Forum portalu turystyka-gorska.pl

RADZIEJOWA W BESKIDZIE SĄDECKIM

Po raz pierwszy w tym roku wybraliśmy się w góry naszą rodzinną trójką.
W naszych planach była dwudniowa akcja zdobycia należących do Korony Gór Polski szczytów Radziejowej (1262 m n.p.m.) w Beskidzie Sądeckim i Mogielicy (1171 m n.p.m.) w Beskidzie Wyspowym.

Na pierwszy strzał idzie Radziejowa, na którą wejście zaplanowaliśmy z położonej powyżej Piwnicznej-Zdroju Suchej Doliny.

Samochód zostawiamy na płatnym parkingu pod Ski-Hotelem w Suchej Dolinie, skąd idziemy za czerwonymi znakami zaśnieżoną drogą w kierunku Obidzy. Od samego początku jesteśmy nastawieni na to, że za sprawą warunków pogodowych, z widokami będzie tym razem cieniutko.
Po około 45 minutach marszu docieramy do bacówki na Obidzy, w której robimy sobie krótką przerwę na przedpołudniową kawę.











Opuszczamy bacówkę i bardzo szybko docieramy na Przełęcz Gromadzką / Obidza (931 m n.p.m.).
Po drodze otrzymujemy pierwszą porcję nielicznych widoków na pobliskie góry.







Z przełęczy idziemy już w towarzystwie dwóch kolorów - czerwonego i niebieskiego. Od teraz interesuje nas ten drugi. Szlak prowadzi nas przez malowniczo zabielone polany, które w tej wersji prezentują się naprawdę bajecznie.







Wkrótce docieramy do miejsca, gdzie niebieski szlak rozstaje się z czerwonym i odbija w prawo. Rozpoczynamy nieco męczące podejście na Wielki Rogacz (1182 m n.p.m.).









Na Wielkim Rogaczu ponownie witamy się z kolorem czerwonym i w jego towarzystwie będziemy już wędrować na sam szczyt Radziejowej. Na początku robimy niewielkie obniżenie na Przełęcz Żłobki (1106 m n.p.m.), z której czeka nas decydujące starcie z Radziejową.









Szlak z przełęczy zaczyna nas dość ostro wprowadzać ku górze. Po nieco lżejszej końcówce stajemy wreszcie na naszym trzynastym szczycie z Korony Gór Polski.
Na tutejszym zalesionym wierzchołku znajduje się wieża widokowa, która jednak ze względów bezpieczeństwa została wyłączona z użytkowania. My nie mamy czego żałować, bo i tak niewiele byśmy z niej zobaczyli.











Z powodu mroźnego wiatru szybko opuszczamy szczyt Radziejowej i rozpoczynamy powrót dokładnie tą samą trasą. W drodze powrotnej troszkę się przejaśniło i dzięki temu udało się jeszcze złapać w obiektyw kilka widoków









Po ponad pięciogodzinnym wędrowaniu docieramy na parking w Suchej Dolinie, skąd podjeżdżamy jeszcze na chwilę do Piwnicznej-Zdroju, a następnie przemieszczamy się na nocleg do naszych przyjaciół z Limanowej, którzy zagwarantowali nam wsparcie podczas wejścia następnego dnia na najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego - Mogielicę

_________________
http://mateuszorantek.blogspot.com/

Nie za dużo tych gór? Wyluzuj chłopie!

_________________
Wiem, że nic nie wiem

ok, wyluzuję ... ale tylko do soboty

_________________
http://mateuszorantek.blogspot.com/

Fajne są te rodzinne akcje. Robiłem tę trasę samotnie w tempie ekspresowym bo na 9 rano musiałem być na śniadaniu 65km od Piwnicznej.
Ale oczywiście w lato.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

NA PÓŁMETKU KGP - MOGIELICA W BESKIDZIE WYSPOWYM

Po zdobyciu Radziejowej (1262 m n.p.m.) w Beskidzie Sądeckim - trzynastego szczytu do naszej kolekcji Korony Gór Polski, kolejnego dnia celujemy w Mogielicę (1171 m n.p.m.), która jest najwyższym szczytem w Beskidzie Wyspowym.
Wędrówkę zaplanowaliśmy z Wyrębisk Zaleskich, skąd na szczyt Mogielicy jest ok. 3,5 km zielonym szlakiem.

Z Limanowej, gdzie przygarnęła nas na nocleg koleżanka, wyjeżdżamy w kierunku Zalesia po godzinie 10.30. Na szlaku jesteśmy jakąś godzinę później i wraz z miejscowymi przyjaciółmi rozpoczynamy dreptanko za zielonymi znakami.
Szybko mijamy ostatnie zabudowania, niewielki leśny parking i wchodzimy w las. Dochodzimy do rozwidlenia przy krzyżu, gdzie kierujemy się na prawo. Przez jakiś czas idziemy szeroką drogą, która w zimie wykorzystywana jest głównie do uprawiania narciarstwa biegowego.











Wkrótce opuszczamy współdzieloną z narciarzami drogę i rozpoczynamy marsz zdecydowanie węższą ścieżką. Szlak przez większość czasu jest dość lajcikowy, ale pojawiają się odcinki, które nieco bardziej rozgrzewają mięśnie w naszych nogach.







Po pótoragodzinnym marszu stajemy wreszcie na zalesionym wierzchołku Mogielicy (1171 m n.p.m.). Dla nas jest to czternasty szczyt, który dokładamy do wspólnie zdobywanej Korony Gór Polski. Tym samym możemy powiedzieć, że jesteśmy już na jej półmetku









Na tutejszym szczycie znajduje się wieża widokowa, na którą w kilka osób postanawiamy się wdrapać, zdając sobie oczywiście sprawę z tego, że i tak wiadomo CO będzie z niej widać









Po uwiecznieniu na zdjęciach wspólnego dankowicko-limanowskiego wejścia na dach Beskidu Wyspowego, do samochodów powracamy tym samym szlakiem.


DATA WĘDRÓWKI: 10-02-2018

_________________
http://mateuszorantek.blogspot.com/

Powyżej zamieściłem relacje z wejść na dwa szczyty zdobywanej przez nas Korony Gór Polski.
Ale to wszystko tak trochę od dupy strony, bo w postach tych jesteśmy już na trzynastym i czternastym szczycie, a co z resztą ? - już wyjaśniam
- na FTG udzielam się jakieś pół roku i w tym czasie weszliśmy jedynie na Radziejową i Mogielicę (stąd tylko dwie relacje), ale w naszej kolekcji znajduje się jeszcze dwanaście innych zdobytych wcześniej szczytów zaliczanych do KGP. Poniżej zdjęcia z każdego z nich

Czupel 933 m n.p.m. - Beskid Mały (2011)


Babia Góra 1725 m n.p.m. - Beskid Żywiecki (2012)


Skrzyczne 1257 m n.p.m. - Beskid Śląski (2012)


Turbacz 1310 m n.p.m. - Gorce (2012)


Lubomir 904 m n.p.m. - Beskid Makowski (2014)


Skopiec 724 m n.p.m. - Góry Kaczawskie (2015)


Skalnik 944 m n.p.m. - Rudawy Janowickie (2015)


Wysoka Kopa 1126 m n.p.m - Góry Izerskie (2015)


Śnieżka 1602 m n.p.m. - Karkonosze (2015)



Chełmiec 851 m n.p.m. - Góry Wałbrzyskie (2015)


Wysoka 1050 m n.p.m. - Pieniny (2016)


Rysy 2499 m np.m. - Tatry (2016)


...no i to by było na tyle z naszych wcześniejszych zdobyczy
W tym roku chcemy jeszcze dołożyć kilka szczytów do naszej kolekcji KGP, ale ile się uda ugrać w tym temacie, tego sami nie wiemy

_________________
http://mateuszorantek.blogspot.com/

Dziecię Wam rosło proporcjonalnie do ilości zdobytych szczytów

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Córka z dziewczynki przeobraża się w kobietę.
Super sprawa. Ja ten temat kończę, kończę i nie mogę dokończyć. Ale mam plan no i w tym roku to już na pewno.

_________________
'Tatusiu, zostań w samochodzie, a my zobaczymy gdzie zaczyna się nasz szlak.'

obecnie nasza córunia przeobraża się w zbuntowaną nastolatkę
... ale całe szczęście, że ze starymi po górach chce jeszcze łazić

_________________
http://mateuszorantek.blogspot.com/

Mój lat 14 za chwilę, łączę się w bólu.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Ostatnio się doczytałam, że bardziej trzeba się martwic dzieciakami które nie przechodzą okresu buntu

Fajnie ze chce jeszcze z Wami chodzić Ja w jej wieku juz nie chciałam jeździć z rodzicami.

Ha, nasz syn "zrobił" ze mną KGP, zaczynając w wieku ośmiu lat. Gdy miał trzynaście, "dopięliśmy" m.in. Rysami.
Rok później poszedł jeszcze ze mną w Tatry, ale jakoś entuzjazm mu opadł (choć w Mylnej mu się podobało).
I na tym (na razie) jego górska kariera uległa zakończeniu... . Taka sytuacja...

Nasza Nikola też rozpoczęła przygodę z KGP mając osiem lat (Czupel), teraz ma 14 lat i 14 szczytów Ale myślę, że w ciągu najbliższych dwóch lat zakończymy zabawę w KGP

_________________
http://mateuszorantek.blogspot.com/

Chyba już kiedyś o tym pisałem...
Zaczęliśmy KGP klasycznie, czyli od Gór Świętokrzyskich, bez zamiaru "porywania się" na Koronę.
Potem, metodycznie, przemieszczaliśmy się Sudetami i Beskidami na wschód. Co roku w wakacje spędzaliśmy we dwóch "męski tydzień" w górach.
Zaliczyliśmy nieudany, "zimowy atak" (w kwietniu) na Tarnicę, poprawiliśmy się latem, całkiem na koniec zostawiając sobie Babią i Rysy.
Patrząc na fotki, głównie widać, jak Junior rósł i się zmieniał (ja trochę też ), oraz... jak ewoluowało nasze "górskie" wyposażenie.

Jakieś 2/3 lata temu też miałam taki pomysł, ale odpuściłam. Chyba nie umiem wejść na Rysy, więc czy to ma sens..
Nawet nie liczyłam ile mamy w dorobku.

ps. sprawdziłam tabelę - 14

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Ja nigdy nie miałam pomysłu aby zdobywać jakieś korony, ale chylę czoła przed zdobywcami . Mam takie ulubione miejsca, w które chodzę kiedy tylko mam możliwość (w czerwcu pójdę 10 raz na PG ).
Rysy od słowackiej strony, to nie takie trudne. A jak nie spróbujesz to się nie przekonasz . Nie wiem jak z tymi metalowymi schodami, ale niektórym mogą ułatwiać. Ja nie lubię Rysów bo tam zawsze jest tłok.

Znaczy się na Pośredni Groń w Beskidzie Małym?

Kiedy wchodziliśmy na Czupel, Babią Górę czy Skrzyczne, to w ogóle nie braliśmy pod uwagę KGP. Pomysł zdobywania jej szczytów pojawił się dopiero po wizycie na Turbaczu. Jednak od samego początku nie mieliśmy jakiegoś wielkiego parcia na nią, stąd od 2011 roku do dnia dzisiejszego uzbieraliśmy dopiero połowę szczytów (14) wchodzących w jej skład.
Po Mogielicy i Radziejowej, w tym roku planujemy dołożyć jeszcze kilka górek. W najbliższych planach jest Biskupia Kopa w Opawskich, a w sierpniu urlop w Polanicy Zdrój, skąd pewnie kilka szczytów zaatakujemy


może jednak warto wrócić do zdobywania KGP, bo w końcu połowę szczytów na koncie już masz ... a z Rysami jest dokładnie tak, jak napisała e_l - od strony słowackiej wcale nie są takie trudne


te schody i podesty są na pewno dużym ułatwieniem, choć w sezonie wysokim i w weekendy może się tam korkować, tak było m.in. podczas naszego wejścia.
Na Rysach byliśmy tylko raz i od razu mogliśmy zobaczyć jak wygląda ich oblężenie, od strony polskiej ludzie czekali ponoć po 1,5 h, aby klepnąć wierzchołek.

_________________
http://mateuszorantek.blogspot.com/

A widok z niego jest taki ? Ten staw taki zobaczyłam po raz pierwszy i mnie zauroczył.



W Beskidzie Małym jeszcze nie byłam, może kiedyś.Ja byłam raz na wierzchołku, było nas trochę więcej niż na wierzchołku słowackim


a drugi raz mi się odechciało.

Grzebyczek jest fajny ale skoro świt lub o zachodzie, jak wszystkie miejsca za dnia oblegane.
Wszystkie stawy we wszystkich dolinach Białej Wody zauroczają

Ale od słowackiej to już nie KGP? Kolejki...nie...nie ja
Na PG nie doszliśmy. Postraszył mnie chłopak łańcuchami, a że było gorąco i wody jakoś nam strasznie mało zostało, to zakończyliśmy tu. I tak było pięknie.

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

wejście od słowackiej na Rysy też się zalicza do KGP

_________________
http://mateuszorantek.blogspot.com/

I tak nie pójdę. Boję się ekspozycji. Może dorosnę kiedyś

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

Szlak na Polski Grzebień Doliną Białej Wody jest niemiłosiernie dłuuugi i w takich okolicznościach to i tak daleko doszliście. Chyba do Litworowego Stawu albo tuż przed nim. A takich co straszą na szlaku to bym topiła w najbliższym stawie

Redemption, wody w Litworowej miałaś mało?!
Poszukaj no lepszego wytłumaczenia
Widzę, że złapalo Was na krótkim odcinku bezwodnym, ale do stawu było rzut beretem...
Tam jest wszędzie pięknie, o wschodach i zachodach szczególnie

Do Litworowego. Myśmy w sumie wyszli tylko na przechadzkę doliną, jakoś tak zaszło nam się dalej. Z 8 latkiem, to wydaje mi się męczące dla niego. Tak w upale. No i ja się boję łańcuchów, klamer itp

_________________
Urodziłeś się, by być prawdziwym, a nie perfekcyjnym.

No to i tak dzielnie...

Łańcuchy i klamry są po to, żeby się nie bać

Sprawdziłam, z Korony mam 2 szczyty, ciekawe, czy ma ktoś z szacownego forum mniej

_________________
Nutko moja
https://www.youtube.com/@CarpathianMusicWorld/playlists

Mam tak jakby więcej bo 5 ale zdjęcia tylko z Rysów i może znajdę ze Śnieżki i Szczelińca Wielkiego. Byłam też na Śnieżniku i Skrzycznem ale nie mam dokumentacji (bo to było w poprzednim stuleciu)

Rysy, Tarnica i Łysica. Tyle z Korony. Diademik.

_________________
Wenus w Milo