Forum portalu turystyka-gorska.pl

Znam dobrze kogoś kto się zajmuje tłumaczeniami z i na ten język, ma firmę w Krakowie
Pewnie jak się go poprosi, a nie będzie tego zbyt wiele to zrobi to za darmo.

Ale oczywiście najpierw trzeba mieć ten tekst.

_________________
-------------------------------------------------
Studenckie Koło Przewodników Górskich "Harnasie" w Gliwicach zaprasza na kurs przewodnicki
http://www.skpg.gliwice.pl/kurs/

Mam prośbę. Wytypujecie że tak powiem "prezesa" który będzie załatwiał cała korespondencje TANP- "grupa" jeśli będziecie wszyscy pisać chaotycznie wniosek wrzucą do kosza.
Zrozumcie jedno to jest Słowacja. TANAP jest instytucja w której czas się zatrzymał zresztą jak w naszym TPN.

_________________
www.rafalraczynski.com.pl

Zgadzam się w 100%, dlatego tym bardziej nie wiem dlaczego Wolf_II samowolnie się w to wmieszał...

_________________
blog.marcinszymkowski.pl

"W warunkach normalnych najwięcej pomaga technika. Natomiast w sytuacjach wyjątkowych najważniejszy jest hart ducha." - Walter Bonatti

Ale chwila, bo nie wiemy co tak naprawdę wysłał Wolf. Może tylko prośbę o dokładne wytyczne i procedurę bez podawania konkretnych danych itp.

_________________
Zrozumcie, że państwo chce tylko waszego dobra. Całego waszego dobra...

Picasa

Generalna uwaga: proponuję rozważenie wydzielenie wątku dotyczacego upamiętnienia/tablicy od pożegnania. Słowne przepychanki "ad persona" w tym wątku wydają się nieodpowiednie i źle o nas wszystkich świadczą. Już jedna "burda" była, na szczęscie usunięta przez admina.


Raffi, nie do końca. Dobrze kombinujesz, ale to za mało. Wydaje mi się, że rozumiem Twoje intencje, ale tu chodzi o czynności prawne. Składanie wniosku/podania do adresata dotyczącego konkretnej osoby, którą wnioskodawca chce upamiętnić to czynność prawna. To powinien robić albo osoba najbliższa (ktoś z rodziny) albo ktoś kto uzyskał pełnomocnictwo (ewentualnie osoba prawna - np klub wysokogórski/stowarzyszenie itp - może to jest jakieś rozwiązanie). Żaden "forumowy" prezes, tylko upełnomocniona osoba, NAJLEPIEJ PRAWNA.

Inaczej biurokraja rozmawia z Janem Kowalskim, a inaczej z organizacją (np z Polskim Towarzystwem Tatrzańskim odział w Tarnowie).

Co z tego, że "prezes" zacznie coś dotyczącego osoby z imienia i nazwiska słać do kogoś skoro:
- nie ma on ku temu wysyłaniu pełnomocnictwa,
- nie ma pewności czy to coś jest wystarczające/potrzebne,
- nie ma pewności komu to wysłać.

Przy takim chaotycznym podejściu, to powiedzmy sobie szczerze - ta tablica nie powstanie, a czego najlpeszym dowodem jest brak (pomimo jak najlepszych chęci) pod Osterwą tablic upamiętniających bardzo znane nazwiska...

Cały "projekt" można podzielić na etapy:
1. ustalenie, niezaleznie od tego kogo to potem będzie dotyczyło: procedury, adresata wniosku, wymaganej zawartości wniosku, formy (to chyba jedyny prawie konkret: po Słowacku u na piśmie i w dodatku konstruktywna propozycja Basi). Ogólne zapytanie, bez wnikania w przypadki, nazwiska, okoliczności,
2. przygotowanie niezbędnej dokumentacji,
3. rozpoczęcie procedury wysłaniem wniosku dotyczącego konkretnej upamiętnianej osoby do adresata. Tutaj, w moim przekonaniu, niezbędna jest formalna reprezentacja rodziny, bo zaczynie się korespondencja o osobie z imienia i nazwiska.

Mam wrażenie, że niektóre gorące głowy myślą, że już teraz jest etap 3., a to nie takie proste, również dlatego, że dla Słowaków ten cmentarz jest zabytkiem.

_________________
"Ostrożnie, tam przepaść!", Maria Bandrowska, 27 lipca 1914 r.
"Ile razy widziałeś schodzącą lawinę w Tatrach w grudniu?" magis, 2018

ania-kamzik i ja to chyba jedyne osoby, które rozmawiały z rodziną Olgi i są z nią w kontakcie. Dziękuję wszystkim pozostałym za zainteresowanie i pierwsze działania, ale proszę na razie się wstrzymać jeszcze przez jakiś czas przed dalszymi.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Amen.

Pełnomocnictwo? To dobry pomysł. Tylko czyje?

Ale klub wysokogórski ma rzeczywiście więcej do gadania...

_________________
I was blind but now I can see...

Tej osoby albo tych osób, które takie pełnomocnictwo mają prawo wystawić (przez analogie do prawa do pochowania), tj:

pozostały małżonek(ka),
krewni zstępni,
krewni wstępni (czyli np matka)
krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa,
powinowaci w linii prostej do 1 stopnia.

"do gadania" jak to byłeś łaskawy "elegancko" nazwać ma tylko osoba wskazana powyżej. Może upoważnić inną osobę: tak fizyczną (Jana Kowalskiego) jak i prawną (Klub Wysokogórski, Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, czy cokolwiek innego posiadającego osobowość). W konfrontacji z biurokracją osoba prawna ma zwykle większe szanse. Oczywiście "forum" ani żaden "forumowy prezes" osobowości prawnej nie posiada.

_________________
"Ostrożnie, tam przepaść!", Maria Bandrowska, 27 lipca 1914 r.
"Ile razy widziałeś schodzącą lawinę w Tatrach w grudniu?" magis, 2018

Chciałbym przekazać od mamy Olgi wyrazy wdzięczności dla wszystkich, którzy pamiętają i będą pamiętać.
Temat upamiętnienia Olgi na Cmentarzu Symbolicznym pod Osterwą jest jednak zamknięty. Uważam, że kilku osobom, które już zdążyły się zaangażować, należy się słowo wyjaśnienia.
Olga była osobą mającą dość kontrowersyjne podejście do terenów chronionych w Tatrach, a raczej udostępniania informacji na ich temat. Wyznawała - zresztą nie tylko w tej materii - zasadę 'wszystko albo nic'. I kiedy zaczęła upubliczniać swoje galerie, naturalnym dla niej było, że zdjęcia m.in. z rezerwatów również się tam znajdą.
Dokładnie to samo było powodem zniknięcia Olgi z Forum ponad rok temu. To była cała Ona - wolała zrezygnować całkowicie z pisania na forum, które bardzo lubiła niż podporządkować się zasadom, które jej nie odpowiadały. Wszystko albo nic.
Uważamy, że wysyłanie do TANAPu podania o uhonorowanie osoby, która łamała ich przepisy i dokumentowała to w sieci jest wysoce nieodpowiednie. Z drugiej strony ukrywanie tego w jakikolwiek sposób byłoby nie w porządku wobec Olgi.
Nie znaczy to jednak, że Olga nie będzie miała w Tatrach miejsca poświęconego swojej pamięci. W swoim czasie być może założę odpowiedni wątek.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

To już rok.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Jak ten czas szybko mija.

_________________
flickr

------

"czekan, jak sama nazwa wskazuje - narzędzie do czekania"
Włodzimierz Firsoff
Taternik 1932 nr 3

heh... smutna sprawa!

_________________
blog.marcinszymkowski.pl

"W warunkach normalnych najwięcej pomaga technika. Natomiast w sytuacjach wyjątkowych najważniejszy jest hart ducha." - Walter Bonatti

Tak mi przyszło do głowy, że jeśli nadal jest chęć do upamiętnienia osoby Olgi gdzieś w górach - można spróbować ufundować pamiątkową tabliczkę na Wiktorówkach. Jest tam takie miejsce...

pozdrawiam
gb

_________________
wszystko już było - ergo: nie panikuj
http://jaskiniar.blogspot.com/
http://puzzlepamieci.blogspot.com/

Sprawa jest w toku, Grzegorzu.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Czas szybko mija. Aby wspomnieć Olgę chciałem wrócić kolejny raz do jej galerii. Niestety link do picasy już nie działa... Dostępne są jeszcze galerie na Flickr ale tam nie ma jej wcześniejszych relacji. Czy komuś z Was udało się w jakiś sposób zarchiwizować co to było na picasie? Czy mógłby to w jakiś sposób udostępnić? Kiedy tak znikają kolejne rzeczy po Oldze znowu robi się jakoś smutno...

Krabul, czy jest jakiś osobny wątek dotyczący tabliczki? Rok temu wiele osób deklarowało, że się dorzuci, ja również i nadal chciałabym to zrobić, przynajmniej symbolicznie. Nie obserwuję ostatnio forum, więc nie wiem, co się dzieje i czy w ogóle coś się dzieje.

Myślałam o niej będąc w ostatnich dniach w Tatrach.

_________________
http://tatry-dla-sredniozaawansowanych.blogspot.com/ - blog
https://www.facebook.com/tatryblog - fejs od bloga

"większość granic i lęków
to tylko ułomność naszego umysłu,
poza którą zaczyna się wolność"

Rozeznałem się trochę w temacie. Faktycznie linki do picasy już nie działają, ale zdjęcia zostały zarchiwizowane. Jednak żeby się do nich dobrać to w URLu trzeba wkleić nie username (w przypadku Olgi altair1984), ale userID

Sęk w tym, że ja mimo prób nie potrafiłem tego Olgi IDka nigdzie znaleźć.
Czy ktoś mógłby pomóc, czy ktoś ma jakiś pomysł? Może jest jakiś webservice, który go wypluwa po podaniu username

Znalazłem archiwum kilku osób z forum, a Olgi nie mogę. Zapytanie w wyszukiwarce 'albumarchive altair1984' nic sensownego nie zwraca. Próbowałem kilku innych ale efekt podobny.

Z tego co czytałem, to obecna sytuacja jest tymczasowa i te URLe nawet z username będą za jakiś czas również aktywne.
Dzięki, ale pieniądze nie grają akurat w tej kwestii żadnej roli. Jest kilka spraw formalnych, które trzeba dopiąć, aby tabliczka Olgi zawisła na Wiktorówkach. Na razie jest za wcześnie, aby stwierdzić, czy to się w ogóle uda.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Zrobione jest przez flickr Olgi. W nowo utworzonym albumie jest link który przekieruje do archiwum.

_________________
flickr

------

"czekan, jak sama nazwa wskazuje - narzędzie do czekania"
Włodzimierz Firsoff
Taternik 1932 nr 3

Super!!!!
I nawet komentarze są. To "się tak samo" czy miałeś w tym swój udział?

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Komentarze zawsze były. Gdy się nie wczytywały trzeba było odświeżyć stronę.

_________________
flickr

------

"czekan, jak sama nazwa wskazuje - narzędzie do czekania"
Włodzimierz Firsoff
Taternik 1932 nr 3

Naprawdę kawał dobrej roboty. Już myślałem, że te galerie przepadły bezpowrotnie. Wielki szacunek dla tego, kto to zrobił

_________________
______
SeReK
https://www.flickr.com/photos/tomek_s/sets/
"Widziałem góry większe, wspanialsze i bardziej majestatyczne. W góry piękniejsze od Tatr jednak nie wierzę".
- Stanisław Zieliński

Dostałem właśnie odpowiedź z Wiktorówek, że jest zgoda na umieszczenie tablicy Olgi.

Wymagało to trochę zachodu ale się udało.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Gdyby było potrzebne jakieś wsparcie finansowe na wykonanie tablicy to daj znać.

_________________
Wiem, że nic nie wiem

Tablicę zaprojektował i wykonał krank. Złamanego centa za to nie chciał.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Krabul, czy planowana jest jakaś forma odsłonięcia tablicy?
Msza św. w intencji Olgi? W gronie Rodziny czy szerszym?
Kiedy?

Świetna wiadomość. Krabul szacunek za wytrwałość!

Właśnie nie mam pojęcia jak to się odbywa. Z Wiktorówek pisali kiedy chcemy zamocować tablicę. Nie wiem czy robi się z tego uroczystość, czy co. Czy zamawia się u nich mszę? Pytanie ile osób by w ogóle na taką uroczystość przyjechało.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

Ja bym pojechał na przykład. Może zrobić jakiś wątek zgłoszeniowy ?

_________________
Gdzie wola - tam droga.

Jak uda mi się pogodzić termin z pracą to będę.

_________________
flickr

------

"czekan, jak sama nazwa wskazuje - narzędzie do czekania"
Włodzimierz Firsoff
Taternik 1932 nr 3

Krabul... można zamontować tablicę i po prostu przyjąć, że tam jest, bo jest to takie miejsce symbolicznych upamiętnień. I to jest jedno podejście.

Można również taką okazję potraktować jako czas głębszego wspomnienia w gronie osób, którym Olga była bliska (Rodzina, przyjaciele, towarzysze tatrzańskich przejść, towarzystwo z PTT Tarnów). Bo to jednak są Wiktorówki.
Gdybym ja to ogarniał, zrobiłbym tak (w ścisłym uzgodnieniu z Wiktorówkami):

- w okolicach 2. rocznicy śmierci Olgi, w przeddzień spotkania, montaż tablicy.
- po uprzedniej akcji informacyjnej spotkanie na Wiktorówkach zainteresowanych osób.
- rozpoczynamy Mszą św. w intencji Olgi (uzgodniona wcześniej z gospodarzami miejsca).
- bezpośrednio po - odsłonięcie, np. przez Mamę zakrytej symbolicznie tablicy.
- spotkanie przy herbatce i wspomnieniowe rozmowy (są warunki).

Rocznica śmierci to okoliczność, która skłania do mobilizacji we wspomnieniach. Ja bym się nie spieszył. Poza tym lato. W miarę szybko jednak uzgodniłbym miejsce montażu i omówił szczegóły (Msza św., dostęp prądu, przedłużacze do wiertarki, itp).
Jeśli chcemy pamiętać rozumnie, nie na zasadach krótkotrwałego uniesienia, to ja poszedłbym tą drogą.

I jeszcze jedno... w takim układzie ofiarowujemy Oldze coś dużo więcej niż tylko tablicę.

Dopisuję: po przemyśleniu wziąłbym jednak pod uwagę termin inny. Ze względu na dzikie wakacyjne tłumy może np. przełom maja i czerwca? Względny spokój i kameralność okoliczności jak najbardziej wskazana.