpieczonym liną (oraz w paru innych trudniejszych miejscach) nie są czymś niezwykłym.
Antelao jest zbyt atrakcyjnym celem, aby nie było na niego wielu chętnych. Jest też szczytem wyjątkowo niebezpiecznym w przypadku burzy - wybieranie się tam w niepewną pogodę jest dość ryzykowne, więc i chętnych w takich warunkach jest mało.

Oczywiście, ale porównując księgi z kilku szczytów daje to jakieś wyobrażenie - stąd moje wnioski.


Z moich obserwacji wynika inaczej, ale przecież nie będziemy się o to spierać



Możesz odpowiedzieć mi na pytanie ile razy wchodziłeś na ten szczy i kiedy ostatnio tam byłeś? Ciekawi mnie skąd te wnioski - nie jest to powszechna opinia o tym szczycie. Gdybyś tak napisał o Marmoladzie to faktycznie bym się zgodził bez gadania. Natomiast nie wydaje mi się, żeby na Antelao ciągnęły takie tłumy, zwłaszcza teraz, gdy bivacco P.Cosi jest nieczynne.

_________________

Z tego wynika, że na szkockich szczytach nikt jeszcze nie był. Chciałem zostawić raz puszkę po mielonce, ale kto znajdzie taki mały zeszyt?

_________________
http://3000.blox.pl/html

"Listy z Ziemi" Twaina: poszukaj, przeczytaj... warto

Byłem w drugiej połowie sierpnia 2012 - tego dnia, gdy tam byłem, szczyt odwiedziło ponad 50 osób. Bivacco nie jest celem dla większości turystów - to tylko miejsce na wypadek awaryjny (tak to widzi większość ludzi z krajów alpejskich), więc fakt istnienia czy nie tego bivacco co najwyżej podnosi poziom ryzyka przy zdobywaniu góry, ale nie stanowi o jej atrakcyjności. Na Marmoladę oczywiście ciągną zdecydowanie większe tłumy, ale ona jest łatwiej dostępna. W przypadku Antelao trzeba już mieć doświadczenie górskie i odwagę, albo mieć przewodnika (co kosztuje) - jedno i drugie, to jakaś tam bariera. Ale chętni są, bo Antelao (oraz Monte Pelmo) to zacne perełki do zdobycia dla turysty Dolomitowego, więc kto może, ten tam idzie.

Madness, zdjęcia, jak zawsze piękne.
Już spieszę do następnej relacji.

_________________
wiśnia jest wiśnia