luis63 napisał(a):
Odpowiem w temacie pani przewodnik. Pani po prostu nie miała siły.
I to jest właśnie to. Przewodnicy górscy nader często kombinują aby iść na łatwiznę.
Jak tu napisałem wcześniej, nie sposób było znaleźć takiego, który by zechciał podjąć się obsługi przewodnickiej na obozie wędrownym. Kiedy każdy zapytany usłyszał, że nie będzie autokaru i nie będzie wożenia dupska, a trzeba będzie chodzić pieszo z plecakiem od schroniska do schroniska, nocować z grupą w turystycznych warunkach, m.in. w PTSM-ach, to od razu się wycofywał, twierdząc, że ma dużo lepsze oferty. Po prostu brakuje w tej profesji młodych i sprawnych, a ci starzy "weterani" stali się wygodni. Ich kontakt z górami ogranicza się przeważnie do "boiska spacerowego" przy wyciągu lub do krótkich spacerów w pobliżu parkingu, dokąd dojeżdża się autokarem.
Ten stan rzeczy jest skutkiem postawienia sprawy przewodnictwa górskiego w Polsce na głowie. Na szkoleniach kandydatów na przewodników górskich kładzie się nacisk na drobiazgową wiedzę krajoznawczą, zupełnie nieprzydatną podczas prowadzenia wycieczek górskich, a pomija się sprawy bezpieczeństwa i umiejętności prowadzenia w terenie górskim jak i sprawdzenia kandydata pod względem kondycji fizycznej. Co dziwniejsze, za obszary górskie przepisy państwowe uznały również tereny z górami mające niewiele wspólnego. Obowiązuje archaiczne, ścisłe rozgraniczenie obszarów uprawnień, wprowadzone już w czasach głębokiej komuny aby władza miała lepszą kontrolę nad działalnością przewodników, a tymczasem współczesny przewodnik górski powinien sobie poradzić w każdych górach. Jednocześnie parki narodowe i krajobrazowe (vide rozporządzenie MSiT w/s przewodników*) chcą zmuszać wycieczki udające się na dłuższe górskie wędrówki do wynajmowania do ich prowadzenia zatwierdzonych przez władze państwowe przewodników, którzy najczęściej nie mają na to ochoty ani kondycji by temu podołać, a nawet zdarzają się u niektórych przewodników problemy z orientacją w terenie i przypadki zabłądzenia.
______________________________________
*) § 17. Organizator turystyki powierzający na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy wykonanie usługi przewodnikowi turystycznemu jest obowiązany w obsłudze grupy turystów do zapewnienia udziału:
1) przewodnika miejskiego — dla miast wymienionych w § 15, jeżeli program imprezy obejmuje zwiedzanie miasta lub wybranych obiektów na jego obszarze, w muzeach i obiektach zabytkowych, w których nie oprowadza uprawniony pracownik etatowy;
2) przewodnika górskiego — na obszarach górskich określonych w § 13, jeżeli program imprezy przewiduje wycieczki piesze poza obszarem zabudowy miejscowości;
3) przewodnika miejskiego w przypadku, o którym mowa w § 16, lub przewodnika terenowego —
w parkach narodowych, krajobrazowych i rezerwatach udostępnianych do ruchu turystycznego, jeżeli program imprezy obejmuje zwiedzanie tych miejsc, w muzeach i obiektach zabytkowych, w których nie oprowadza uprawniony pracownik etatowy, a także na obszarach, na których obowiązujące przepisy porządkowe prawa miejscowego nakładają taki obowiązek.