Lech napisał(a):
A że niektórzy próbują łatać jakieś fragmenty tamtego obalonego muru
Nikt nie łata. Poczytaj co jest dokładnie napisane. Tak ciężko zrozumieć???
Więc zacytuje jeszcze raz
Art.3.1.Zapewnienie warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach należy do ministra właściwego do spraw wewnętrznych, organów jednostek samorządu terytorialnego, na terenie których wykonywane jest ratownictwo górskie,
dyrekcji parków narodowych i krajobrazowych położonych na obszarze gór, a także do osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej prowadzących w górach zorganizowaną działalność w zakresie sportu, rekreacji lub turystyki.
Oraz
Polskie prawo nie nakłada obowiązku zatrudniania przewodnika górskiego na turystów indywidualnych przebywających na obszarach górskich. Jedynym obostrzeniem nałożonym przez prawo jest konieczność posiadania przez osobę, która zdecydowała się podjąć odpłatnego wykonywania zadań przewodnika górskiego, stosownych uprawnień przewodnika górskiego na określony obszar. Złamanie jedynie tego przepisu grozi sankcjami karnymi, w dodatku wymierzonymi nie w turystów, a w usługodawcę. Ponadto niekomercyjne, czyli niezarobkowe i niezawodowe, wykonywanie usług przewodnickich rozumiane jest jako nieobciążone obowiązkiem posiadania stosownych uprawnień. Indywidualny klient-turysta samodzielnie decyduje, czy chce korzystać z usługi przewodnickiej na obszarze górskim, czy też nie.
W przypadku imprez zorganizowanych, na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268, z późn. zm.), organizatorzy turystyki są obowiązani zapewnić klientom uczestniczącym w imprezach turystycznych opiekę osób posiadających kwalifikacje odpowiednie do rodzaju imprezy. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, za odpowiednie kwalifikacje uważa się, w zależności od rodzaju imprezy, uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek. Oznacza to, że w drodze umowy pomiędzy klientem-turystą a organizatorem turystki można uzgodnić, iż osoba sprawująca opiekę nad grupą podczas imprezy turystycznej, w tym odbywającej się na obszarze górskim, nie będzie posiadała uprawnień przewodnika turystycznego ani pilota wycieczek, lecz inne kwalifikacje odpowiednie do rodzaju imprezy (np. geologa, biologa itp.).
Jedyna sytuacja prawna nakładająca tzw. przymus przewodnicki dotyczy wycieczek pieszych lub narciarskich na terenach górskich, leżących na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody oraz leżących powyżej 1000 m n.p.m., czyli terenach stricte górskich. O ile takie wycieczki posiadają osobę je prowadzącą, tą osobą musi być górski przewodnik turystyczny - zgodnie z § 3 ust. 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie określenia warunków bezpieczeństwa osób przebywających w górach, pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne z dnia 6 maja 1997 r. (Dz. U. Nr 57, poz. 358), który brzmi: ˝Wycieczki piesze lub narciarskie na terenach górskich, leżących na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody oraz leżących powyżej 1000 m n.p.m., mogą prowadzić tylko górscy przewodnicy turystyczni˝